چگونه هنگام عصبانیت آرام بمانیم؟

خود بهبود

خشم احساسی است که همه ما هر روز در درجات مختلف آن را تجربه می کنیم. برخی یاد گرفته‌اند که آن را تحت کنترل داشته باشند، در حالی که بسیاری مستعد طغیان‌های خشونت‌آمیز هستند و بیشتر بقیه در وسط قرار می‌گیرند.

برخی می گویند که خروج بخار در طرح کلی چیزها خوب است. و درونی کردن احساسات در نهایت می تواند آسیب جدی هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی ایجاد کند.

آیا این بدان معنی است که شلاق راه حل است؟ این موضوع چه تاثیری بر فرد و اطرافیانش خواهد داشت؟

آیا پیشگیری بهتر از مهار آن نیست؟ گزینه های دیگر در مدیریت خشم چیست؟

این مقاله نگاهی عمیق به مهمترین سؤالات دارد - چگونه هنگام عصبانیت خونسردی خود را حفظ کنیم؟

عصبانی بودن یا نبودن مسئله این است

هنگام تجزیه و تحلیل استراتژی های کنترل خشم، یکی از اولین سوالاتی که در ذهن ایجاد می شود این است که آیا بهتر است تسلیم احساسات خود شوید و عصبانی باشید یا ذهن خود را برای حفظ آرامش آموزش دهید؟ طرفداران قوی برای هر دو خط استدلال وجود دارد.

بین سناریوها - عصبانی شدن اما مهار طغیان و اتخاذ راهبردهای کاهش خشم - بهترین گزینه کدام است؟

در حالت ایده آل، عدم توانایی در احساس عصبانیت راه حل عالی است. با این حال، آیا این امکان برای همه وجود دارد؟ شاید لازم باشد بودا یا مسیح باشید تا بتوانید از این احساس قوی دست نخورده بمانید. آیا اینطور است؟

آیا یک فرد معمولی مانند من یا شما می تواند یاد بگیرد که با خشم به شیوه ای محترمانه برخورد کند؟ آیا خشم یک احساس سالم است؟

سوالات در مورد این موضوع زیاد است. و همینطور نظرات مختلف در مورد برخورد با مسائل خشم.

یک چیز مسلم است. خشم یک احساس سالم انسانی است. احساس عصبانیت کاملا طبیعی است. نیازی به خجالت در مورد آن نیست. اما نحوه برخورد با احساسات چیزی است که باید در مورد آن بحث کنیم. این که چگونه این احساس را ابراز می کنیم، تفاوت را ایجاد می کند.

دو راه برای مقابله با عصبانیت وجود دارد. روش اول این است که ذهن خود را آموزش دهید تا با آن مانند هر احساس دیگری رفتار کند و اجازه ندهید از کنترل خارج شود. به این ترتیب، شما همچنان خشم را احساس خواهید کرد، اما شدت آن کمتر یا حداقل خواهد بود.

روش دوم شامل یافتن راه هایی برای محدود کردن طغیان ها با وجود احساس خشم با شدت کامل است. و این یعنی سر خود را به دیوار نکوبید یا در بالش جیغ نکشید!

اجازه دهید هر دو روش پیشگیری و مهار خشم را بررسی کنیم.

پیشگیری بهتر از درمان است

آیا تا به حال فکر کرده اید که چگونه برخی از افراد تحت تأثیر عوامل تحریک کننده خارجی قرار نمی گیرند؟ به نظر نمی رسد که آنها اصلاً عصبانی شوند. انگار عاطفه آنها را دور زده است. ما تمایل داریم آنها را به خاطر رفتار متواضعانه شان بودا بنامیم.

چگونه آن را مدیریت می کنند؟ آیا این رفتار یک ویژگی ذاتی است یا با تمرین به دست می آید؟

نحوه برخورد ما با خشم به تربیت و محیط ما بستگی دارد. اگر مشکلات مدیریت خشم داشته باشید همه چیز از دست نمی رود. با اتخاذ تکنیک های مناسب، می توانید شدت احساس را کاهش دهید.

