تاریخچه روز شکرگزاری: یادآوری Tisquantum (Squanto)، Samoset و Massasoit

تعطیلات

تاریخ دنیای جدید یک زمینه غنی است که به طور مداوم برای مطالب جدید مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. پیچیدگی این داستان ها هرگز مرا شگفت زده نمی کند.

زیر عرشه در Mayflower: امضای Mayflower Compact، نقاشی شده توسط Jean Leon Gerome Ferris در سال 1899

ویکیپدیا

می فلاور کامپکت

برخی ممکن است بگویند که داستان شکرگزاری در لیدن، هلند آغاز می شود، جایی که گروه کوچکی از مخالفان مذهبی در این شهر صنعتی و پر رونق زندگی ناچیز داشتند. با این حال، رهبران گروه از وضعیت کشور هلند راضی نبودند، بنابراین به انگلستان بازگشتند و در آنجا معتقد بودند که ممکن است راهی به دنیای جدید بیابند.

سه سال بعد در سال 1620، این گروه رویای خود را محقق کردند و با کشتی کوچکی به نام می فلاور از اقیانوس اطلس عبور کردند. متأسفانه، آنها صدها مایل در شمال مقصد اصلی خود فرود آمدند. تنها در نوک کیپ کاد، رهبران به این نتیجه رسیدند که بهتر است یک توافق نامه کتبی تنظیم کنند که چند اصل وفاداری گروهی و خودمختاری را مشخص کند.

قرارداد Mayflower به دست آمده یک سند مکتوب و الزام آور بود که توسط مسافران مرد بالغ می فلاور پس از فرود در صدها مایل شمال مقصد اصلی خود امضا شد. در یک بندر طبیعی کوچک در نزدیکی استان ماساچوست فعلی، در نوک کیپ کاد، این افراد سندی را تنظیم کردند که پایه‌ای‌ترین شکل خودگردانی را تعریف می‌کرد که تا زمانی که مستعمره‌ها نتوانند با نیو نوپا ارتباط برقرار کنند، به قوت خود باقی می‌ماند. حوزه قضایی انگلستان

Mayflower II یک کپی دقیق از Mayflower اصلی است که بین سال‌های 1955 و 1957 در دوون انگلستان ساخته شد.

مزرعه پلیموث

زندگی عجیب و زمان اسکوانتو

افراد دیگر ممکن است بگویند که داستان شکرگزاری در آمریکای شمالی در اولین سال‌های قرن هفدهم شروع شد، زمانی که تعداد زیادی از مردان هندی در سواحل نیوانگلند توسط ماجراجویان انگلیسی دستگیر شدند و به بردگی در مالاگا، اسپانیا فروخته شدند. یکی از آن مردان تیسکوانتوم نام داشت. امروزه او را بیشتر به عنوان اسکوانتو می شناسند، سرخپوستی ماساچوست که به مهاجران جدید مستعمره پلیموث کمک کرد.

زندگی اسکوانتو در اسپانیا ممکن بود خشن و بی رحمانه باشد، اما با کمک رهیبان اسپانیایی، او موفق شد به انگلستان فرار کند، جایی که با او به خوبی رفتار شد و در نهایت یاد گرفت که به زبان انگلیسی صحبت کند. بعداً، تیسکوانتوم به عنوان راهنما و مترجم یک کشتی انگلیسی که در حال بازگشت از اقیانوس اطلس بود، استخدام شد. تا زمانی که Mayflower در سال 1620 به دنیای جدید سفر کرد، تیسکوانتوم سه بار اقیانوس اطلس را طی کرده بود.

اولین رویارویی بین Samoset و Pilgrims، همانطور که توسط یک تصویرگر مدرن به تصویر کشیده شده است

بریتانیکا آنلاین

اولین برخورد: برای دروغ بودن خیلی عجیب است

در اولین زمستان در پلیموث، نیمی از مهاجران جدید از بین رفتند. سپس، در یک روز سرد و بادخیز مارس، یک جوان و شجاع سرخپوست آمریکایی بدون اطلاع قبلی وارد شهرک پلیموث شد. شگفت‌انگیزتر این واقعیت بود که اولین کلماتی که از دهان بومی آمد به زبان انگلیسی بود.

نام مرد بومی ساموست بود و می خواست بداند آیا زائران آبجو دارند یا خیر. این درخواست برای کسی که در قرن بیست و یکم زندگی می کند بسیار عجیب تر از کسی است که با کشتی بادبانی قرن هفدهمی به خارج از کشور سفر می کند. در آن روزها، بیشتر کشتی های بادبانی تعداد زیادی را حمل می کردند بشکه های آبجو همراه با تامین آب آبجو برای نوشیدن بود، در حالی که آب برای شستن و سایر کارهای ضروری بود. دلیل اینکه ملوانان و مسافران به جای آب آبجو می نوشیدند این بود که کمتر در معرض عفونت و در نتیجه تمیزتر است.

