دقیقاً آنچه قبل از اولین جلسه درمانی خود باید بدانید
سلامتی

اگر تصمیم گرفته اید در زمینه مشاوره کاوش کنید یا حداقل با این ایده بازی می کنید ، حداقل ممکن است روند کار گیج کننده باشد. من سفر درمانی خود را از ژانویه آغاز کردم و منابع آنلاین به طور همزمان محدود و طاقت فرسا احساس می شدند. آزمایش و خطا وجود داشت و بسیاری از عواملی مانند 'آیا واقعاً توانایی پرداخت این هزینه را دارم؟' و 'چه نوع درمانی برای من مناسب است؟'
بنابراین اگر مثل من هستید و در این فرآیند کمی به دست گرفتن نیاز دارید ، نگران نباشید: من آن را خراب کردم تا قبل از شروع درمان دلسرد نشوید.
ابتدا مشخص کنید که در چه زمینه ای می خواهید کمک کنید.
تفاوت در روانشناسان به سبک آموزش ، آموزش و درمان خلاصه می شود. این می تواند برای جستجو مشکل باشد و وجود دارد ده ها قالب را امتحان کنید .
درمان های روان پویایی یا درمان های رفتاری شناختی را امتحان کنید.
مسلماً ، فکر یافتن 'یکی' من را از مراقبت از سلامت روانی سالها باز داشت. برای ساده نگه داشتن آن ، الکسیس کناسان ، PsyD ، روانشناس بالینی مجاز در نیویورک ، می گوید دو تمایز اصلی به شرح زیر است: روان درمانی های روان پویایی ، معمولا سبک درمانی طولانی مدت و درمان های رفتاری شناختی (CBT) ، که تمرکز خود را بر روی نتایج کوتاه مدت دارند.
- شما باید سعی کنید روان درمانی اگر می خواهید بفهمید که چرا مشکلات خاصی دارید کونازان خاطرنشان می کند: 'این کار بر تغییر درگیری ها و پویایی های بین فردی ، بین شما و افراد دیگر ، و درون روانشناختی است که در ذهن شماست.' وی توضیح می دهد که از آن به عنوان 'درمان عمیق' یاد می شود زیرا تمرکز 'کار درونی' ذهن است. برخی از نسخه ها ، مانند روانکاوی ، رویاها و افکار ناخودآگاه شما را ارزیابی می کنند ، در حالی که برخی دیگر ، مانند روانکاوی رابطه ای ، مربوط به نوع ارتباط شما با مردم است.
- CBT از طرف دیگر ، اگر امیدوارید که بتوانید ریشه یک مشکل خاص را پیدا کنید ، توصیه می شود. این سبک بر روی تمرکز نمی کند چرا شما در حال انجام کاری هستید ، بلکه در عوض ، چه الگوی فکری و رفتاری به عمل دامن می زند. درمانگرانی که در CBT تخصص دارند تکالیف تکالیف هدف گرا را برای مشتریان ایجاد می کنند تا 'تغییرات قابل مشاهده' در رفتار ایجاد کنند.
البته این تنها دو گزینه نیست. بسیاری از روشهای درمانی روانشناختی کمتر شناخته شده وجود دارد که مبتنی بر مکتب روانشناسی است - به عنوان مثال فرویدی در برابر نئو فرویدی. از طرف دیگر ، روانپزشکان تنها کسانی هستند که می توانند مانند داروهای ضد افسردگی دارو تجویز کنند. هر کسی که به دنبال الگوهای خاص مانند اختلال در غذا خوردن یا بی خوابی است ، باید یک متخصص را در نظر بگیرد ، که من همچنین به دنبال او شدم.
سپس ، به خرید بروید.
اگر نمی توانید آنچه را که باعث ناراحتی شما می شود مشخص کنید ، کونسان توصیه می کند به اطراف خود بگردید - و درگیر قالب نشوید. او اشاره می کند مطالعات که نشان می دهد رابطه شما و درمانگر شما برای موفقیت مهم تر از درمان است سبک . ملاقات با انواع مختلف درمانگران به شما کمک می کند جستجو را محدود کرده و اشکال درمانی را که دوست دارید یا دوست ندارید بهتر درک کنید.
استفاده کنید درمان خوب ، Zocdoc و روانشناسی امروز برای شروع جستجو
برخی از درمانگران شیوه مصاحبه ، رویکرد مستقیم تری دارند و برخی دیگر ترجیح می دهند مشتری مکالمه را هدایت کند. تمرین کنندگان می توانند در پنج یا شش زمینه تخصص داشته باشند. با این حال ، او توصیه می کند در مورد هر کسی که ادعا می کند در 'همه چیز' متخصص است احتیاط کند.
این قسمت برای من آسان نبود. من به دنبال متخصصانی گشتم که فکر می کردم می توانند در تشخیص بد شکلی بدن یا آسیب های اولیه کودکی یا افسردگی و اضطراب عمومی به من کمک کنند. روی کدام تمرکز کنیم؟ در نهایت ، من یک روان درمانگر را انتخاب کردم که از طریق گفتاردرمانی و گاهی مراقبه هدایت شده ، اکنون به من کمک می کند تا با همه این مسائل کنار بیایم.