گفتن این کار آسان تر از انجام آن است. درست است، واقعی. با این حال، تلاش، چه موفق باشد چه نباشد، چه مؤثر باشد چه نباشد، ضرری ندارد. اگرچه فنجان چای همه نیست، اما ارزش دنبال کردن آن‌ها را دارد، زیرا پاداش بسیار زیادی دارند.

اولین قدم در مدیریت خشم، پذیرش مشکل از خود است.

هنگامی که به خود اعتراف کردید که مشکلی دارید و می خواهید برای یافتن راه حل تلاش کنید، نیمی از پیروزی است.

کسانی که مشکلات خشم دارند، دیگران یا شرایط را برای از دست دادن خونسردی خود سرزنش می کنند. تقصیر همیشه متوجه کسی یا موقعیتی برای رفتار شماست. این هرگز تقصیر شما نیست.

بنابراین، قدم بعدی این است که بازی سرزنش را متوقف کنید و مالکیت رفتار خود را بپذیرید. با انجام این کار، شما آماده هستید تا هر یک از راهبردهای کنترل خشم را امتحان کنید. این استراتژی ها باید بخشی از رفتار شما باشد.

محرک ها را شناسایی کنید

بی‌عدالتی، بی‌احترامی، زبان توهین‌آمیز، احساس تهدید یا ناتوانی برخی از محرک‌های رایج خشم هستند، اگرچه از فردی به فرد دیگر متفاوت است. کسانی که مستعد مشکلات خشم هستند، حتی به دلایل بسیار کمتری مانند صف های طولانی، ترافیک سنگین، اظهارنظرهای طعنه آمیز یا زمانی که خیلی خسته هستند، خود را سرزنش می کنند.

وقتی عادت دارید که اغلب خونسردی خود را از دست بدهید و می خواهید آن را تغییر دهید، باید فوران خشم خود را دنبال کرده و فهرست کنید تا محرک ها را شناسایی کنید.

وقتی متوجه شدید که چه چیزی شما را آزار می دهد، باید فعالیت های خود را طوری برنامه ریزی کنید که در صورت امکان از آنها اجتناب کنید. مانند پرهیز از ساعات اوج مصرف برای سفر، دوری از افرادی که شما را آزار می دهند.

این ممکن است به تنهایی موثر نباشد زیرا همه محرک ها قابل اجتناب نیستند یا این ممکن است فقط طغیان را به تاخیر بیندازد. هنگامی که با سایر تاکتیک ها ترکیب می شود، شناسایی و اجتناب از محرک ها می تواند به کنترل خشم شما کمک کند.

خشم خود را ارزیابی کنید

مسائل خشم خود را چگونه می بینید؟ آیا آنها را از صفات خوب می دانید یا بد؟ آیا آنها را مفید یا مضر می دانید؟

عصبانیت شما در برخی موارد می تواند پیامدهای مثبتی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر زمانی که شاهد بی عدالتی در حق خود یا دیگران هستید یا در موقعیت های ناسالم قرار می گیرید عصبانی می شوید، خشم شما ممکن است سودمند باشد.

ممکن است از خشم خود برای ایجاد شجاعت برای موضع گیری، مبارزه با بی عدالتی و ایجاد تغییر استفاده کنید.

در چنین مواقعی، به جای عصبانیت شما، باید شرایط تغییر کند. روابط توهین آمیز و دوستی های سمی مثال هایی هستند.

با این حال، اگر عصبانیت شما به هیچ‌کس، حتی خودتان، نفعی نمی‌رساند، و باعث آزار و اذیت اطرافیانتان می‌شود، می‌توان آن را یک ویژگی منفی در نظر گرفت. حتی ممکن است زمانی که سرد می شوید متوجه عواقب منفی عمل خود شوید.

