میستی کوپلند می گوید فیلم هایی مانند قو سیاه همه بالرین ها را اشتباه می گیرند
کتابها
گتی پیش از کشف باله در سن 13 سالگی ، میستی کوپلند دختری خجالتی بود. پس از طلاق های مختلف مادر و جدا شدن از پسران ، او بیشتر دوران کودکی خود را با مادر و پنج خواهر و برادرش از مکانی به مکانی دیگر گذراند. او هرگز در معرض باله قرار نمی گرفت - و مطمئناً آرزوی تبدیل شدن به یک بالایرای برتر ، یا اولین زن سیاه پوستی که رقصنده اصلی شد برای تئاتر نخبه باله آمریکایی نیویورک.
بون سر توسط میستی کوپلند 'class =' lazyimage lazyload 'src =' https: //hips.hearstapps.com/vader-prod.s3.amazonaws.com/1600459934-41BIwSDJMBL.jpg '> بون سر توسط میستی کوپلند اکنون خرید کنیدامروز ، میستی کوپلند یک نماد و الهام بخش با شور و اشتیاق شدید برای آوردن افراد رنگین پوست به دنیای باله است ، هم به عنوان رقصنده و هم به عنوان طرفدار.
سومین کتاب کوپلند (اولین کتاب خاطرات پرفروش ، 2014) است زندگی در حرکت: بالرین غیرمحتمل ، و دوم ، یک کتاب کودکانه به نام مرغ آتشین ) الان بیرون است این کتاب کودک دیگری است که با عنوان بون سر ، که داستان یک رقصنده جوان (به نام میستی!) را روایت می کند که از طریق بازی در باله عاشق رقص می شود کوپلیا ، واقعی است باله میستی کوپلند رقصیده است .
از طریق آن نقش ، مه بون سر اعتماد به نفس ، صدا و کار زندگی خود را پیدا می کند. یا ویرایشگر کتاب ها ، لی هابر با کوپلند صحبت کرد تا درباره کتاب جدید خود ، زندگی در هنگام شیوع ویروس کرونا ، و اینکه چرا اخیراً یک مرحله را با تیلور سوئیفت به اشتراک گذاشته است ، بحث کند.
چرا به رقاصان باله 'bunheads' گفته می شود؟
رقصنده ها ساعت های زیادی را آموزش می بینند و همیشه از خانه به مدرسه یا استودیو به این سو و آن سو می دوند. وقتی به آنها فکر می کنم - به ما - با شلوارک کوتاه ، لباس های خیابانی بیش از جوراب شلواری ، موهایشان به صورت نان است. می توانید آنها را از یک مایل دورتر مشاهده کنید. با دیدن یک رقصنده باله می شناسید. و از آنها به عنوان bunheads یاد می شود. این اصطلاحی واقعی است که ما در جامعه خود از آن استفاده می کنیم و من احساس کردم این یک روش زیبا و دوست داشتنی برای معرفی این گروه از شخصیت ها به خوانندگان است. تمام شخصیت های من بر اساس افراد واقعی ساخته شده اند و روابط من با آنها در استودیوی باله روی سن می رود.
آیا می توانید آن لحظه را توصیف کنید که باله را کشف کردید و فکر کردید: 'این همان چیزی است که من عاشق آن هستم؟'
در حالی که من می خواستم جوهر تجربه واقعی خود را در بون سر دقیقاً اینگونه نیست که من باله آشنا شدم. من از 13 سالگی در کلوپ پسران و دختران در مرکز جامعه خود بودم. باله چیزی نبود که من از آن آگاه باشم یا علاقه ای به آن داشته باشم. من به رقص علاقه مند شدم ، اما تنها رقصی که می دانستم در BET ، MTV و VH1 یک کلاس باله رایگان برگزار می شد که در زمین بسکتبال تدریس می شد. همانطور که آنها فکر می کردند ، من خودم را که رقصیده ام ، می دیدم که توانایی دارم ، من را مجبور به شرکت در کلاس کردم.
در ابتدا قدم گذاشتن روی زمین بسکتبال برای یادگیری باله بسیار دلهره آور بود. من یک کودک درونگرا بودم و آسیب های زیادی را تجربه کرده بودم. باله خیلی بیرون از منطقه راحتی من بود. اما معلمم به من گفت که او هرگز استعدادی مانند من را ندیده است. همچنین ، او خاطرنشان کرد که من یک سر کوچک ، شانه های شیب دار ، پاهای بلند و پاهای بزرگ بالرین معمولی دارم. به زودی او مرا به عنوان یک اعجوبه صدا می کرد و به من پیشنهاد می داد بورس تحصیلی کاملی برای تحصیل در مدرسه اش - یک استودیوی مناسب - بدست آورم.
