معنی نقاشی چهره روز مردگان
تعطیلات
ماری بیش از هشت سال است که یک نویسنده مستقل آنلاین است. او علاقه خاصی به فرهنگ و تاریخ دارد.
طرح های نقاشی چهره روز مردگان به چه معناست؟
آمیزه‌ای از نمادگرایی آزتک و اروپایی، معنای طرح‌های نقاشی چهره Dia de los Muertos (روز مردگان) را القا می‌کند. این سنت ترکیبی از باورهای کاتولیک با مذاهب مردم بومی مکزیک است.
رایج ترین طرح، رنگ آمیزی صورت است که شبیه جمجمه باشد. برای افرادی که با فرهنگ آمریکای لاتین آشنا نیستند، این ممکن است عجیب و حتی ترسناک به نظر برسد. با این حال، جمجمه در Dias de los Muertos معنای مثبت منحصر به فردی دارد که بسیار متفاوت از اسکلت ها و ارواح هالووین است. تعطیلات چند روزه فرصتی است برای خانواده ها و دوستان تا گرد هم آیند، برایشان دعا کنند، احترام بگذارند، جشن بگیرند، و دوستان و اعضای خانواده درگذشته را به یاد آورند.
یکی از رایج‌ترین نمادهای تعطیلات، جمجمه (یا کالورا) است، طرحی که جشن‌ها در غذا (شکر یا شکلات به شکل جمجمه)، ماسک‌هایی به نام کالاکا (اسکلت‌ها) و (اخیراً) رنگ صورت به نمایش می‌گذارند.
نمادها در نقاشی چهره روز مردگان
جمجمه ها
اگرچه نقاشی چهره دقیقاً یک سنت باستانی نیست، طراحی کالورا به خودی خود بسیار قدیمی است. جمجمه - معروف به جمجمه ها یا کالاکا در مکزیک - بخش مهمی از نمادگرایی Dia de los Muertos در مکزیک هستند. آنها نه تنها به عنوان پایه ای برای نقاشی چهره ها استفاده می شوند، بلکه شکل آب نبات هایی مانند جمجمه های قندی و برای بسیاری از تزئینات الهام گرفته از اسکلت هستند.
روز مردگان در مکزیک ترکیبی جذاب از سنت ها و باورهای کاتولیک اسپانیایی و بومی آزتک است. جمجمه ها و اسکلت ها بخش مهمی از جشنواره های روز همه مقدسین در اروپای قرون وسطی بودند، به ویژه از زمانی که مرگ سیاه جمعیت اروپا را در دهه 1300 ویران کرد. در سرتاسر اروپا، هنرمندان، نمایشنامه نویسان و شاعران در مورد موضوع 'Memento mori' (یادآوری هایی که همه ما باید روزی بمیریم) و 'رقص مردگان' فکر کرده اند. بسیاری از آثار هنری و کتاب‌ها اسکلت‌ها یا پرتره‌هایی در حال رقص را با چهره‌های جمجمه به تصویر می‌کشند.
در همان زمان، در مکزیک، فرهنگ آزتک بر این باور بود که زندگی روی زمین چیزی شبیه به یک توهم است - مرگ گامی مثبت به سمت سطح بالاتری از آگاهی بود. برای آزتک ها، جمجمه ها نماد مثبتی بودند، نه تنها مرگ، بلکه تولد دوباره.
مردم مکزیک از ماسک‌های سنتی جمجمه استفاده می‌کنند و سنت نقاشی چهره‌ها برای شبیه‌شدن جمجمه به عنوان نوعی از این عمل رشد کرده است. ماسک‌ها همیشه در بسیاری از فرهنگ‌ها اشیاء قدرتمندی بوده‌اند، مواردی که اغلب به استفاده‌کننده اجازه می‌دهند تا با قسمت تاریک‌تر و آشفته‌شان در تماس باشد. نقاشی صورت جمجمه فرصتی برای غلبه بر ترس از مرگ، بی پروایی عمل کردن و مقابله با شیطنت هایی است که در دیگر مواقع سال ممنوع است!
چهره نگاری Dia de los muertos اغلب جمجمه ها را با گل ها مخلوط می کند.
گل ها
گل ها نیز از نظر نمادین مهم هستند. بسیاری از طرح‌های جمجمه دارای گل‌ها هستند و یکی از آنها که بیشتر با Dia de los Muertos مرتبط است گل همیشه بهار یا cepazúchitl است که به گل مردگان معروف است. در باور آزتک ها، گل همیشه بهار برای Mictlantecuhtli، خدای مردگان مقدس بود. هنگامی که روح خانواده و دوستان درگذشته به زمین باز می گردند، اعتقاد بر این است که بوی قوی گل همیشه بهار به آنها کمک می کند تا به عقب برگردند.
گل‌ها اغلب در طرح‌های جمجمه نقاشی شده با صورت (و خالکوبی‌ها) گنجانده می‌شوند. این اختلاط جمجمه و گل ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد، مگر اینکه هدف آنها را به یاد بیاورید، غلبه بر ترس از مرگ و جشن گرفتن زندگی!
مردم بومی پرو با زیارت قبور عزیزانشان روز مردگان را گرامی می دارند.
چهره های کاترینا از مکزیک.
جمجمه های زیبا: لا کاترینا
جمجمه ها ممکن است در نگاه اول نه شیک و نه زنانه به نظر برسند، اما جمجمه زیبا به یک روز مهم از سنت مرده تبدیل شده است.
جمجمه کاترینا (جمجمه زیبا) اثری از خوزه گوادالوپ پوسادا در سال 1913 است. این تصویر اسکلتی را نشان می‌دهد که لباس‌های زیبای یک بانوی ثروتمند را پوشیده است، یادآور این نکته است که حتی ثروتمندان و زیباها نیز مرگ را در درون خود حمل می‌کنند. این روزها، جمجمه کاترینا منبع الهام برای نقاشی چهره جمجمه زنان است که در عین حال ترسناک و زیبا است.
در مکزیک، دیدن «کاترینا» در زمان Dia de los Muertos معمول است. آنها مجسمه‌های خانم‌هایی هستند با لباس‌های شیک، اما با جمجمه‌های برهنه زیر کلاه‌های گلدارشان.
حکاکی پوسادا از لاکالاورا کاترینا در سال 1913