مانند احساس گناه و خارج از کنترل بودن و پشیمانی از اعمال و سخنان خود بعدا. اگر چنین است، باید روی مسائل خشم خود کار کنید و آنها را تحت کنترل درآورید.

جلوگیری از طغیان

اگر بتوانید علائم هشدار دهنده را بشناسید و شروع خشم را پیش بینی کنید، ممکن است بتوانید به موقع قسمت های نامطلوب را منحرف کنید. این به ویژه برای کسانی که به سرعت آرام می شوند مفید است.

برخی از علائم هشدار دهنده رایج عبارتند از افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، احساس برافروختگی، یا فشردن دندان ها یا مشت ها. ممکن است متوجه تاری شدن محیط اطراف یا تند شدن ذهنتان شوید یا افکارتان مبهم و نامشخص شود.

علائم ممکن است متفاوت باشد، اما ممکن است بتوانید با نظارت دقیق بر خود برای مدتی آنها را شناسایی کنید. تشخیص علائم هشدار دهنده به شما فرصتی برای جلوگیری از حوادث ناخواسته می دهد. تنها با حذف خود از صحنه یا نفس عمیق، ممکن است بتوانید خود را از انجام یا گفتن چیزهایی که ممکن است بعداً پشیمان شوید منع کنید.

صحبت کن

اگر استرس رفتار شما را تشدید می کند، صحبت در مورد آن مفید است. در حالت ایده آل، باید شنونده ای مشتاق باشد در حالی که خشم خود را تخلیه می کنید و در صورت لزوم توصیه می کنید.

فرصتی برای بیان احساسات خود می تواند به شما کمک کند آرام شوید. با این حال، افراط در این امر منجر به نتیجه معکوس می شود. تخلیه بیش از حد عصبانیت خود یا انجام آن به روش اشتباه ممکن است خشم شما را بیشتر کند.

این تصور غلط وجود دارد که بیرون آوردن خشم می تواند به حل این مشکل کمک کند. این شامل پرتاب عصبانیت یا شکستن اشیا در هنگام ناراحتی است. مطالعات اخیر نشان داده است که این موضوع به جای حل کردن، بدتر می شود. بنابراین، مهم است که از این مکانیسم مقابله با احتیاط استفاده کنید.

صحبت باید در جهت مثبت هدایت شود و هدف آن یافتن راه حل یا راه هایی برای جلوگیری از طغیان یا کاهش خشم شما باشد. استفاده بیش از حد از دیگران به عنوان یک تابلوی صدا می تواند منجر به نابودی دوستی ها شود. در عوض، می توانید از آنها برای منحرف کردن حواس خود از موضوع و صحبت در مورد موضوعات دیگر استفاده کنید.

از تعمق در موضوع بپرهیزید

پس از یک قسمت ناراحت کننده، نشخوار فکری در مورد آن معمول است. به این فکر کنید که کل ماجرا چقدر ناعادلانه بود. تکرار مجدد قسمت شما را عصبانی تر می کند و بنابراین بهتر است از آن اجتناب کنید.

به جای تکرار صحنه در ذهن خود، باید ذهن خود را طوری آموزش دهید که هر بار که فکری به ذهنتان خطور می کند، حواس خود را پرت کند. تغییر کانال می تواند به آرامش شما کمک کند.

همیشه آسان نیست که ذهن خود را از فکر کردن به چیزی، به ویژه یک تجربه آسیب زا اخیر، بازدارید. این را می توان با درگیر کردن خود در برخی از فعالیت های پیش پا افتاده به دست آورد. به عنوان مثال، تمیز کردن یا تنظیم مجدد خانه، کار در باغ، یا گذراندن وقت با بچه ها.

درگیر شدن در این فعالیت‌ها ذهن شما را مشغول می‌کند و به شما کمک می‌کند از فکر کردن به قسمت ناراحت‌کننده جلوگیری کنید.

