نقل قول در مورد گریس

نقل قول ها

کریستنسن محقق آرشیو روزنامه های آنلاین است و بیش از 40 سال است که در روزنامه ها و نشریات تحقیق می کند.

یوآن بویر

بینش در مورد گریس

فیض روش آشتی ما با خداست و صلح نتیجه آن است. برای تضمین رشد، تفکر خدا و پرورش فیض الهی و به کارگیری استعدادهایمان به نام او لازم است. - دی. کارل یودر، اخبار روزانه، هانتینگدون، پا.، 26 مه 939.
فیض سرآغاز هر نعمت و آرامش پایان همه نعمتهاست. - دی. کارل یودر، اخبار روزانه، هانتینگدون، پا.، 9 ژوئن 1939.
وقتی کسی وارد قلمرو فیض خداوند می شود، علامت سوال به علامت تعجب تبدیل می شود. - دی. کارل یودر، اخبار روزانه، هانتینگدون، پا.، 14 ژوئن 1940.
فیض الهی پژواک صدای اعتماد روح است. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express، بوفالو، نیویورک، 22 ژوئیه 1934.
لطف الهی طنین دعاست. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express، بوفالو، نیویورک، 12 آوریل 1936.
ایمان رنگین کمانی از فیض الهی است که بر سرخوردگی انسان ها عروج دارد. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express، بوفالو، نیویورک، 2 مه 1937.
ما به فیض الهی نیاز داریم تا از اهمیت دادن بیش از حد به چیزهایی که می گذرند، کم توجهی به چیزهای ماندگار نکنیم. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express، بوفالو، N.Y.، 29 نوامبر 1942.
پیشنهاد دائمی خداوند یکی از فیض نامحدود الهی برای جبران محدودیت های انسانی ما است. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express, بوفالو، نیویورک، 31 دسامبر 1962.
هیچ چیز به اندازه فیض الهی به خودسازی کمک نمی کند. هیچ چیز کمتر از غرور شخصی کمک نمی کند. - ادموند جی. کیفر، Buffalo Courier-Express، بوفالو، نیویورک، 15 فوریه 1959.
او فیض خدایی را که خدای فیض را می شناسد نشان خواهد داد. - الیجا پاول براون، آبردین هرالد، آبردین، واش، 5 فوریه 1903.
لطف خدا بزرگ است، اما برای مردی که فقط یک یا دو ساعت در هفته تلاش می‌کند مذهبی باشد، کار زیادی نمی‌کند. - الیجا پاول براون، استیتمن هفتگی آستین، آستین، تگزاس، ژانویه 2، 1896.
فیض مقوی روح است که مصیبت را سبک می کند. - F.W. جانسون، رهبر و ناظر شهرستان مدیسون، موریسویل، نیویورک، 23 دسامبر 1909.
تاج و تخت فیض با خم کردن زانو به جای ایستادن روی نوک پا به دست می آید. - چارلی مونرو دیکسون، واتاوگا دموکرات، بون، N.C.، 28 ژانویه 1937.
دین دوگانه است. این است که انسان در جستجوی خدا بالا می رود. این فراگیری انسان را ایمان می نامیم. همچنین خدا در جستجوی انسان است. این تلاش خداوند برای جلب محبت و خدمت انسان را فیض می نامیم. - چارلز ام. بنینگ، بروکلین دیلی ایگل، بروکلین، نیویورک، 28 دسامبر 1931.

