تاریخچه و خاستگاه هالووین: آغازهای ترسناک تعطیلات ما
تعطیلات
دن از نوشتن در مورد ریشه های محبوب ترین تعطیلات در سراسر جهان لذت می برد.
نقاشی دنیل مکلایز در سال 1833، با عنوان Snap Apple Night. با الهام از یک مهمانی هالووین در سال 1832.
دامنه عمومی، از طریق ویکی مدیا
تاریخ باستان هالووین
ردیابی منشا هالووین کار آسانی نیست. ریشه های تعطیلات ترسناک ما به هزاران سال پیش باز می گردد، تقریباً به زمان مسیح.
در نتیجه، نمی‌توان دقیقاً دانست که چگونه شکل گرفت و مراحلی را که طی کرد تا به سنت‌های مدرن مهمانی‌ها، حقه‌بازی‌ها، و جشن‌های پر از لباس‌هایی که امروزه از آن لذت می‌بریم، طی کرد.
با این وجود، اگر آنچه را که در مورد تاریخ هالووین در قرن‌های گذشته شناخته شده است دنبال کنیم، نشانه‌های کاملاً واضحی از این ریشه‌ها وجود دارد. همه چیز با مردم سلتیکی که اکنون بریتانیا، ایرلند و فرانسه هستند آغاز شد.
منشا هالووین
سلت‌های باستان حدود 2000 سال پیش جشنی به نام Samhain (که sow-in یا sah-wen تلفظ می‌شود) را جشن می‌گرفتند. این معادل روز سال نوی ما بود که فصل برداشت به پایان رسید و روزهای تاریک زمستان شروع شد. جالب اینجاست که روز سلتیک در غروب آفتاب شروع شد. مفهوم سال جدید با افزایش طول شب ها در این زمینه معنا پیدا می کند.
این جشنواره بیش از 3 روز (حداقل همانطور که ما 'روزها' را در نظر می گیریم) با بسیاری از سنت ها و ایده هایی که به راحتی با هالووین مرتبط شده ایم، ادامه یافت. سلت ها بر این باور بودند که در طول دوره بین پایان یک سال و آغاز سال بعد، مرز بین زنده و مرده محو شده و حجاب برداشته می شود و به ارواح اجازه می دهد آزادانه در زمین سرگردان شوند. به ویژه، کسانی که در طول سال مرده بودند، اکنون می‌توانستند وارد سرزمین مردگان جایی شوند که به آن تعلق داشتند.
درویدها، کاهنان سلت‌ها، می‌توانستند با این ارواح ارتباط برقرار کنند و در نتیجه پیشگویی بسیار بهتری از آنچه سال جدید به ارمغان می‌آورد، داشتند. آتش های عظیم مقدس روشن شد و تمام آتش های خانه خاموش شد. در پایان جشنواره، اخگرها را به خانه بازگرداندند تا آتش اجاق را دوباره روشن کنند. آتش سوزی ها بسیار خاص بودند و روشن کردن آتش اجاق خانه با اخگرهای آن مطمئناً برای سال آینده خوش شانسی را به همراه خواهد داشت. اخگرها اغلب با سبزیجاتی مانند شلغم، کدو سبز یا روتاباگا به خانه منتقل می‌شدند (اگرچه تراشیدن کدو تنبل بسیار ساده‌تر بود، اما کدو تنبل ناشناخته بود).
هدایای غذا اغلب در طول این دوره برای دفع ارواح بدخواه تر و کمک به نیاکان در یافتن راه خود در آستان خانه گذاشته می شد. این هدایا باعث خوشحالی پریان نیز می شد و از شیطنت آنها جلوگیری می کرد. لباس‌هایی از پوست یا سر حیوانات اغلب در شب می‌پوشیدند تا ارواح «بد» را گیج کنند و از آنها دور نگه دارند.
با گسترش نفوذ روم در اروپا، سنت های دیگری نیز وارد صحنه شد. جشن Feralia، بزرگداشت مردگان در نزدیکی پایان اکتبر، به خوبی با Samhain آمیخته شد. پومونا - الهه درختان میوه و به ویژه سیب - مفاهیم و آداب و رسوم خود را آورد که با پایان برداشت همخوانی داشت.
در این دوره سلت های آن روز نیز تقویم میلادی را پذیرفتند و تاریخ سامهین در 31 اکتبر تعیین شد که تا به امروز باقی مانده است. تنها تغییر واقعی کوتاه کردن آن به یک روز به جای سه روز بوده است، و برای تغییر 'روز' - به یاد داشته باشید، سلت ها 1 نوامبر را به عنوان 'روز' واقعی در نظر می گرفتند در حالی که ما اکنون آن را 31 اکتبر در نظر می گیریم. .