افکار خود را کانال کنید

افکار شما می توانند به شما کمک کنند آرام شوید یا به آتش سوخت بیفزایید و شما را عصبانی تر کنند. هر بار که شروع کردید به این فکر کردن که این ناعادلانه است یا من دیگر نمی توانم این را تحمل کنم، کانال را عوض کنید. در غیر این صورت، خشم را تشدید می کند.

در عوض، افکار خود را به چیزی شبیه به آن هدایت کنید خوب می شود یا من خوبم یا آرام بمان . تکرار آنها مانند یک مانترا می تواند به دفع افکار ناخواسته و کاهش خشم کمک کند.

رویکرد دیگر این است که به جای تئوری های مبهم، به واقعیت ها فکر کنید. وقتی منطقی فکر می کنید، آرام می شوید و خشم از بین می رود.

تکنیک های آرام سازی را بپذیرید

تمرینات تمدد اعصاب برای ذهن و بدن می تواند خشم را تا حد زیادی کاهش دهد. تمرینات تنفسی و ماساژ می تواند به کاهش استرس در بدن کمک کند. مدیتیشن و سایر تمرینات ذهنی می تواند به شما کمک کند آرام بمانید.

برخی افراد آنها را بدون هیچ تلاش اضافی مفید می دانند، اما برای اکثر آنها، برای مؤثرتر کردن آنها به شرطی سازی ذهنی نیاز است. با تمرین، می توانید آنها را به استراتژی ایمن برای مدیریت خشم تبدیل کنید.

احساس زیربنایی را شناسایی کنید

معمولاً خشم محصول جانبی دیگران است افکار منفی ذهن شما را آزار می دهد مانند ناراحتی، ناامیدی یا خجالت. خشم به عنوان سپری برای پوشاندن سایر احساسات ناراحت کننده عمل می کند. عصبانی شدن راهی است که بسیاری از آنها برای اجتناب از مواجهه با این احساسات استفاده می کنند.

وقتی کسی نظر صادقانه‌اش را به شما پیشنهاد می‌کند که تعارف ندارد، ممکن است به عنوان راهی برای پوشاندن شرمندگی‌تان انتقاد کنید. شما واکنش خود را با این تصور که فرد مغرضانه و ناعادلانه است و از این رو انتقاد بیجا است توجیه می کنید. شما می توانید خجالت خود را از افشا شدن با طغیان خشم خود پنهان کنید.

با این حال، عصبانیت شما به چه چیزی دست می یابد؟ این شخص با شما صادق است، اما ممکن است دیگران بدون اطلاع شما همین فکر را داشته باشند. با تصدیق و پذیرش احساسات نهفته و پرداختن به آن، می توانید خشم را از خود دور کنید.

واکنش‌های خشمگین در چنین موقعیت‌هایی جز آسیب رساندن به روابط، کاری را انجام نمی‌دهند.

کیت خنک کننده را در دسترس داشته باشید

آیا متوجه شده اید که وقتی عصبانی هستید، چیزهای خاصی می تواند به شما کمک کند آرام شوید؟ اینها شامل حواس لامسه، بویایی، بینایی، چشایی و شنوایی شما مانند یک بالش نرم و کرکی قابل بغل کردن، شمع های معطر، پرتره یک منظره آرام، میان وعده مورد علاقه شما، یا موسیقی آرام بخش است.

نگه داشتن آنها در دسترس می تواند به شما کمک کند تا حد زیادی عصبانی نشوید. مطمئن شوید که دستگاه های قابل حمل را همیشه همراه خود داشته باشید.

کمک گرفتن

آخرین اما نه کم اهمیت، جستجوی کمک حرفه ای است. حتی پس از آزمایش روش‌هایی برای کنترل خلق و خوی خود، اگر موفق نمی‌شوید و احساس می‌کنید که از کنترل خارج می‌شود، باید قبل از اینکه زندگی شما و اطرافیانتان را نابود کند، از یک متخصص کمک بگیرید. خشم می تواند محصول جانبی برخی از مشکلات سلامت روان باشد.