مونهگان جزیره ای صخره ای با بندری کوچک و طبیعی است که در سواحل مین واقع شده است. نقاشی راکول کنت

ساموست که بود؟

ساموست اهل منطقه خلیج ماساچوست نبود. در عوض، او در یک جزیره بزرگ واقع در سواحل مین به نام جزیره Monhegan زندگی می کرد. این جزیره صخره‌ای و مسکونی به دلیل موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود، از زمانی که مارتین پرینگ انگلیسی برای اولین بار در سال 1603 پا به جزیره گذاشت، محل توقف کشتی‌های بادبانی بود. چند کلمه انگلیسی یاد گرفت و طعم آبجو را به دست آورد.

ساموست از قوم آباناکی بود و در سال 1620 به منطقه ماساچوست آمده بود تا زمستان را با دوستش ماساسویت که یکی از اعضای مهم مردم وامپانوآگ بود بگذراند. ساموست اولین بومی آمریکایی بود که با زائران ارتباط برقرار کرد. علاوه بر این، او در معرفی آنها با Squanto و Massasoit، دو مرد بومی که ابزاری برای بقای اروپایی‌ها خواهند بود، بسیار مهم بود.

اسکوانتو

از آنجایی که هیچ پرتره واقعی وجود ندارد، شباهت های معاصر زیادی از Squanto وجود دارد.

تصویر روی جلد از سفر اسکوانتو اثر جوزف بروچاک

اسکوانتو

اسکوانتو با تسلط عالی خود به زبان انگلیسی برای بقای زائران بسیار ارزشمند بود. از او آموختند که چگونه در دنیای جدید تغذیه کنند. متأسفانه بسیاری از مورخان به این موضوع معتقدند اسکوانتو از قدرت تازه یافته و احساس اهمیت خود سوء استفاده کرد. متأسفانه، اسکوانتو در سال 1622، تنها یک سال پس از معرفی شدن به زائران در اثر یک بیماری شایع به نام تب هندی، درگذشت.

ماساسویت با پوشیدن کت سرخ‌سواری که در بهار 1621 توسط ادوارد وینسلو و استیون هاپکینز از طرف مستعمره‌نشینان پلیموث به او هدیه داده شد - نقاشی با حسن نیت از روث دیویلد میجر.

ماساسویت

ماساسویت یک رئیس قدرتمند Wampanoag بود که در حفظ صلح بین سرخپوستان محلی و پناهندگان مذهبی از انگلستان نقش داشت. مانند زائران، مردم ماساسویت در سال‌های قبل از ورود می‌فلاور متحمل خسارات زیادی شده بودند. صلحی که بین Massasoit و Pilgrims ایجاد شد بیشتر شبیه یک معاهده دفاعی متقابل بود. این توافق به این دلیل مؤثر بود که گروه ها کوچک بودند و توسط همان دشمنان، به ویژه سرخپوستان ناراگانست و ناوست، تهدید می شدند. هنگامی که Massasoit در سال 1661 درگذشت، صلح بسیار سریع از بین رفت.

هدایت الهی

هم بومیان آمریکایی و هم زائران محلی معتقد بودند که نوعی قدرت الهی، تازه واردان را به سمت زمینی غیرمحتمل آنها در پلیموث هدایت کرده است. برای Massasoit و Wampanoags، تصادفی نبود که کشتی بادبانی درست در کنار روستایی فرود آمد که در اثر همه‌گیری آبله از بین رفته بود. به دلیل این اعتقاد و همچنین نیاز به متحدان در مبارزه با دشمنان بومی خود، ماساسویت و هم قبیله‌هایش توانستند در صلح با زائران زندگی کنند. این وضعیت تا روزی که ماساسویت درگذشت ادامه داشت.

برای زائران، ناامیدی بزرگی بود که به مستعمره ویرجینیا نرسیدند، جایی که آب و هوا و آب و هوا بسیار گرمتر و شبیه جزایر بریتانیا بود. با این حال، با گذشت زمان و آگاهی از مشکلاتی که مستعمره‌نشینان ویرجینیا با آن مواجه بودند، متوجه شدند که شاید توسط دستی نادیده به جای بهتری تحویل داده شده‌اند.

متاکومت، رئیس Wampanoag، همچنین به عنوان پادشاه فیلیپ شناخته می شود.

پادشاه فیلیپ صلح را نابود می کند

پس از مرگ ماساسویت، دومین پسر بزرگ او، متاکومت (که فیلیپ نیز نامیده می شود)، رهبر Wampanoag شد. تحت رهبری فیلیپ، صلح بین مهاجران انگلیسی و سرخپوستان محلی نیوانگلند به تدریج بدتر شد و منجر به درگیری های مسلحانه چهارده سال بعد در سالهای اول رهبری قبیله ای خود، شاه فیلیپ شاهد رشد قابل ملاحظه مستعمره انگلیسی بود. با ورود استعمارگران بیشتری از انگلستان، تجاوز به سکونتگاه های هندی اجتناب ناپذیر بود.

نتیجه جنگ شاه فیلیپ بود، یک درگیری نظامی که توسط متاکومت پسر ماساسویت رهبری می شد. در طول جنگ، Wampanoag و متحدان هندی آنها به شدت شکست خوردند و در نتیجه آنها بیشتر دارایی های زمین خود را در نیوانگلند از دست دادند.

این محتوا تا جایی که نویسنده می‌داند دقیق و درست است و قرار نیست جایگزین توصیه‌های رسمی و شخصی از یک متخصص واجد شرایط شود.