گربه ها و مرگ سیاه
اروپاییان قرون وسطی ترس مشخصی از گربه ها به طور کلی و به ویژه از گربه های سیاه داشتند. آنها عمدتاً شبگرد، شکارچیان تا هسته، انسان را ناراحت می کنند. گربه ها که اغلب با جادوگری مرتبط هستند، آشکارا شیطانی هستند. گربه‌ها اغلب چیزهایی را می‌بینند که در آنجا نیستند، این ایده را به وجود می‌آورد که در حال دیدن ارواح هستند و شواهدی بر این واقعیت شناخته شده که آنها شیطانی هستند اضافه می‌کنند.
گربه‌ها که اغلب همراه با صاحبان جادوگرشان شکنجه و کشته می‌شدند، به‌طور معمول شکار می‌شدند و کشته می‌شدند و در نتیجه جمعیت گربه‌ها در قرون وسطی از بین رفت. گربه ها نیروی اصلی در کنترل جمعیت موش هستند. موش هایی که حامل کک هایی هستند که حامل مرگ سیاه هستند.
بسیار محتمل است که بشریت به شکلی واقعی در گسترش مرگ سیاه در قرون وسطی نقش داشته باشد، همه اینها به دلیل ترس غیرمنطقی از حیوانی بی ضرر است که امروزه به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کنیم و تقریباً در هالووین به آن احترام می گذاریم.
کلیسا و هالووین
مسیحیت شروع به گسترش در سراسر اروپا کرد، اما مشکلی وجود داشت. سلت ها سرسختانه به عقاید بت پرستی خود پایبند بودند و بیشتر به روحانیت دروید گوش می دادند تا به کلیسا، و به تعداد مورد نیاز به مسیحیت گرویدند. بعضی چیزها باید انجام شوند.
پاپ بونیفاس چهارم پانتئون را در 13 می 609 تقدیس کرد و سالگرد آن روز به یاد شهدای کلیسا اعلام شد. تبدیل به 'روز همه مقدسین' شد. در قرن بعد، پاپ گرگوری سوم به مشکل سلت ها توجه کرد و تاریخ جشن را به اول نوامبر تغییر داد و عصر قبل از روز همه مقدسین به «شب هالو» تبدیل شد. در قرن 10، ابوت اودلا، 2 نوامبر را به عنوان 'روز همه روح' اضافه کرد و تحول کامل شد.
برای درک «چرا» و «چگونگی» این تغییرات، باید بدانیم که کلیسا در مورد «تسخیر» یا تبدیل کردن سلت ها سرسخت بود. تعطیلات و جشن ها همیشه برای مردم در سراسر جهان مهم بوده است. آنها بخش بزرگی از چیزی هستند که فرهنگ ما را می سازد. اگر رعایای تسخیر شده داوطلبانه فرهنگ فاتحان را بپذیرند بسیار ساده تر است - با دستکاری تاریخ روز همه مقدسین و ایجاد چند تعطیلات اضافی، کلیسا امیدوار بود که سلت ها را در صف بیشتری قرار دهد. تاریخ ها مطابقت دارند، موضوع اصلی مسابقه مرده - چه چیز بیشتری می توان پرسید؟
جای تعجب نیست که این مفهوم کار کرد و این دو تعطیلات به هم پیوستند. همه چیز خوبه؛ تعداد کمی از مسیحیان امروز در هر یک از این روزها جشن واقعی، به معنای مهمانی، برگزار می کنند. جشن مسیحی شب یادگاران به طور کامل در ایده های سکولار آن روز غوطه ور شده است. تعطیلات مشابهی را می‌توان هم در کریسمس و هم در عید پاک مشاهده کرد، زیرا هر دو آیین‌های بت پرستی را برگزیده‌اند، هرچند نه در حد هالووین.
کلیسا تأثیرات دیگری نیز داشت. عبری اولیه کلمه 'جادوگر' را نداشت. این اصطلاح در هنگام ترجمه وارد کتاب مقدس شد. اصطلاح مناسب‌تر امروزی ممکن است «فال‌گو» (فال) یا «متوسط» (ارتباط با ارواح مرده) باشد، که هر دو برای درویدها اتفاقات طبیعی و روزمره بودند. از آنجایی که هر دو برای کلیسا مکروه بودند، این عمل شر و حرام بود. همانطور که کلیسا ایده خود را در مورد اینکه جادوگران چیست و چه می کردند گسترش داد، به نظر می رسد که رسم هالووین جادوگران بد و شیطانی از کلیسا آمده باشد. چیز عجیبی است که در یک مشاهده مذهبی از حوای مقدس دیده می شود، اما زمانی که فرهنگ ها در هم می آمیزند و به یکدیگر تبدیل می شوند، چنین اتفاقاتی رخ می دهد.