اختلالات افسردگی می تواند منجر به بسیاری از علائم رفتاری از جمله تحریک پذیری و عصبانیت شود. اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD منجر به احساس سرگیجه، سرگیجه و/یا تحریک پذیری می شود. فردی که از PTSD رنج می برد به راحتی تحریک می شود و احساس خشم شدیدتر می شود. طغیان خشم از علائم شایع این اختلال است.

می توانید با صحبت کردن در مورد مسائل خشم خود با پزشک خود شروع کنید، حالات و رفتار خود را توصیف کنید. پس از رد کردن و/یا حل و فصل مشکلات مربوط به سلامت جسمانی، ممکن است برای ارزیابی به یک متخصص سلامت روان ارجاع داده شوید.

بسته به مشکل و شدت آن، ممکن است مجبور شوید جلسات درمانی و/یا کلاس های مدیریت خشم را پشت سر بگذارید.

8 راه برای آرام کردن هنگام عصبانیت

اکثر افرادی که مشکلات خشم دارند، قاطعانه بر این باورند که رها کردن آن بهترین راه حل است. طغیان خشم به عنوان وسیله ای برای رسیدن به آنچه می خواهند استفاده می شود. رفتار پرخاشگرانه مانند فریاد زدن و کوبیدن برای وادار کردن دیگران به رعایت خواسته ها استفاده می شود.

حتی از آنجایی که چنین رفتاری در کوتاه مدت در خدمت هدف قرار می گیرد، پیامدهای بلندمدت آن ویرانگر است. اعمال و گفتار شما می تواند باعث آسیب شدید و طولانی مدت به روابط شود. حتی می تواند به پایان زودرس آن منجر شود.

اگر از خشم به‌عنوان ابزاری برای انجام کارها یا وادار کردن دیگران به اجرای آن استفاده می‌کنید، وقت آن است که مزایا و معایب آن را ارزیابی کنید. شما باید بدانید که چیزی که با آزار جسمی و عاطفی دیگران به دست می آورید در دراز مدت به نتیجه نمی رسد.

اگر مشکلات خشم دارید، وقت آن است که استراتژی خود را تغییر دهید و رفتار سالم تری اتخاذ کنید. ممکن است تغییر آن آسان نباشد و آشکار شدن نتایج ممکن است زمان ببرد. اما شما باید شروع کنید.

در اینجا چند استراتژی مدیریت خشم را برای شما آورده ایم که باید در نظر بگیرید.

1. دور شدن

حذف خود از صحنه ممکن است بهترین گزینه برای جلوگیری از عصبانیت در برخی شرایط باشد. ادامه مشاجره و یا حتی حضور شما می تواند وضعیت از قبل متزلزل را تشدید کند.

وقتی احساس کردید که مکالمه خیلی داغ می شود یا فضا خیلی استرس زا می شود، استراحت کنید یا پیاده روی کنید. نفس کشیدن در چنین مواقعی می تواند به جلوگیری از صحنه های زشت کمک کند.

استراتژی تایم اوت می تواند به ذهن و بدن شما کمک کند تا خنک شوند و شروع به تفکر منطقی کنند. همین امر در مورد سایرین که در این موقعیت دخیل هستند نیز صدق می کند.

وقتی عصبانی هستید، هیچ فرصتی برای گفتگوی سازنده وجود ندارد. اگر ادامه یابد، تنها می تواند به یک فاجعه برای همه افراد درگیر منجر شود.

دور شدن نشانه ضعف یا بهانه ای برای اجتناب از گفتگو نیست. پس از آرام شدن، می توانید بدون احساس ناراحتی و استرس به بحث ادامه دهید. حتی می توانید در مورد تاریخ یا زمان بعدی برای ادامه مکالمه تصمیم بگیرید.

2. پیاده روی سریع داشته باشید

مشابه استراتژی دور شدن، پیاده روی سریع می تواند از برخوردهای غیرضروری جلوگیری کند. به جای اینکه فقط خود را از صحنه خارج کنید، این یک قدم فراتر می رود و هجوم انرژی را که تجربه می کنید می سوزاند.

