گفتگوهای اپرا با شهردار سابق نیواورلئان ، میچ لندریو ، در مورد بناهای تاریخی اتحادیه - و اجرای سال 2020
کار و پول
کواکو آلستون کواکو آلستون یادداشت سردبیران: این مصاحبه قبل از فاجعه بار نیواورلئان انجام شده است تیراندازی کردن که در 28 ژوئیه 2018 اتفاق افتاد.
در 19 مه 2017 ، میچ لندریو سخنرانی کرد برای مردم نیواورلئان بر خلاف هر کس ، یا بقیه آمریکایی ، تا به حال شنیده اند. از لحاظ ظاهری ، موضوع او اخیر بود برداشتن چهار مجسمه در اطراف شهر ، هر کدام کنفدراسیون را جشن می گیرند. شهردار لندریو با زبان قدرتمندی توضیح داد که این ادای احترام به هدف حفظ برده داری توهین آمیز است و وجدان وی خواستار برداشته شدن آنها است.
ولی اظهارات او فقط مربوط به مجسمه ها نبود شهردار کاملاً متحرک و صریح در مورد نژاد در آمریکا صحبت کرد - موضوعی که مخصوصاً برای یک جنوب سفیدپوست مانند او پررنگ است - و نیاز آمریکایی ها به تصدیق جنبه های زشت تاریخ ما. همانطور که زمان حضور در دفتر او به پایان رسید ، ما نشستیم تا در مورد نژاد ، تاریخ ، کتاب پرفروش او صحبت کنیم ، در سایه مجسمه ها ، و جایی که او معتقد است آمریکا باید از اینجا برود.
این چند هفته آخر دوره دوم و آخر شما پس از 30 سال حضور در مناصب دولتی است. چه در طی آن سالها تغییر کرده است؟
خوب ، وقتی به زندگی خود نگاه می کنید ، همانطور که من هنگام نوشتن کتابم گفتم ، ارتباط برقرار می کنید. من در سال 1960 متولد شدم ، سالی که پدرم به مجلس قانونگذاری لوئیزیانا انتخاب شد. این بچه انتخاب می شود و او تنها کسی است که علیه قوانین تفکیک رأی می دهد. پس از آن ، وی با لئاندر پرز ، یکی از برجسته ترین تفکیک طلبان در جنوب در آن زمان ، و یک نماینده دیگر از کنگره های جدایی طلبان روبرو شد. آنها به او می گویند ، 'تو مرد برجسته ای' و این همه سال بعد ، ما اینجا هستیم و نژاد هنوز در زندگی ما نفوذ می کند.
والدینتان به شما خوب یاد دادند. من معتقدم شما یکی از افرادی هستید که در این کشور پیشگام هستید. و بخشی از این دلیل تمایل شما برای گفتن چیزهای ناراحت کننده است.
نوشتم کتاب و سخنرانی ، زیرا احساس کردم برای یک سفیدپوست مهم است که صریحاً چیزی را بیان کند که باید واقعاً بسیار ساده باشد: کنفدراسیون برای نابودی ایالات متحده همانطور که ما آن را می شناختیم و حفظ برده داری جنگید ، و این در سمت اشتباه بشریت بود . آیا نمی توانیم اعتراف کنیم که این یک واقعیت تاریخی است؟ ما در مورد این موضوع بحث می کنیم قابل بحث نیست
وقتی این حرف را در کتاب گفتید ، مجبور شدم دوباره آن را بخوانم. آنقدر نادر است که یک سفیدپوست اعتراف می کند که فقط اشتباه بوده است.
وقتی من به طور رسمی گفتم ، 'من از برده داری متاسفم' ، مردم گفتند ، 'تو کی هستی که این حرف را بزنی؟' خوب ، من شهردار نیو اورلئان هستم که به درستی انتخاب شده ام ، یک مجموعه دولتی مداوم که از سال 1718 در این کشور وجود دارد ، بسیار متشکرم. در نیواورلئان بیشتر از هرجای دیگر مردم به عنوان برده فروخته شدند.
چه چیزی شما را به فکر فرو بردن مجسمه ها انداخت؟
وقتی ما به فکر جشن 300 سالگرد برای شهر افتادیم ، من تعجب کردم ، چه چیزی می تواند بسازد که باعث پیشرفت ما شود؟ از دوست من وینتون مارسالیس پرسیدم ( یک موسیقی دان مشهور جاز ) تا به من کمک کند در مورد آن فکر کنم. او گفت ، 'من به شما كمك خواهم كرد ، اما من می خواهم شما در مورد پایین آوردن مجسمه رابرت ای لی فكر كنید.' من گفتم ، 'چرا؟' او می گوید ، 'آیا می دانید چه کسی آن را مطرح کرده و چرا آنجا وجود دارد و هدف آن چیست؟' حقیقت این است که من زیاد به آن فکر نکرده بودم.
تو این سالها از کنارش عبور می کردی ...
همه این کار را کردند مجسمه های New Orleans’s Confederate در چهار مکان برجسته در شهر بودند. وینتون می گوید ، 'آیا از دیدگاه ما درباره آنها فکر کرده اید؟' و این مانند تمام این اطلاعاتی بود که در تمام زندگی من در ذهن من بود منفجر شد. بنابراین همانطور که او پرسید انجام دادم: به آن فکر کردم.
بین به یاد آوردن تاریخ و بازگرداندن آن تفاوت وجود دارد.