به طور غیرمستقیم، کلیسا ممکن است باعث وحشت گربه های سیاه، به ویژه در شب هالووین شده باشد. مذاهب بت پرستان اروپا اغلب مستقیماً به طبیعت و حیوانات از جمله گربه گره خورده اند. وارد کلیسا شوید، در تلاش برای بدنام کردن آن مذاهب، و به این ترکیب فکر کنید که گربه‌ها گوشتخواران یواشکی هستند و سیاه‌پوستان به‌ویژه وقتی در شب ناپدید می‌شوند، ترسناک هستند. در نظر بگیرید که گربه‌ها، به‌ویژه سیاه‌پوستان، همراه طبیعی جادوگران هستند و معقول به نظر می‌رسد که کلیسا حداقل در تبدیل گربه‌های سیاه به نماد هالووین نقش داشته باشد.
جشن هالووین
جشن های هالووین همچنان محبوبیت خود را به دست می آورند
Copydoctor، از طریق Wikimedia cc 2.0
فال و هالووین
این تمرین با درویدها شروع شد و با ارواح ارتباط برقرار کرد تا مشخص شود سال آینده چه خواهد بود.
سال‌های بعد زنان جوانی را دیدند که پوست سیب را روی زمین می‌ریزند تا دریابند عشق زندگی‌شان چه کسی خواهد بود، یا فندق را داخل شومینه می‌اندازند. پوست سیب روی شانه هایشان انداخته شد، به این امید که به شکل حروف اول عشقشان فرود بیاید. یا هر فندقی با یک خواستگار بالقوه نامگذاری می شد و فندقی که به جای انفجار یا ترکیدن می سوخت، شوهر آینده دختر می شد. زرده تخم مرغ که در آب شناور است ممکن است نشانه ای از آینده باشد. راه‌های زیادی برای پیش‌بینی آنچه ممکن است در این مسیر اتفاق بیفتد وجود داشت.
تاریخ بعدی هالووین
جمعیت اولیه ایالات متحده ارتباط بسیار کمی با هالووین داشتند. مسلماً پیوریتن‌ها هیچ ارتباطی با چنین زشتی نداشتند، و پروتستان‌ها (اکثر مهاجران اولیه) تقریباً آن را در اروپا حذف کرده بودند.
بیشتر جشن ها در سال های اولیه در مریلند و ایالت های جنوبی برگزار می شد. 'Play Party' یک رویداد سالانه بود - رویدادهای عمومی برای جشن برداشت محصول. مردم دور هم جمع شدند تا داستان مردگان را به اشتراک بگذارند، برقصند و آواز بخوانند و داستان ارواح تعریف کنند. شیطنت به عنوان بخشی از این رویداد پذیرفته شد. این مراسم و جشن های پاییزی در اواسط دهه 1800 نسبتاً رایج بودند اما به طور رسمی بخشی از هالووین نبودند. نه هنوز.
با این حال، اواسط دهه 1800 شاهد هجوم زیادی از مهاجران ایرلندی بود و رسم هالووین در سرزمین سامهین ادامه داشت. مهاجران ایرلندی این رسم را با خود و مردم همیشه آماده مهمانی آوردند و پذیرفتند و آن را گسترش دادند. با ترکیب آداب و رسوم فرهنگ های مختلف و همچنین آنچه قبلاً در آمریکا وجود داشت، مردم شروع به پوشیدن لباس کردند و خانه به خانه رفتند و غذا خواستند.
در پایان قرن، جشن‌ها و مهمانی‌ها آنقدر رایج بود که تلاش‌های رسمی برای ترویج آن به یک رویداد خانوادگی و اجتماعی آغاز شد. مهمانی های بزرگسالان و کودکان به طور یکسان مورد علاقه همه بود و هالووین چیزی که از خرافه و ریشه های مذهبی آن باقی مانده بود را از دست داد.
با پیشرفت قرن بیستم به دهه‌های 20 و 30، این رسم به یک امر سکولار و اجتماعی با لباس‌ها و رژه‌ها تبدیل شده بود، اما وندالیسم نیز سر و صدای آن را بالا برد. رهبران جامعه روی این کار کار کردند و در دهه 1950 به خوبی مهار شد و در نتیجه هالووین محبوبیت پیدا کرد. افزایش جمعیت، احزاب را از مراکز اجتماعی به خانه‌ها و کلاس‌های درس واداشته بود و ترفند یا درمان تقریباً در همه جا پذیرفته شده بود.
در چند دهه اخیر رشد چشمگیری در اقتصاد هالووین مشاهده شده است. این کشور پس از کریسمس از نظر توانایی خود در ایجاد درآمد برای مشاغل دوم است. مهمانی های لباس هالووین روز به روز محبوب تر می شوند و این لباس های ترسناک می توانند از نظر قیمت نجومی باشند. فروش آب نبات بسیار زیاد است و حتی بیشتر برای مهمانی های کودکان خرج می شود.