تفکر

بن وایت

منظور از لطف چیست؟ این به معنای کمک محبت آمیز است که خداوند به هر روحی می دهد. اما این نصرت الهی به گونه ای انجام نمی شود که آزادی انسان را تحت الشعاع قرار دهد. اگر بخواهیم می توانیم لطف خدا را خنثی کنیم. اما چه این کار را انجام دهیم یا نه، بی وقفه داده می شود. اگر کمک های غیبی که از فیض خداوند دریافت می کنند، از بین برود، آرزوهای والای ما، جستجوی حقیقت، تلاش اخلاقی ما چه می شود؟ اما برای اصرار صبورانه روح القدس، هر آنچه در تجربه بشری بهترین است غیرممکن بود. ما برای دوستانمان احساس می کنیم. ما از آنها حمایت معنوی می کنیم. پس خدا به ما کمک می کند. او فیض خود را در قلب ما می ریزد. - هاوارد وی. هارپر، Waycross Journal-Herald، Waycross, Ga., Jan. 19، 1938.
قدرتمندترین نیرویی که خداوند می تواند در این دنیا برای رستگاری آن به کار گیرد، همدردی انسانی است. همدردی انسانی که با فیض الهی تقدیس شده است، قدرتمندترین قدرت در این جهان برای رستگاری آن است. با چه کرامتی زندگی انسان را سرمایه گذاری می کند! مرد بودن! داشتن همدردی های انسانی و ناتوانی های انسانی، تقویت شده و اعتلای فیض الهی! بداند که من چیزی هستم و چیزی در اقتصاد بزرگ خداوند برای انجام عالی ترین تلاش های او! - چارلز بی. گالووی، اخبار صبح دالاس، دالاس، تگزاس، 16 ژانویه 1899.
'اما در فیض و در معرفت خداوند و نجات دهنده ما عیسی مسیح رشد کنید.' (دوم پطرس 3:18.) ما باید در فیض رشد کنیم، زیرا تقدس رشد روح است و عیسی مسیح سرچشمه همه فیض است. ما باید از نظر شخصیت رشد کنیم و تلاش کنیم تا قوا، عواطف و کمالات قلب و روح انسان را توسعه دهیم و تا آنجا که ممکن است شبیه مسیح شویم. ما باید چشمه‌های لذتی داشته باشیم که از رضایت تلاش برای ساختن شخصیتی پایدار و جدی، از نظر روحی، و با عزم برای رشد پیوسته مانند او که در شخصیت، زندگی و ذهن کامل است، جاری شود. - والاس تی پالمر، دیلی پیکایون، نیواورلئان، لا.، 27 ژانویه 1908.
ایمان ترکیبی از اعتماد به خدا و تعهد به خداست. ما با اطمینان یا اعتماد به حقیقت ادعای خدا در مسیح پی می بریم. این اعتماد به نفس شبیه چیزی است که وقتی در مورد «اعتماد به شخص دیگری» صحبت می کنیم، منظورمان است. اما ایمان بیشتر از این اطمینان و اعتماد است. ایمان رابطه زندگی ما را به خدایی که به او اعتماد می کنیم متعهد می شود توصیف می کند. فیض دستی است که خداوند از آسمان دراز می کند، ایمان دستی است که انسان از زمین بلند می کند. ایمان، خدا را تسخیر می کند، اما آنچه به مراتب مهمتر است، به خدا چیزی می دهد که بتوان آن را تسخیر کرد. فیض دستی است که می دهد، ایمان دستی است که می گیرد. نتیجه یک روش زندگی است. - ادوارد بی. هالنبک، متدیست لوئیزیانا، لیتل راک، آرک، 17 سپتامبر 1964.

دعا

جک شارپ

فیض خدا در عمل است – کاری که خودش انجام می دهد و از طریق مردم انجام می دهد. خداوند از کسانی که به او ایمان دارند می خواهد که «کارهای نیکو را حفظ کنند». (تیطوس 3:8.) با گفتار و اعمال خود فیض خدا را 'برای همه مردم نیکو و سودمند' می کنیم. (تیطوس 3:8.) - الیور آر. هارمز، گزارشگر شاهد لوتری، سنت لوئیس، مو، 23 ژوئیه 1967.
ایمان کانالی است که فیض خدا از طریق آن به ما سرازیر می شود. این ایمان است که باعث می شود فیض خدا به گونه ای رستگارانه در قلب ما عمل کند. ایمان همچنین فیض را در زندگی ما جاری می کند و آن را برای زندگی روزمره به طور مداوم تخصیص می دهد. فیض که از طریق ایمان به مسیح در ما کار می‌کند باعث می‌شود که گناه، بی‌خدای و شهوات دنیوی را کنار بگذاریم. فیض خدا نمی تواند در قلبی که به یک زندگی قدیمی پایبند است، به نحوی نجات بخش عمل کند. - جیمز تی. بورل، شاخص مسیحی، آتلانتا، گا.، 3 فوریه 1955.
وظیفه ای که برای انجام آن فراخوانده شده اید ممکن است مانند همه کارهای بزرگ دشوار باشد، اما لطف و قدرت خداوند به اندازه سختی است. اگر آنها را نگه دارید موفق خواهید شد. - استیون جی. هربن، Epworth Herald، شیکاگو، ایالت، 7 ژوئیه 1906.
به نظر می رسد که یک زندگی با خدمت عاشقانه قلب را باز می کند، بنابراین لطف خدا می تواند مؤثر واقع شود. - دن بی. برومت، متدیست آمریکایی، استرود، اوکلا، 20 ژوئن 1906.
شبنم های مهربان فیض بهشتی فقط بر دل هایی که وارونه شده اند پر می کند. - جان وسلی هالند، ضبط کننده، Catskill، N.Y.، 2 ژانویه 1931.
میزان فیضی که از خدا دریافت می کنیم با ظرفیت ما برای دریافت آمادگی برای استفاده تعیین می شود. - تورنتون اس. ویلسون، پروتستان جنوب، آتلانتا، گا.، نوامبر 8، 1911.
مردی که امید ندارد هر روز در فضل و خوبی رشد کند، باید امید خود را بهبود بخشد. - A. والتون والت پیرسون، بولتن نوریچ، نوریچ، کن.، 20 اکتبر 1909.