از آنجایی که عصبانیت به دلیل شرایط کمک کننده ایجاد می شود، اغلب احساس عجله انرژی کنترل نشده ای می کنید. عصبانیت ضربان قلب، فشار خون و سطح هورمون های انرژی مانند آدرنالین را در بدن افزایش می دهد.

این افزایش در سطح آدرنال، قدرت بدنی و سطح استقامت را بالا می برد و احساس درد را کاهش می دهد. فعالیت بدنی شدید مانند پیاده روی سریع یا ورزش می تواند آنها را به سطح طبیعی برساند.

نه فقط در میانه یک گفتگوی داغ، فعالیت بدنی منظم می تواند به شما کمک کند خونسردی خود را حفظ کنید و از برخوردهای زشت خودداری کنید. تأثیر مثبت ورزش نه تنها از نظر جسمی احساس می شود، بلکه برای سلامت روان نیز مفید است.

تمرینات منظم برای پاکسازی ذهن، تقویت قوای ذهنی شما مفید است و دیدگاه واضح تری به شما می دهد.

3. تنفس عمیق

وقتی عصبانی هستید، چون ضربان قلبتان تندتر می شود، تمایل دارید نفس های سریع و کم عمق بکشید. اگر اجازه داده شود بدون وقفه ادامه یابد، می تواند وضعیت را تشدید کند و خشم به نقطه جوش می رسد.

برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، ممکن است استراحت کنید و چند نفس عمیق بکشید. تنفس عمیق یعنی تنفس از طریق بینی، پر کردن شکم از هوا به طور کامل و آهسته و بازدم و گرفتن وقت.

با تمرین می توانید مدت دم و بازدم را افزایش دهید. ثابت شده است که تنفس عمیق برای کاهش ضربان قلب و فشار خون مفید است. این در نهایت به آرامش شما کمک می کند.

4. تا 10 بشمار

یا 20 یا 100 که برای آرام کردن خود لازم است. ممکن است شمارش معکوس یا بالا بشمارید، اگرچه شمارش معکوس مفیدتر است زیرا تمرکز بیشتری را از شما می طلبد.

این تکنیک ساده قدیمی در هر نوع موقعیت تقابلی مؤثر است. این کار با تغییر تمرکز شما روی شمارش کار می کند، در نتیجه ضربان قلب شما را کاهش می دهد و شما را آرام می کند.

5. عضلات خود را شل کنید

افزایش خشم عضلات شما را منقبض می کند، آنها را سفت و سفت می کند و از شل شدن طبیعی عضلات جلوگیری می کند. این در واکنش به ترشح هورمون های استرس، آدرنالین و کورتیزول اتفاق می افتد. بدن شما برای پاسخ جنگ یا گریز آماده می شود.

ماهیچه های شما آنقدر منقبض می شوند که شانه های شما انعطاف ناپذیر و قفل می شوند. در اولین قدم شانه های خود را رها کنید. این می تواند بن بست را شکسته و از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کند.

در ترکیب با تمرینات تنفسی، تکنیک‌های شل کردن عضلات مانند آرام‌سازی پیشرونده عضلانی می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید و از درگیری‌های قابل اجتناب جلوگیری کنید.

6. اجازه ندهید خورش شود

وقتی چیزی یا شخصی شما را عصبانی می کند، تعمق در مورد موضوع منجر به تشدید موضوع می شود. اگر به فکر کردن و نگرانی در مورد آن ادامه دهید، قطعاً آن را بدتر خواهد کرد. خورش روی موضوع بدون اقدام می تواند کشنده باشد.

در عوض، کاری در مورد آن انجام دهید.

راهی برای حل مشکل پیدا کنید و بر اساس آن اقدام کنید. فایده آن دو برابر است. انجام هر کاری باعث حواس پرتی می شود و به آرامش شما کمک می کند. علاوه بر این، اقدام شما ممکن است شرایط را تسکین دهد.