مشاهده این پست در اینستاگرامپستی که توسط میستی کوپلند به اشتراک گذاشته شد (mistyonpointe)
وقتی شروع به آموزش در استودیو کردید چه اتفاقی افتاد؟
اولین باری که من جوراب شلواری و کفش ورزشی و دمپایی های باله را پوشیدم و پا به استودیویی زدم که توپی دیوارها و آینه های دیوار را پوشانده بود ، اولین باری بود که متوجه قدرت و صدایی شدم که بدون صحبت کردن داشتم . در آن زمان صحبت كردن چیزی بود كه به هر قیمتی از آن اجتناب می كردم ، اما فهمیدم كه می توانم خودم را با حركت بیان كنم. به آینه نگاه کردم و اولین باری بود که به من می گفتند من در کاری مهارت دارم و زیبا هستم. من می خواستم آن را با خودم ضبط کنم بون سر قهرمان داستان ، همچنین به نام میستی. گرچه مقدمه داستانی میستی در باله کمی متفاوت با من است ، او نیز بلافاصله عاشق باله می شود. بسیاری از این موارد مربوط به روابطی است که وی در داخل استودیو ایجاد می کرد - چیزی که برای من اتفاق افتاد.
در کتاب شما دختری به نام گربه وجود دارد - رقصنده دیگر. آیا یک تجربه گربه ، یک همکار یا مربی جوان وجود دارد؟
آره. بهترین دوست من در حال بزرگ شدن ، و احتمالاً اولین دوستی که در استودیوی خود ملاقات کردم ، کاتالینا بود ، یک دختر جوان مکزیکی-آمریکایی. ما او را گربه صدا کردیم. او بخش بزرگی از بزرگ شدن من بود. من یکی از شش فرزند هستم و خواهر و برادرهایم همه چیز من بودند. اما قبل از باله در خارج از برادران و خواهرانم دوستان صمیمی نداشتم.
شما و گربه چه تفاوتی داشتید؟
گربه واقعاً خروجی داشت. من فکر می کنم او دو سه سال از من کوچکتر بود ، اما او بسیار بالغ بود و فقط به نوعی مرا زیر پر و بال خود گرفت. او تمام زندگی خود را می رقصید. اولین باری که با گربه آشنا شدم ، برای سن خودم واقعاً کوچک بودم. او به طرف من آمد و مثل من یک دختر کوچک با من صحبت کرد. او مانند ، 'اوه ، این کلاس اول شما است؟ و چند سالتونه؟' و من به او نگاه کردم؟ و من مثل 'من 13 ساله ام' او در آن زمان 10 یا 11 ساله بود و مانند اوه ، متاسفم. اما این روابط حمایتی بود که من فهمیدم بخشی از دنیای باله است و مردم نمی توانند تصویری از آن را ببینند. غالباً این شیپور خاموشی در مورد باله وجود دارد و دختران را مقابل هم قرار می دهد. این قطعاً تجربه من نبود و کاتالینا قسمت بزرگی از اعتماد به نفس من و یادگیری از او بود.
وقتی مردم به باله فکر می کنند فکر می کنند مثل فیلم است قوی سیاه - همه بیرون هستند تا همه دیگران را بیرون بیاورند و آنها را از صحنه خارج کنند. چقدر با واقعیت فاصله دارد؟
من فکر نمی کنم که این داستان ها از رقصندگان حرفه ای باشد - آنها فقط داستان های ساخته شده ای هستند و اغلب داستان هایی نیستند که توسط زنان ساخته شده است. من فکر می کنم هر رقصنده جوانی به شما می گوید که دوستی هایی که در حین آموزش یا در یک شرکت برقرار می کنند ، بخش عمده ای از دلیل رقصیدن رقاصان است. وجود چنین محیطی صمیمی و فیزیکی است.
این محتوا از اینستاگرام وارد می شود. شما ممکن است بتوانید همان مطالب را در قالب دیگری پیدا کنید ، یا ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری را در وب سایت آنها پیدا کنید.مشاهده این پست در اینستاگرامپستی که توسط میستی کوپلند به اشتراک گذاشته شد (mistyonpointe)
می توانید بیشتر توضیح دهید؟ من همیشه بالرین ها را به نوعی یخ زده و سلطنتی می دیدم ، اما شما می گویید این یک کلیشه غلط است - اینکه شما بغل می کنید!