برای صرفه جویی در وقت ، برنامه مشاوره تلفنی را تعیین کرده و س askال کنید.
جستجو مشابه فرآیند دوست یابی برای است هر دو مهمانی. کونسان توضیح می دهد که شما نه تنها باید احساس راحتی کنید ، بلکه درمانگر شما نیز باید احساس کند که آنها ابزاری برای کمک به شما دارند. در غیر این صورت ، مراجعه معمول است. از گپ تلفنی به عنوان فرصتی استفاده کنید تا درمانگر را در زمینه و سبک آنها کباب کنید.
بخاطر بسپارید: پس از چندین جلسه ، اگر چندان مناسب نباشد ، جدا می شوید. این فرایند باید به صورت مشارکتی باشد.
جلسه اول ممکن است ناجور باشد.
اعتراف می کنم که وارد شدن در دفتر یک غریبه بسیار عجیب احساس می کند که 'سلام. نام من جاناتان است و من بابا پدر و مادر دارم ، اما این مکانی برای شروع بود. نانسی بکمن ، PhD ، روانشناس بالینی مجاز و استاد دانشگاه شیکاگو ، می گوید که او اغلب می پرسد چه چیزی شما را وارد می کند؟ زیرا پاسخ ها برنامه درمانی او را تعیین می کند.
انتظار داشته باشید به س questionsالاتی در مورد اینکه چه مدت با یک مسئله خاص دست و پنجه نرم کرده اید پاسخ دهید و شاید به زندگی و تاریخچه خانواده بپردازید. پاسخ های خاص Uber ('به عنوان مثال من از زمان مرگ مادرم احساس افسردگی کرده ام)' یا توضیحات کلی ('احساس ضعف می کنم و نمی دانم از کجا شروع کنم') هر دو مفید هستند.
برای تعیین اهداف برنامه ریزی کنید.
علاوه بر پرداختن به لجستیک (مانند سیاست های لغو و صورتحساب) ، جلسه اول باید برای ترسیم اهداف شما استفاده شود. بکمن پیشنهاد می کند در مورد آنچه دوست دارید بعد از چندین جلسه تغییر کند ، فکر کنید و با کمک درمانگر خود ، مبانی برای اندازه گیری موفقیت طراحی کنید. هر درمانگر متفاوت است ، اما او از جلسه اول استفاده می کند تا واقعاً هر مشتری و نیازهای او را بشناسد.
و برای صحبت در مورد برنامه های پرداخت.
این بستگی به این دارد که آیا بیمه دارید یا خیر و اینکه آیا درمانگر آن را قبول می کند. بکمن و کونازان هر دو توصیه می کنند برای یافتن متخصصانی که 'در شبکه' هستند با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود کار کنید. در این صورت ، درمانگر و بیمه شما برای ایجاد هزینه پرداختی در هر جلسه کار می کنند. در غیر این صورت ، پرداخت به صلاحدید درمانگر شما بستگی دارد.


کونسان می گوید: 'برخی از شرکت های بیمه ممکن است 80 درصد از هزینه های درمان را تأمین کنند ، در حالی که دیگران ممکن است هیچ یک از آنها را پوشش ندهند.' 'اگر به یک درمانگر مراجعه می کنید که ممکن است در هر جلسه بین 150 تا 300 دلار باشد ، اینکه آیا شما 300 دلار یا 30 دلار [از طریق پرداخت مشترک] پرداخت می کنید ، تفاوت بسیار چشمگیری است.'
در ابتدا ، من نگران بودم که درمان برای من بسیار گران باشد. اما پس از تماس های متعدد با نمایندگان بیمه (بیمار) ، متوجه شدم كه پزشكانی با قیمت مناسب وجود دارند - شما فقط باید در اطراف آن گشت بزنید.
بله ، اسرار شما بی خطر است.
درمانگر شما باید رازداری را جدی بگیرد و به اشتراک گذاشتن اطلاعات خصوصی برای آنها غیراخلاقی است. قانون قابلیت انتقال و مسئولیت بیمه سلامت (HIPAA) این اقدامات را ترسیم می کند. گفته شد ، اگر مشتری اقدام به خودکشی کند ، به شخص دیگری آسیب برساند یا درگیر رفتارهای سو psych استفاده شود ، روانشناسان و روان درمانگران موظفند بدون رضایت شما مسائل خصوصی را فاش کنند.
استفاده از انجمن روانشناسی آمریکا به عنوان یک منبع - و از درمانگر خود سیاست های حریم خصوصی نوشته شده را بخواهید.
مقدار زمان صرف شده در درمان به شدت متفاوت است.