7. آن را از دست ندهید

اگر اعصاب خود را از دست بدهید، بازنده اید. صرف نظر از اینکه چه کسی درست می گوید و چه کسی اشتباه می کند. وقتی صدایت را بلند می کنی، شبیه آدم بد می شوی. مهم نیست که بعداً چه کاری انجام دهید یا بگویید، کلمات عصبانی شما را نمی توان پس گرفت و یک زخم دائمی در رابطه باقی می گذارد.

وقتی متوجه شدید که قرار است عصبانی شوید، کمی استراحت کنید و کاری انجام دهید تا خود را آرام کنید. به پیاده روی بروید، چند نفس عمیق بکشید یا تا 20 بشمارید. وقتی آرام شدید و احساس آمادگی کردید، به گفتگو ادامه دهید.

8. تکانه اولیه خود را بررسی کنید

اگر سابقه طغیان عصبانیت دارید، به احتمال زیاد پاسخ رفلکس شما خوشایند یا قابل قبول نیست. واکنش‌های غریزی اغلب غیرمنطقی، بیش از حد تهاجمی و آسیب‌رسان هستند. وقتی خنک شدی متوجه می‌شوی که از کارها و حرف‌هایت پشیمان می‌شوی.

با تسلیم شدن در برابر پاسخ اولیه، اوضاع را بدتر نکنید. ترفند این است که یاد بگیرید واکنش اولیه خود را کنترل کنید و به خودتان فرصتی برای آرام شدن بدهید.

یادگیری هنر مدیریت خشم

از خشم به عنوان ابزار استفاده نکنید

آیا از خشم به‌عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به چیزی مانند رساندن هدف خود یا وادار کردن دیگران به خط شما یا به عنوان یک سلاح احساسی استفاده می‌کنید؟

نمایش خشم شما نمی تواند کاری جز ترساندن دیگران یا عصبانی کردن آنها انجام دهد. وقت آن است که آن را متوقف کنید و راه های ارتباطی دیگری را پیدا کنید.

همدلی را تمرین کنید

این بدان معنی است که شما وارد ذهن طرف مقابل می شوید و دیدگاه او را در مورد موضوع درک می کنید و مشکلات او را تجربه می کنید. این تمرین نقش آفرینی ذهنی می تواند دیدگاهی متفاوت از دیدگاه شما ارائه دهد و به شما در یافتن راه حل کمک کند.

روش های زیادی برای تمرین همدلی وجود دارد. تجسم یکی از روش های رایج است. نوشتن آن در قالب یک داستان از دیدگاه طرف مقابل یا گفتن همین موضوع به دوست، راه های دیگری برای پذیرش همدلی است.

این حقایق جهانی را بپذیرید

اگرچه تعمیم آن دشوار است، اما رفتار انسان از الگوهای خاصی پیروی می کند، به ویژه در موقعیت های استرس زا و مقابله ای.

• اعمال و گفتار بر این باور است که آنها درست و درست هستند.
• اغلب نیت بد نیست. مردم کینه توز، بداخلاق و/یا پشت خنجر نیستند.
• مردم معمولاً احساس حساس یا ناامنی خود را پنهان می کنند.
• اکثر مردم در قضاوت عواقب اعمال و گفتارشان خوب نیستند.

به طور خلاصه، مردم نه کامل هستند و نه تا اعماق فاسد. نه فرشتگان و نه شیاطین آنها فقط انسان هستند و تلاش می کنند تا در دنیایی پیچیده زندگی خود را به بهترین شکل ممکن زندگی کنند.

به پیام رسان شلیک نکنید

اغلب اوقات عصبانیت شما به اشتباه هدایت می شود. بعد از یک روز بد در اداره یا گرفتار شدن در ترافیک، آیا عادت دارید که عصبانیت خود را بر سر شخص غیر مرتبط تخلیه کنید؟ اگر در مورد ایجاد عصبانیت قاطع هستید، حداقل کاری که می توانید انجام دهید این است که اطمینان حاصل کنید که متوجه شخص مناسب است. از آن روح های بیچاره ای که در آتش متقابل گرفتار می شوند در امان باش.