نقل قول برای الهام گرفتن

آچال لال

فیض بیان مناسب خود را در خدمت می یابد. در آن اعمال نیکی که انسانها را وادار می کند تا پدر ما را که در بهشت است جلال دهند، می درخشد. فیض رستگاری داد و فیض، با مهربانی در مؤمن کار می‌کند، او را به سمت خدمت سوق می‌دهد. پولس، در نامه ای به تیطوس، اصرار کرد که 'آنهایی که ایمان می آورند، مراقب باشند تا کار نیک را حفظ کنند.' (تیطوس 3:8.) و بیاموزیم که کارهای خوب را برای مصارف ضروری حفظ کنیم تا بی ثمر نباشند. - جی بی گامبرل، تواریخ باپتیست، اسکندریه، لا.، فوریه 11، 1909.
شکرگزاری پسندیده ترین نماز است. آن را تنفس روح نامیده اند. همانطور که در سینه هر انسانی دو حرکت وجود دارد - یکی که هوا را استنشاق می کند و دیگری که آن را پس از غنای خون بازدم می کند - در هر روحی نیز باید دو حرکت وجود داشته باشد - یک حرکت دریافت کننده هدایای روح القدس که باعث نشاط می شود. زندگی درونی ما، دیگری آن هدایا را به شکل شکرگزاری می ریزد. هر نعمتی که در مرتبه فیض از آن بهره مند می شویم، فضل بی دریغ خالق ماست. - جیمز گیبونز، مجله ایالتی توپکا، توپکا، کان، 5 ژوئن 1910.
فرمان رشد در فیض یک آموزش نامعین یا غیرعملی نیست. به این معنی است که کارهایی را که به فیض تعلق دارند، بیشتر انجام دهیم. این امر مستلزم اندیشیدن کمتر به خود، خدمت به دیگران، از دست دادن جان و انجام دستورات آشکار استاد است. اگر این کار را انجام می دهید، ممکن است بدانید که در حال رشد چه چیزی هستید. - ویلیام تی الیس، دیلی آرگوس، Mount Vernon، N.Y.، 24 ژوئن 1916.