بله ، این در مورد زیبایی است. اما همه ما در اکثر اوقات عملاً دور همدیگر برهنه هستیم. حضور در آن موقعیت بسیار آسیب پذیر است. استودیو همیشه مقدس ترین و آسیب پذیرترین مکان برای حضور من بوده است. بنابراین واقعاً مهم است که شما توسط افرادی که می توانید به آنها اعتماد کنید و به آنها وابسته هستید احاطه شده باشید - که به طور ارگانیک اتفاق می افتد زیرا همه در همان قایق. به عنوان بخشی از یک شرکت حرفه ای ، با هم به سفر به جهان می پردازید. من معمولاً وقت بیشتری را با این رقصنده ها می گذرانم و با شوهرم ، خانواده ام کار می کنم. من تقریباً 20 سال است که در تئاتر باله آمریکا هستم و این همه فراز و نشیب و سفر را با این افراد زندگی و تجربه کرده ام. من در این کتاب واقعاً می خواستم زیبایی باله و رفاقت و مربیگری را که به طور ارگانیک در آن شکل گرفته است ، برجسته کنم - خواه مربی باله شما باشد ، یا معلم شما یا مدیر هنری شما.
شما اغلب می گویید ، 'این مخصوص دختران قهوه ای است.' و در بون سر ، بسیاری از رقاصان به تصویر کشیده شده دختران رنگی هستند. به عنوان اولین رقصنده اصلی سیاهپوست با تئاتر باله آمریکا ، می توانید بگویید چرا این مهم است؟
این طور نیست که همه دختران کوچک اهمیتی ندارند ، یا همه پسران کوچک اهمیتی ندارند ، اما این افراد افرادی هستند که کنار گذاشته شده و کمتر مورد توجه قرار گرفته اند و به آنها گفته می شود زیبا نیستند و نمی توانند باله برقصند. بنابراین در حالی که این کتاب برای همه است ، من احساس مسئولیت کردم که کسانی که از مطالعه حذف شده اند را برجسته کنم - برای آنها احساس خاص بودن کنم ، آنها را توانمند کنم ، بنابراین آنها می توانند بگویند: 'وای ، این برای من هم هست.'
شما در مورد اینکه می خواهید جامعه کوچک و بسیار کوچک جزیره باله را گسترش دهید بسیار صحبت می کنید. و شاید به همین منظور ، شما در یک کنسرت تیلور سویفت ، که اتفاقاً بسیار زیبا بود ، رقصید.
متشکرم. تفکر در مورد همه همکاری های من وجود دارد ، خواه این معاملات تأیید باشد یا اینکه با دیگر هنرمندان گرد هم بیاید. اما همیشه هدف بزرگتر دستیابی به یک طرفدار گسترده تر یا یک طرفدار است که باله لزوماً به آن به صورت ارگانیک نمی رسد.
پرینس اولین هنرمندی بود که شما را با مخاطبان خارج از باله آشنا کرد & hellip؛
بله او مرا به دنیا معرفی کرد . و اینکه کسی از قد و قامت او نسبت به آنچه من انجام داده ام احترام و درک کند ، فکر می کنم این مهمتر از همه باشد. من یک رقصنده پشتیبان نبودم. من یک هنرمند بودم که با او برنامه اجرا می کردم و این واقعاً درک من حتی از اینکه خودم را در خارج از حوزه باله می دیدم ، جایی که ما اغلب در همان سطح با سایر هنرمندان رفتار نمی کنیم ، تغییر داد. این باعث تغییر مسیر کلی من در مورد نحوه تفکر درباره کارهایی که می کنم و شناختن ارزش خود را می کنم. بنابراین ، کار با کسی مثل تیلور ، که فکر می کنم برای این نسل از دختران بسیار مهم است ، در درک قدرت آنها و البته طرفداران فوق العاده زیاد او ، کاملاً منطقی بود. و احترام او به باله - اینکه رقصندگان باله در فرهنگ و جامعه ما به همان اندازه مهم هستند ، این شماره یک بود.
میستی کوپلند و پرنس در فستیوال 2011 در تور 'Welcome 2 America' خود به اجرای برنامه پرداختند.
کوین مازورگتی ایماژدرباره Swans for Relief و نحوه برخورد رقاصان با COVID19 و عدم توانایی اجرای برنامه در مکانهای معمول قبل از تماشاگران زنده ، برای ما بگویید.
به طور کلی ، هنرمندان در استفاده از هرچه در توان داریم و ایجاد هنر در هر شرایطی تبحر دارند. و بسیاری از رقاصان در حال حاضر از نظر مالی در تلاش هستند ، بنابراین قوها برای امداد کمک به جمع آوری پول برای حمایت از آنها است. ما 32 رقصنده از سراسر جهان داریم که به طور جداگانه در ویدئو از کشورهای خود اجرا می کنند و برای تماشای در سیستم عامل های مختلف اجتماعی در دسترس است. و یک صفحه GoFundMe . من ایمان دارم که ما در حال زنده ماندن از این هستیم و با درک بهتری از چگونگی حرکت به جلو و فراگیرتر بیرون خواهیم آمد. اما همانطور که قبلاً گفتم ، وقتی صحبت از روابط می شود ، یکی از سخت ترین چیزها برای رقاصان در این لحظه ، محاصره نشدن توسط مردم است. و منظورم مخاطب نیست - منظورم در استودیو است.