کونازان می گوید: 'من اغلب به مردم یادآوری می کنم که در مورد مدت زمانی که با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند فکر کنند - شما نمی توانید انتظار داشته باشید که آنها یک شبه از بین بروند.' مدت زمان بستگی به متخصص شما دارد. به عنوان مثال ، روانکاوان وقت خود را برای بسته بندی تاریخچه روابط می گذارند تا تغییرات ایجاد کنند. همچنین مشتریانی وجود دارند که درمان خود مراقبت از خود را خوب می دانند (مانند رفتن به باشگاه) و سالانه به صورت هفتگی می روند. بكمن خاطرنشان كرد: افرادي كه روي موضوعات ريشه دار كار مي كنند معمولاً 12 تا 24 جلسه در درمان مي گذرانند ، اما جدول زماني جادويي وجود ندارد.
' بكمن با اشاره به برخی از درمانهای رفتاری شناختی كه به مرور زمان نیازی به مراجعه به روانشناس ندارند ، می گوید بعضی اوقات یك جلسه کافی است. این درمانهای 'مختصر و متمرکز بر راه حل' به صورت کاملاً ساختاریافته در یک مسئله خاص متمرکز هستند و اغلب تکالیف تکالیفی برای خودسازی وجود دارد. بکمن خاطرنشان می کند ، 'تحقیقات نشان می دهد افرادی که تکالیف خود را انجام می دهند سریعتر بهتر می شوند.'
توصیه می شود تا زمانی که علائم شما (غم و اندوه ، عصبانیت) قابل کنترل تر باشند ، در درمان خود بمانید.
به عنوان مثال درمانگرانی که بر افسردگی و اضطراب تمرکز دارند ، بین هشت تا 20 جلسه کار می کنند - یا تا زمانی که وضعیت فرد بهبود یابد. بكمن می گوید افرادی كه یك دوره افسردگی داشته اند حدود 50 درصد بیشتر احتمال دارد كه طی 10 سال تجربه دیگری داشته باشند ، بنابراین درمان مكرر می تواند خطر عود را كاهش دهد.
این شما هستید که باید با درمانگر خود کار کنید و درباره یک جدول زمانی پیشنهادی بحث کنید. تاکنون ، من نه ماه را در درمان گذرانده ام و نمی بینم که به این زودی ها متوقف شوم.
نترسید که به درمانگر خود بگویید چیزی کارساز نیست.
پس از ایجاد یک رابطه ، باید احساس قدرت کنید که خطوط ارتباطی باز را حفظ کنید و اهداف خود را دوباره ارزیابی کنید. 'ببینید که چگونه رابطه و دوره درمان طی چندین جلسه تکامل می یابد. اگر مناسب نیست ، در مورد آن با درمانگر صحبت کنید ، 'بکمن می گوید. 'من مشتریانی داشته ام که به من می گویند ،' کاش بیشتر روی X تمرکز کنیم 'یا' اگر منابع بیشتری به من بدهی ، دوست دارم. '
بدانید که باید پیشرفت خود را ارزیابی کنید.
در نهایت ، درمان باید زندگی شما را بهبود بخشد. كوناسان می گوید: 'این سرمایه گذاری در بهزیستی ذهنی شماست ، كه به همان اندازه مهم است و نقش زیادی در بهزیستی جسمی شما دارد.' 'شما باید احساس کنید که در حال ایجاد تغییراتی هستید - چیزی کار می کند یا تغییر وجود دارد.'
توصیه من (غیرحرفه ای)؟
من آموخته ام ، در واقع هیچ چیزی به عنوان 'درمانی' برای پریشانی عاطفی شما وجود ندارد.
درمانگر من آیین های خاصی را به من آموخته است که به من کمک می کند فشار روزانه افسردگی و اضطراب را پشت سر بگذارم. غالباً ، او به من پیشنهاد می کند که تنفس آگاهانه ، روزنامه نگاری یا کار در مورد تغییر رفتارهای احتمالی آسیب رسان (خوابیدن ، شراب زیاد) را انجام دهم. این به من کمک می کند ، و وقتی احساس ضعف می کنم ، می دانم برای مقابله با کودک کدام قدم ها را برمی دارم. گرچه من بعضی اوقات هنوز قربانی تفکر بیش از حد خودم می شوم.
آنچه اغلب به من کمک می کند این است که به یاد بیاورم که هستم مجاز احساس پایین بودن تجربه برخی از غم و اضطراب طبیعی است. بکمن به من گفت: 'شما نمی توانید این موارد را به طور کامل از زندگی خود حذف کنید و گاهی اوقات تلاش برای انجام این کار مشکلات بیشتری ایجاد می کند.' 'ما سعی می کنیم ظرفیت افراد را برای پذیرفتن عاشقانه از طیف گسترده ای از تجربیات عاطفی آنها افزایش دهیم و آنها را وادار کنیم که به روشی که برای آنها مفید است عمل کنند.'
به عبارت دیگر ، آنرا یکبار مصرف کنید. به عنوان مایا آنجلو یک بار گفت ، 'شما ممکن است تمام وقایعی را که برای شما اتفاق می افتد کنترل نکنید ، اما می توانید تصمیم بگیرید که توسط آنها کاهش نیابید.'