عصبانی شدن از دست شخص اشتباه بی فایده است زیرا آنها نمی توانند کاری برای این موضوع انجام دهند. و، شما با طغیان نادرست خود، گوش دلسوزی خود را از دست می دهید.

نیت را در نظر نگیرید

آیا عادت دارید مقاصد را در اعمال و گفتار دیگران بیابید؟ وقتی خود را به خاطر اعمال ناشایست خود رها می کنید، به این فرصت دست می یابید که دیگران را به صلیب بکشید. آیا فکر نمی کنید که این کمی بی انصافی است؟

آیا در مورد تیغ هانلون شنیده اید؟ این یک تیغ فلسفی است که می گوید هرگز آنچه را که می توان با حماقت به اندازه کافی توضیح داد به بدخواهی نسبت نده.

چرا وقتی اعمال دیگران را می توان با چیز دیگری توضیح داد - حماقت، نادانی، یا اشتباه، سوء نیت فرض کنیم.

معمولاً این اعمال دیگران نیست که شما را عصبانی می کند، این نیت پشت آن اعمال است. و این نیت ها پیش فرض های شما هستند. آیا فکر نمی کنید که مغرضانه و ناعادلانه رفتار می کنید؟

گرایش طبیعی ما به یافتن مقاصد در اعمال دیگران است. با این حال، می توانید ذهن خود را برای توقف این تمرین بیهوده آموزش دهید. با این کار می توانید از بسیاری از درگیری ها جلوگیری کنید.

بایدها و نبایدها هنگام عصبانیت

اگر مستعد طغیان خشم هستید، این بایدها و نبایدها را دنبال کنید تا بدون بالا بردن صدایتان یا از دست دادن خونسردی به آنچه می خواهید برسید.

خشم انجام می دهد

• بیاموزید که بدون تهاجمی رقابتی باشید
• اهداف خود را با اشتیاق دنبال کنید و بدون احساس گناه حرکت کنید
• برای تحقق رویاهای خود بدون حواس پرتی به کار خود ادامه دهید
• هنر ارتباط مستقیم بدون ابهام را بیاموزید
• بدون پنهان کردن احساسات واقعی خود حرف خود را بزنید
• ثابت قدم و مصمم باشید، زیرا این یک ویژگی مثبت است

عصبانیت ندارد

• از خصومت و تقابل بپرهیزید، زیرا بی ثمر است
• اجازه ندهید که شدت احساسات شما بر اعمال شما غلبه کند
• عجولانه تصمیم نگیرید به خود و دیگران فرصتی دوباره بدهید
• دیگران را زیر بار کمال جویی خود قرار ندهید
• عقاید و نظرات خود را بر روی دیگران قرار ندهید
• رئیس نباشید و به دیگران دستور دهید

خط پایین

خشم در افراد مختلف به صورت تحریک خفیف تا خشم شدید ظاهر می شود. معمولاً به عنوان یک سقوط کرده است احساس منفی ، خشم می تواند خوب باشد اگر در جهت درست هدایت شود. این خشم است که شما را وادار می کند تا در برابر افراد مورد آزار و اذیت و ستمدید ایستادگی کنید یا حتی منجر به جنبش های اجتماعی بزرگی شود که می تواند مسیر جامعه را تغییر دهد.

خشم زمانی منفی می شود که به طور مکرر، خیلی شدید، به روش های ناسالم ابراز شود یا درونی شود. این می تواند بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی فرد و اطرافیان تأثیر بگذارد.

هر فردی باید بهترین رویکرد را برای مدیریت خشم بیابد. استراتژی های مدیریت خشم می تواند به شما کمک کند تا راه های سالمی برای ابراز یکی از احساساتی که در مورد آن بحث شده است بیابید.