«روح کردن» یا «تبدیل کردن» - پیشینی برای ترفند یا درمان
روحیه دادن
مدتها پیش، فقرا در اول نوامبر خانه به خانه می رفتند و در ازای وعده دعا برای بستگان مرده اهداکننده در دوم نوامبر، روز تمام روح، درخواست «کیک روح» می کردند. این عمل آنقدر محبوب بود که حتی در کمدی شکسپیر نیز به آن اشاره شد دو جنتلمن ورونا .
ریشه‌های عمیق‌تر احتمالاً حتی به تمرین سامهین برمی‌گردد که شب‌ها برای آرام کردن مرده‌هایی که در آن شب پرسه می‌زدند، هدایای غذا را در آستانه خانه قرار می‌داد.
هدایت کردن
لباس پوشیدن نیز عمل مشابهی بود، که در آن کودکان لباس پوشیده از خانه ها بازدید می کردند و سکه، میوه یا کیک می خواستند. حمل شلغم خرد شده با شمع در آنها برای فانوس، این عمل بسیار به ترفند یا درمان مدرن نزدیک است.
Guising در سال 1895 در اسکاتلند و در آمریکای شمالی در سال 1911 ثبت شده است، زمانی که روزنامه در کینگستون، انتاریو از کودکانی که در اطراف محله لباس می پوشند، یاد می کند.
هر دوی این شیوه‌ها احتمالاً نقشی در توسعه Trick or Treating داشته‌اند، و هر دو احتمالاً از فعالیت‌های سلتیک قدیمی‌تر می‌آیند، اما در هر صورت این عمل در اواسط دهه 1900 در آمریکا رایج شده بود. در دهه 1980 به بریتانیا سرایت کرد، نه همیشه با برکت قدرت‌ها. اگرچه نسخه‌های اولیه اغلب یک انتخاب واقعی بین Trick و Treat ارائه می‌کردند، اما بدون هیچ گونه امکانی از ترفند، Treat عادلانه‌تر شده است. نه اینکه بگوییم شیطنت هالووین اتفاق نمی افتد، اما دیگر بخشی از عرف ترفند نیست.
رفتن به 'گویزینگ'
شما نمی توانید برای فریب دادن یا درمان آنقدر کوچک باشید!
بیابان
بچه های بد مراقب باشید - مرد عنکبوتی شما را فریب می دهد!
بیابان
افسانه جک-او-لنترن
یکی از داستان های سرگرم کننده از تاریخ هالووین، افسانه چگونگی پیدایش جک و فانوس است.
همانطور که در داستان آمده است، ایرلند (کجای دیگر؟) زمانی خانه مردی به نام جک اولنترن بود. حالا، جک یکی از بهترین نمونه های بشر نبود. او یک مست، فاسق و یک دزد خرده پا بود. جای تعجب نیست که یک روز جک با شیطان درگیر شد و به نوعی شیطان را متقاعد کرد که خودش را به یک سکه تبدیل کند. جک سریع به عنوان چشمک سکه را ربود و در جیبش گذاشت. همان جیبی که صلیب در آن قرار داشت. شیطان نمی توانست تغییر کند یا بیرون بیاید! پس از مدت ها رفت و آمد، جک سرانجام پس از گرفتن قولی مبنی بر اینکه شیطان او را برای سال آینده تنها خواهد گذاشت، شیطان را آزاد کرد.
یک سال گذشت، و شیطان بار دیگر به دنبال جک آمد، اما فریب خورد و از درختی بالا رفت. جک به سرعت یک صلیب در تنه درخت حک کرد و دوباره شیطان را به دام انداخت. این بار بهای آزادی وعده ای بود که هرگز جک را به جهنم نمی برد
سرانجام جک درگذشت، اما از آنجایی که همان مردی بود، هرگز شانسی برای ورود به بهشت نداشت. جک بیچاره شیطان را ملاقات کرد و از او خواست که از قول خود صرف نظر کند و جک را به جهنم راه دهد، اما شیطان نپذیرفت. جک مجبور شد از جهنم برگردد، اما شیطان پس از ترک، زغال ابدی را از آتش جهنم به او زد، و حتی امروز هم جک همچنان در ایرلند پرسه می‌زند و آن زغال سنگ را در شلغم توخالی حمل می‌کند تا راهش را روشن کند.
و جک او لنترن از اینجاست.
جک-او-فانوس
از ترسناک...
کارول پاسکویر، cc3.0 از طریق ویکی مدیا
برای افراد شوخ طبع، فانوس های جک همیشه سرگرم کننده هستند.