نقل قول در مورد گریس

ماریا تنوا

خداوند پاداش طالب اوست. این یکی از قوانین اساسی رشد معنوی است. اگر کسی می خواهد در فیض خداوند رشد کند، باید پیوسته حضور او را جستجو کند. سه راهی که از طریق آنها می توانید خدا را از نزدیک بشناسید عبارتند از خواندن روزانه کتاب مقدس، دعای منظم و انجام کارهای خوب. - A. Purnell Bailey، Stars and Stripes Pacific Edition، توکیو، ژاپن، آگوست 15، 1956.
برای ساختن درست، زندگی ما باید بر روی کوه فیض ابدی خداوند، بر رستگاری عشق او و بر قدرت محافظت و حمایت از مشیت او بنا شود. ما باید بر اساس انبیا و رسولان بنا شویم که خود عیسی مسیح سنگ بنای اصلی است. ما برای قضاوت می سازیم. برای ملاقات با خدای خود آماده شویم. ما برای ابدیت می سازیم. آنچه می سازیم تا ابد باقی خواهد ماند یا در پایان زمان از بین خواهد رفت. نه با چوب و یونجه و کلش، بلکه با طلا و نقره و گوهرهای گرانبها بسازیم. - یوجین پی میکل، پروتستان جنوب، آتلانتا، گا.، 9 اوت 1911.
دعا اگر هر روز به وسيله انسان در حال فضل باشد، مستحق فزونى فضل و جلال است. مهم نیست چقدر در گناه هستیم، می توانیم بیرون بیاییم زود با عشق به خدا و محبت همسایگان به عشق او، با پشیمانی از گناهانمان و هدف استوار اصلاح در قلبمان. نیازی به دور ماندن از حالت لطف نیست. هر کار نیک عادل که از صدقه (محبت) سرچشمه می گیرد، سزاوار فزونی فیض و شکوه است. - متیو جان ویلفرد اسمیت، ثبت نام شمال مرکزی لوئیزیانا، اسکندریه، لا.، اکتبر 4، 1957.
خداوند وعده فضل داده است که در کلام خود فرمود: فضل من تو را بس است. همچنین فیض خدا بر همه مردم ظاهر شده است. فیض خدا ما را فرا خواهد گرفت، ما را از شر روزگارمان حفظ خواهد کرد و در رستگاری الهی به کمک ما خواهد آمد. یک نکته را باید به خاطر بسپاریم: برای اینکه مشمول فیض الهی شویم، باید این لطف را که لطفی بی‌حساب است، تصدیق کنیم و از راه دعا با خدا تماس بگیریم تا بتواند این فیض را به ما برساند. خداوند به اشخاص احترام نمی گذارد. - ادوارد اف. لوتز، میلواکی سنتینل، میلواکی، ویس، 16 آوریل 1955.