علاوه بر جنبه مالی ، آیا سخت ترین قسمت توانایی اجرا در برابر مخاطب نیست؟
بیشتر این که باله چنین هنری هنری است. این در DNA ما است ، می خواهیم با رقصندگان دیگر ارتباط برقرار کنیم - ما می خواهیم نزدیک باشیم و از نظر جسمی با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم. شرکایی که با آنها در گروه باله می رقصیم ، گروهی از دختران که هوای آنها یکسان است و سعی می کنند در همان زمان نفس بکشند و یکپارچه برقصند. این همان ارتباط جسمی و عاطفی است که اکنون از دست داده ایم. رقص انفرادی فقط یکسان نیست. و البته ، پس از آن ، احساس اینکه انرژی از مخاطب زنده هرگز قابل جایگزینی نیست. اما فکر می کنم این یک لحظه از زمان ما باشد تا بتوانیم به افراد بیشتری دسترسی پیدا کنیم و ما با تعداد بیشتری از افراد معمولی در تئاتر ارتباط برقرار می کنیم. من حتی فکر می کنم که فرصتی برای ما وجود دارد که تئاتر را تغییر دهیم ، از این شرایط بیرون می آییم.
از چه طریقی؟
وقتی به خانه اپرای متروپولیتن فکر می کنم و به لا اسکالا در میلان و همه این تئاترهای بزرگ فکر می کنم ، تاریخ زیادی وجود دارد که افراد را در آن فضاها محروم می کند. من آنها را زمین نمی گذارم ، آنها به وضوح بخش بزرگی از فرهنگ هستند. اما من فکر می کنم که این فرصتی برای ماست که این ایده را تغییر دهیم ، خواه ایجاد فضاهای بیرونی در جوامعی باشد که شامل نمی شوند یا فقط برای اینکه احساس کنیم این جوامع کم هزینه احساس سرمایه گذاری می کنند و بخشی از اینها هستند.
چطور دیدن اعتراضات در این تابستان باعث شد که به نقش خود به عنوان یک هنرمند فکر کنید؟
من احساس نمی کنم این موضوع ذهن من را به اندازه کافی تغییر داده باشد زیرا این 20 سال زندگی حرفه ای این ماموریت و بخشی از وجود من بوده است. عکس العمل بخشی از آن بوده است ، خصوصاً وقتی که من در مورد عدم تنوع نژادپرستی در باله صحبت می کنم. اما اکنون مردم بدون ترس از سرزنش یا عواقب دیگر خود را آزادتر می دانند تا صحبت کنند. چشمان مردم بازتر است.
راهنمایی برای شما مهم است. در واقع ، شما اکنون یک کلاس مستر آنلاین انجام می دهید. آیا Twyla Tharp مربی بوده است؟
او الهام بخش بزرگی بوده است. من 20 سال با او کار کردم. من فکر می کنم زمانی که من فقط دانشجوی تابستانی برنامه ABT [تئاتر باله آمریکایی] در نیویورک بودم ، اولین باری که او برای من باله تنظیم کرد ، من 16 ساله بودم. تا به امروز ، من هنوز اغلب به خانه او می روم و در حال کار با یکدیگر بر روی چندین پروژه هستیم. همیشه برای من مهم بوده است که ببینم هنرمندانی که پیش از من آمده اند و از مبارزات آنها آگاه باشند ، بدانند چه اتفاقی در درون آنها می افتد و از تجربیات آنها می توانم یاد بگیرم. زندگی نامه Twyla ، فشار به بیا می آید شگفت آور است ، همانطور که کتاب اخیر او ، متحرک نگهش دار - در برخورد با ذهن و جسم پیری.
دوست دارید چه چیز دیگری بخوانید؟
من در همه جا زیبا هستم. این چند سال پیش منتشر شد ، اما من واقعا Trevor Noah را دوست دارم یک جنایت متولد شد . مطالعه در مورد تجربه دو نژادی فردی از فرهنگ دیگر جذاب است. و من همیشه به عقب برمی گردم قدرت امروز ، توسط اکهارت تول ، که من را سرپا نگه داشته و در بسیاری از مراحل زندگی من بسیار مورد توجه بوده است. این همیشه مثل خواندن آن برای اولین بار است.
این محتوا از {embed-name} وارد می شود. شما ممکن است بتوانید همان مطالب را در قالب دیگری پیدا کنید ، یا ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری را در وب سایت آنها پیدا کنید.برای داستان های بیشتر مانند این ، برای دریافت خبرنامه ما ثبت نام کنید .
این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس های ایمیل خود ، در این صفحه وارد می شود. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این و مطالب مشابه را در piano.io تبلیغات بیابید - ادامه مطلب را در زیر بخوانید