و تصمیم گرفت که مجسمه ها باید پایین بیایند؟
در واقع ، اولین پاسخ من بود اوه ، جهنم نه . ما بعد از کاترینا هنوز در حال بازسازی شهر بودیم و من می دانستم که اگر این موضوع را مطرح می کردم ، همه جهنم از بین می رفت.
چه کسی می خواهد به آن قدم بگذارد؟
دقیقا. اما بعد شروع به تحقیق کردم. و فهمیدم که این بناهای تاریخی بخشی از ابتکاری است که توسط مورخانی که اکنون آن را می خوانند ایجاد شده است فرقه علت گمشده . اینها افرادی بودند که پس از پایان جنگ داخلی ، می خواستند پیامی ارسال کنند که هنوز به همراه سایر کشورها نمی آیند. بنابراین آنها برای احترام به افرادی که برای حفظ برده داری جنگیدند ، بناهایی بنا کردند. اکنون ، نیواورلئان هرگز شهری متفقین نبود - ما فقط یک شهردار داشتیم که با کنفدراسیون همدردی می کرد و اجازه ساخت این مجسمه ها را می داد. بنابراین من این را خواندم ، و فکر می کنم ، یک دقیقه صبر کن .
یک دختر 12 ساله نیز به تغییر نظر شما کمک کرد.
آره. یک مادر ، یک زن آمریکایی آفریقایی تبار ، داستان رانندگی توسط بنای یادبود رابرت ای لی را برای من تعریف کرد و دختر کوچکش گفت: 'مامان ، این چیست؟' او می گوید ، 'آه ، مجسمه ای از رابرت ای لی. او یک ژنرال بود. ' 'او در چه جنگی شرکت کرد؟' 'جنگ داخلی.' 'کدام طرف؟' 'کنفدراسیون'. او گفت ، 'مامان ، او برای من جنگ نکرد؟' او گفت ، 'نه ، عزیزم ، برای طرف دیگر.' دختر گفت: 'طرف محافظت از برده داری؟' مادر گفت: 'اوه' و کودک می گوید ، 'مامان ، چرا او آنجاست؟' مادر گفت: 'من نمی توانستم به این س answerال پاسخ دهم.' فکر کردم ، اگر من هم نمی توانم ، پس چرا آن مجسمه آنجاست؟
ماریو تاماگتی ایماژ در مورد افرادی که می گویند ، 'شما نمی توانید این را حذف کنید ؛ این تاریخ است؟
بین به یاد آوردن تاریخ و بازگرداندن آن تفاوت وجود دارد. من از مردم می پرسم ، 'آیا می توانید به یک بنای یادبود دیگر در آمریکا اشاره کنید که به یک ژنرال از دست رفته احترام بگذارد؟'
هنگام از دست دادن معمولاً یک بنای یادبود دریافت نمی کنید.
جورج واشنگتن در مرکز خرید است ، نه کینگ جورج.
آیا به محض اینکه همه آنها برداشته شد ، احساس آرامش داشت؟
بله ، و همچنین غرور. در زندگی تعداد بسیار کمی وجود دارد که شما به یک تاریخ درست می رسید.
آیا این یکی از سخت ترین کارهایی بود که انجام داده اید؟
بازسازی شهری که ویران شده و رهبری گروهی از مردم که توسط تاریخ ، کاترینا ، ریتا ، آیک ، گوستاو ، رکود اقتصادی ، و نشت نفت BP مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفتند - این یک کار خارق العاده بود. اما این نیز مهم بود. به بهبود زخم کمک کرد.
بسیاری از حمایت های سفید خود را از دست دادید.
من دو سوم آن را از دست دادم.
آیا وقتی در شهر قدم می زنید ، برخی از سفیدپوستان با شما رفتار دیگری دارند؟
اوه ، کاملا بعضی ها عصبانی هستند. به افرادی که می گویند ، 'شما شهر را خراب کردید ، دیگر هرگز به شما رای نمی دهم' ، من می گویم ، 'عالی است ، من دیگر هرگز برای چیزی انتخاب نمی کنم ، بنابراین ما خوب هستیم.'
21 روز دیگر می خواهید چه کار کنید؟
من برای انجام کار متفاوت بسیار آزاد هستم
مثل کاندید شدن برای ریاست جمهوری؟
سیاستمداران می گویند 'من قصد ندارم این کار را انجام دهم' در حالی که واقعاً چنین هستند ، اما واقعاً چنین نیستم. من همیشه دوست داشته ام از هدیه یا استعدادی که دارم برای کمک به مردم استفاده کنم و این تنها وسیله انجام این کار نیست.
روش های مختلفی برای لمس مردم وجود دارد.
آره. من فکر می کنم کشور در حال حاضر واقعاً در یک مکان بدی قرار دارد. ما در حال مبارزه با یکدیگر بر سر یک سری پوستی هستیم ، و دوباره مسئولیت مواردی را که باید بسته شود ، مانند اینکه آیا تنوع یک نقطه قوت است یا یک نقطه ضعف ، دوباره اصلاح می کنیم. ما یک کشور چند فرهنگی هستیم. این همان ماست چرا در برابر آن مقاومت می کنیم؟ همه در این کشور باید دیده و شنیده شوند. چرا ما بیش از آنکه به جلو حرکت کنیم به عقب حرکت می کنیم؟
اگر اعتقاد ندارید که ما به عنوان یک قدرتمندتر هستیم ، پس شما به ایالات متحده اعتقاد ندارید.
موافقم. و من فکر می کنم که برای این ایده ارزش جنگیدن دارد.
اپرا وینفری این داستان در اصل در شماره سپتامبر 2018 منتشر شد یا.