رحمت

اولیویا اسنو

عاقلانه است که آن صفت زیبا - فروتنی - را پرورش دهیم که خدا به ما می دهد تا زندگی خود را غنی کنیم. این فروتنی است که زندگی را بارور می کند. طبیعت این را به ما نشان می دهد. پس از بارندگی، آب در کجا ته نشین می شود؟ نه روی تپه ها نه، همیشه به دنبال زمین پست است. همینطور لطف خدا همیشه در پی حلیم و فرومایه است. فیض خدا مانند رحمت فرود می‌آید و در جایی که پستی روح است، آرامگاه خود را می‌یابد. - هنریتا هرون، استاندارد مسیحی، سینسیناتی، اوهایو، 2 اوت 1941.
تحت مداخله فیض مسیحی - یعنی امتیاز - به ما آزادی گسترده تری داده می شود تا بتوانیم به وسیله روح الاهی خود را به جایگاهی بالاتر از آنچه در سیستم اجبار ممکن است برسانیم. - سی بی ویلمر، نسیم بولیوار، بولیوار، نیویورک، 13 فوریه 1902.
در رشد ایمان، دائماً از یک شناخت ساده از یک خالق الهی به کامل ترین اعتماد به وعده های او تبدیل می شود. مرحله تکمیلی حقیقت الهی، لطف خداوند است. مرحله بسیار مهمی است. زیرا همانطور که ایمان نشان دهنده نگرش انسان نسبت به خداست، لطف نیز نگرش خداوند را نسبت به انسان نشان می دهد. تقاضای بزرگ فیض این است که فرزند نجات یافته خدا با جهان ائتلاف نکند، زیرا اگر کسی دنیا را دوست داشته باشد، عشق پدر در او نیست. (اول یوحنا 2:15.) و عدالت با بی عدالتی چه ارتباطی دارد؟ و نور با تاریکی چه ارتباطی دارد؟ و مسیح با بلیال چه توافقی دارد؟ یا مؤمن با کافر چه سهمی دارد؟ (دوم قرنتیان 6:14-15.) - جان آر. ویتنی، مجله مینیاپولیس، مینیاپولیس، مینیا، 24 اوت 1901.
فیض و سلامتی از جانب خدای پدر ما و خداوند عیسی مسیح بر شما باد. (افسسیان 1:2.) «فیض» لطف بی‌ارزش خداوند است، اما مفهوم فراوانی از کتاب مقدس دارد که آن را به یکی از غنی‌ترین کلمات در واژگان مسیحی تبدیل می‌کند. کل نقشه نجات انسان گناهکار را به یاد می آورد. تمام رستگاری شگفت انگیزی که مسیح با زندگی با اطاعت کامل و مرگش در جای ما بر روی صلیب برای ما خرید. هر نعمتی در گنجینه مسیحی در یک کلمه «فیض» گنجانده شده است، زیرا هیچ چیزی که یک مسیحی می تواند باشد، نمی تواند انجام دهد یا می تواند دریافت کند، به غیر از فیض به عنوان هدایای بی ارزش از جانب خدا به او نمی رسد. «سلام» اشاره اولیه به وضعیت ذهنی مؤمن است، یعنی اینکه او قلبی آرام دارد. اما واقعیت عینی صلح با خدا به عنوان عامل آرامش درونی او از این کلمه مستثنی نیست. برای مرد یا زنی که در مسیح عیسی نیست، هیچ آرامش و آرامشی وجود ندارد، بلکه «منتظر ترسناکی برای قضاوت است که تمام آرامش درونی را از قلب او می گیرد.» بسیاری از اوقات مؤمنان فاقد این آرامش درونی هستند که باید مشخصه یک مسیحی باشد. ما سعی می کنیم بارهای خود را به جای آوردن آنها به مسیح تحمل کنیم و نگرانی تنها نتیجه ممکن است. سپس توجه کنید که فیض و آرامش هم از جانب پدر و هم خداوند ما عیسی مسیح به ما می رسد. هر دو منشأ همه برکات معنوی هستند زیرا هر دو واقعاً خدا هستند و هر دو به هر چیزی که مربوط به رفاه مؤمن است توجه دارند. - فلوید ای. همیلتون، نگهبان پروتستان، فیلادلفیا، پا.، 25 مارس 1942.
هیچ انسانی نمی تواند برای موفقیت های بزرگ در زندگی آماده شود مگر اینکه زندگی خود را به زبان بهشت ترجمه کند و سرنوشت خود را در پرتو ندای بهشت نبیند. ... ماندگارترین دستاوردهای این زندگی توسط کسانی حاصل شده است که با آگاهی از ضعف خود و عظمت وظیفه خود، خود را در کمربند نیروی مافوق بشری احساس کرده اند و از طریق دعا به عرش تمام قدرت دسترسی داشته اند. هر مسیحی نیاز به جستجوی فیض دارد. در غیر این صورت زندگی ناخوشایندی خواهد داشت، سخنانش پوچ می شود و بر مجموع آن مال خالی که بر دنیا تأثیر نمی گذارد و شیطان به آن می خندد، می افزاید. اگر انتظار داریم به عظمت واقعی دست یابیم، هرگز این کار را با هدف قرار دادن آن به عنوان نتیجه مستقیم انجام نخواهیم داد. فرمان به جست و جوی اول ملکوت خدا همراه با این وعده است که همه چیزهای حق اضافه خواهد شد، و این قانون رشد در فیض است. امّا هر که خود را تجلیل کند، ذلیل خواهد شد. این قانون غیر قابل فسخ اهل بیت خداست. بنابراین اغلب ما احساس می کنیم که شایسته دعا نیستیم، و سپس به نظر می رسد که قبل از اینکه بتوانیم به تخت فیض نزدیک شویم، پاکسازی را ضروری می دانیم. باشد که آنقدر از گناه خودداری کنیم و چنان ارتباط دائمی با بهشت داشته باشیم که خط ارتباط هرگز قطع نشود. ... این چنین زندگی هایی است که برای دیگران برکت است و دل های گرسنه مردم به سوی آنها می رود. چنین سعادتی برای کسی که لحظه به لحظه در خوف و رضای خدا زندگی نکند ممکن نیست. این زندگی با ایمان، پاکی و اطاعت است که بهشت را می شناسد و می تواند راه را به دیگران نشان دهد - ویلیام جی ویلیامسون، جمهوری سنت لوئیس، سنت لوئیس، مو، 21 اکتبر 1901.
قانون درو بر اساس درختی که می کاریم و درو کردن متناسب با کیفیت و کمیت بذر کاشته شده نیز باید با قانون لزوم بخشش منظم تکمیل شود. یکی از شیرین ترین و شادترین و الهام بخش ترین وعده های کتاب مقدس در دوم قرنتیان 9: 8 آمده است، خدا قادر است. او قادر است که همه فیض را زیاد کند و این کار را با بخشنده بخشنده انجام می دهد. هیچ چیز مطمئناً اندازه فیضی را که ما دریافت می کنیم محدود نمی کند به اندازه بخشش فقیرانه و بخل ما (فیلیپیان 4:19 را ببینید). این بخشش فیض برای این است که شما همیشه در همه چیز بسنده کنید، برای هر کار نیکو فراوان باشد. فیض فراوان خدا بر ما اعطا شده است تا بتوانیم برای دیگران کار کنیم و در همه چیز زندگی فراوان و کافی داشته باشیم. به راستی که زندگی ما با معیار این آیه باید چقدر فقیرانه به نظر برسد. به معنای واقعی کلمه این دادن خنده دار است. خدا بخشنده با روحیه و خنده دار را که زمان و پول می دهد دوست دارد. این بخشش مانند بخشش خداست که پسر یگانه خود را داد. اگر آن گونه که خداوند مهیا می کند بکاریم، او بذر کاشت را زیاد می کند و میوه های عدالت ما را افزایش می دهد. اگر نکاریم، او عرضه را متوقف می کند. این گشاده رویی از طریق ما نسبت به دیگران و شکرگزاری از خدا از جانب کسانی که دریافت می کنند مؤثر خواهد بود (دوم قرنتیان 9:11 را ببینید). چنین اعطایی برای افتخار و جلال او از طریق شکرگزاری های فراوانی که به وقوع می پیوندد فراوان است (عبرانیان 13:15 را ببینید). هر چه بیشتر ببخشیم، خداوند قدرت ما را برای بخشش بیشتر خواهد کرد، و به این ترتیب ما در همه چیز با سخاوت کامل ثروتمند خواهیم شد (به امثال 11:24-25 مراجعه کنید). کلیسای اورشلیم، هنگامی که قدیسین قرنتس نیاز خود را از طریق خدمت اثبات می کردند، خدا را به خاطر اطاعت مقدسین در قرنتس و اعتراف آنها به انجیل مسیح و همچنین به دلیل گشاده رویی کمک آنها به آنها تمجید می کرد. (دوم قرنتیان 9:13 را ببینید). آنها سخاوت خود را با دعا جبران می کردند (دوم قرنتیان 9: 14 را ببینید) و به دلیل فیض خدا که در آنها بود به دنبال آنها بودند. سخنان پولس در مورد بخشش ما همراه با شکرگزاری برای هدیه ناگفتنی او (نگاه کنید به دوم قرنتیان 8:9) - هدیه غیرقابل بیان خدا، عیسی مسیح (نگاه کنید به یوحنا 3:16؛ رومیان 8:32) - یک توصیه به ما است. هیچ چیز نباید آنقدر ما را برانگیزد که به دیگران ببخشیم، به اندازه این که فکر کنیم خدا از بهترین و عزیزترینش برای ما عطا کرده است. - ارنست اورلاندو سلرز، شهروند، Berea, Ky., Aug. 10، 1916.
تقدیس، تسلیم داوطلبانه یا تقدیم خود قلب است، با اجبار عشق به خداوند بودن. ترجمه تحت اللفظی کلمه قدیم عبری تقدس پر کردن دست است. این عمیق ترین حقیقت را در ارتباط با تقدیس نشان می دهد، که خود مسیح باید جوهر و منبع حیات روحانی جدید ما باشد و ما را از زندگی روحانی خود پر کند و ما را از روح و قدوسیت خود پر کند. ... حتی خود تقدیس ما نیز باید به دنبال فیض او باشد تا آن را بی عیب و قبول کند. حتی اراده ما نیز باید به لطف مستمر او خالص شود و تنها و به طور عالی بر او ثابت بماند. پاکی ما باید انتقال زندگی او، آرامش ما، آرامش او در درون ما، عشق ما به عشق ما باشد که در قلب ما ریخته شده است. ایمان ما که تمام فیض او را دریافت می کند، باید پیوسته از روح خود او تأمین شود. ما به سوی او می آوریم، مگر دست خالی، پاک و باز، و او پر می کند. ما فقط یک ظرفیت هستیم و او عرضه کننده است. ما خود را کاملاً به او می‌سپاریم، و می‌دانیم که قدرت یا خوبی را که برای انجام تقدیس‌مان لازم است تعهد نمی‌کنیم، بلکه او را به جای همه می‌پذیریم، و او ما را می‌پذیرد، و کاملاً مسئولیتی را که او بر عهده می‌گیرد می‌داند تا همه ما را بسازد. نیاز دارد و ما را در تمام اراده کامل او حفظ می کند، همانطور که ما به او اجازه می دهیم عادت به تسلیم شدن کامل را از سر بگذراند. این چه آرامشی بدیع به دل معتمد می‌دهد و چه لطف بی‌پایانی از جانب او که با این شرایط ما را ملاقات می‌کند و مسئولیت بزرگی را برای ما به دوش می‌کشد. خداوند پدید آورنده و تکمیل کننده ایمان ماست و نگرش واقعی قلب وقف شده، تسلیم و دریافت مداوم است. اینجاست که مرحله تدریجی تقدیس وارد می‌شود. شروع با جدایی کامل از شر و وقف به خدا، به کمال کامل مسیح پیشرفت نمی‌کند و به اندازه‌ی قامت مردانگی کامل در او رشد می‌کند، تا زمانی که همه بخش‌ها وجود ما و هر بخش از زندگی ما مملو از خداوند است و کانالی برای دریافت و واسطه ای برای انعکاس فیض و جلال او می شود. - A.B. سیمپسون، هفته نامه اتحاد مسیحی و مبلغان، نیویورک، نیویورک، 21 فوریه 1890.
گرما و خشکسالی تابستان ممکن است طاقت فرسا باشد، اما چه چیزی برای کل انسان افسرده‌کننده‌تر از قلبی بدون چشم‌انداز و بدون روح است؟ ناراضی، سنگین، بی‌اعتماد به آینده، پیش‌بینی، تحت تأثیر تأثیرات نگران‌کننده‌ای که در بسیاری از زمان‌های زندگی با آنها مواجه می‌شویم، به این سو و آن سو پرتاب شده‌اند. در این میان، کلام خدا چقدر دل را طراوت می بخشد که اعماق جان را جستجو می کند و یکباره فرزند خدا را به توبه فرا می خواند و مرهم شفابخش وعده های او و شعور مثبت او را به کار می گیرد. رحمت. دانستن صلح با خدا چقدر آرامش بخش است. قلب در آگاهی از حق بودن در نزد خدا می پرد. آنچه جهان ممکن است فکر کند تفاوتی نخواهد داشت. چقدر نشاط آور است ریزش فیض و اطمینان خداوند. و بر خلاف رگبارهای ابری، لازم نیست منتظر شرایط طبیعی باشیم تا آنها را بیاورند. آیا دوست دارید درست زمانی که می خواهید باران ببارد؟ شما می توانید کارهای بزرگتر از آن انجام دهید، زیرا طراوت مسیح برای روح تشنه همیشه در دسترس است. و همانطور که زندگی از ذرت بزرگتر است، برکت خداوند بر زندگی از زندگی در مزرعه بیشتر است. این رگبارهای مبارک با انتظار بر خدا، با نزدیک شدن به او در آرزو و توقع، با ندای او حاصل می شود. تسلی و برکت فرزندانش باعث خشنودی خداوند بزرگ است. محبت خالص شما به فرزندانتان جاری است، دوست دارید آنها را خشنود کنید، و شادی محبت پدرانه عمیق است. چقدر در مورد پدر همه ما صادق است. او روح خود را به این منظور به جهان فرستاده است. این رگبارهای طراوت روحی از کلام خدا و از عبادت در خانه او و با مقدسین سرچشمه می گیرد. اگر انسانها ارزش عبادت را در جان خود و برکت عبادت با اولیای الهی را می دانستند، اینقدر بی خیال نمی شدند. در لذت طلبی دنیوی آنها اختلال ایجاد می کند، اما روحشان رشد می کند، در حالی که در حال مرگ هستند. خوشا به حال کسی که از کمال خدا پر شده باشد. - چارلز آر. لو، داکوتا شهرستان هرالد، داکوتا سیتی، نب، 17 اوت 1916.