ستاره های صدا دادن درباره چگونگی نمایش های آگوست ویلسون برای همیشه آنها را تغییر داد
سرگرمی
جاناتون ناردوچی - صدا دادن یک مستند نتفلیکس است که شش دانش آموز دبیرستانی را شرکت می کند مسابقه مونولوگ آگوست ویلسون .
- از سال 2007 ، دانش آموزان دبیرستان از سراسر ایالات متحده برای ارائه مونولوگ از چرخه قرن آمریکایی آگوست ویلسون با یکدیگر رقابت کردند.
- با کارگردانان این مستند ، جیمز دی استرن و فرناندو ویلنا و دو نفر از سوژه های آن ، نیا سارفو و جراردو ناوارو ، در مورد تجربیاتشان صحبت کردیم.
جراردو ناوارو قبل از اینکه برای اولین بار در یک صحنه برادوی شرکت کند ، بسیار عجیب بود. ناوارو سپس در سن دبیرستان ، در سال 2018 در مسابقه مونولوگ آگوست ویلسون فینالیست شد و از نمایش 80s ویلسون بازی می کرد پادشاه هدلی دوم .
داستان های مرتبط
52 فیلم سینمایی بهترین فیلم های Netflix در حال حاضر 
بهترین فیلم ها با بازی ویولا دیویس 
بهترین فیلم های چادویک بوسمن برای تماشا 'یادم هست قبل از اینکه روی صحنه بروم این حرف را درست به خودم گفتم. تنها کار شما در اینجا تکریم آگوست ویلسون است. داستان را بگویید و امیدوار باشید که بتواند مردم را تحت تأثیر قرار دهد ، 'ناوارو ، یکی از شش دانشجوی برجسته مستند نتفلیکس ، صدا دادن ، به OprahMag.com می گوید.
می توان گفت که ویلسون برنده جایزه پولیتزر و قدرت کلام وی ، ابرقدرت هایی به ناوارو داد. صدا دادن میراث نمایشنامه های ویلسون را مورد بررسی قرار می دهد ، خصوصاً اینکه آنها بر جوانان تأثیرگذار در متن ها تأثیر می گذارند.
نیا سارفو در حال اجرای برنامه در نیویورک.
جاناتون ناردوچی' کارهای آگوست ویلسون باعث می شود احساس کنم به معنای واقعی کلمه می توانم هر کاری را انجام دهم. مثل همه چیزهایی که تا به حال درباره زنان سیاه گفته ام و کلیشه های منفی - من در ثانیه ای که کتاب هایش را می گیرم همه اینها را نادیده می گیرم. نیا سارفو ، یکی دیگر از سوژه های مغناطیسی و با استعداد این مستند ، به من گفت که صدایی دارم ، به OprahMag.com می گوید.
مسابقه آگوست ویلسون مونولوگ در سال 2007 توسط کنی لئون و تاد کریدلر به عنوان روشی برای معرفی نمایشنامه های ویلسون که درباره آمریکای سیاه و پیامدهای ماندگار برده داری در طول سال ها است ، به نسل جوان تاسیس شد. ویلسون داشت دو سال قبل درگذشت ، اما نه قبل از اتمام قسمت آخر 10 نمایشنامه اش چرخه قرن آمریکایی . هر نمایش در دهه متفاوتی مانند مجموعه دهه 20 تنظیم می شود پایین سیاه ما راینی (به اقتباس فیلم در Netflix قرار گرفت در 18 دسامبر) یا نرده ها ، در دهه 50 تنظیم شد.
از نظر سارفو ، روبرو شدن با ویلسون از طریق مسابقه لحظه ای تغییر دهنده زندگی بود. 'من بسیار شوکه شدم که زندگی سیاه ، هنر سیاه و عشق سیاه و سفید جایگاه قابل توجهی در جهان دارند. من دانشجوی رنگی بودم که می فهمیدم همه نویسندگانی که ما مطالعه می کنیم لازم نیست که سفیدپوست باشند ؟ او می گوید این شگفت انگیز است.
آمادگی برای این مسابقه به یک برجسته سالانه تبدیل شد. سارفو هنگامی که با یکی از دوستانش کنار یک میز کافه تریا نشسته بود مونولوگ را پیدا کرد از جانب جو ترنر بیا و رفت که در نهایت او را به فینال در نیویورک می برد. در طول صدا دادن ، سارفو - به همراه سوژه های ناوارو ، كالی هولی ، آزادی مارتین ، كدی مریدیت و آرون گای - با مهارت به شخصیت های ویلسون تبدیل می شوند و سپس به خود دبیرستان می روند.
آگوست ویلسون
اوت ویلسون املاکاگرچه این منجر به رقابت می شود ، صدا دادن است دور از یک رقابت معمولی این فیلم بیشتر به شخصیت متمرکز است تا حرکت. این تمایز عمدی از سوی سازندگان فیلم های آن جیمز دی استرن و فرناندو ویلنا بود که توسط بیوه ویلسون برای ساخت فیلم مورد استفاده قرار گرفت. کنستانس رومرو .
'واقعاً آسان بود که این فیلم را فقط در رقابت متمرکز کرد - چه کسی برنده خواهد شد؟' ما شروع کردیم به جمع آوری مطالب نه در خدمت مسابقه ، اما کار ویلسون چیست؟ چه تاثیری بر این بچه ها دارد؟ سازمان بهداشت جهانی هستند این دانش آموزان؟ ما زمان ویرایش خود را صرف کاوش این مضامین و تمرکز نکردن روی رقابت کردیم. ویلنا می گوید ، ما می دانیم که این خودش نتیجه می دهد.
در بعضی مواقع ، آنچنان که در داستان ها و رویاهای افراد درگیر بود ، شخصاً فراموش می کند که یک رقابت وجود دارد - که هر شش دانش آموز برجسته ، همه برنده نیستند. شرکت کنندگان نیز همین احساس را داشتند.
آزادی مارتین و کودی مریدیت.
نت فلیکسسارفو به یاد می آورد که 'پیروزی خوب خواهد بود'. 'اما من واقعاً می خواستم برای دیدن همه هنرمندان دیگر به نیویورک بروم و با دانشجویان دیگری که آگوست ویلسون آنها را لمس کرده بود ملاقات کنم. یادگیری درباره او یک چیز است ، اما واقعاً شاهد عشق و استعداد او از طریق بچه های دیگر مثل من است - من مثل بودم ، واو . من از دیدن زیبایی آگوست ویلسون از نگاه بچه های دیگر احساساتی شدم.
ناوارو با احساسات سارفو موافق است. 'هرگز احساس نکردم که باید کسی را کتک بزنم. هیچ وقت احساس نکردم که باید مسابقه بدهم. ناوارو می گوید همه چیز درمورد کشف خود بود.
هنوز، صدا دادن از این جهت به اوج خود می پیوندد که اوج آن در واقع یک توالی رقابت است. به عنوان یک بیننده ، دیدن روی صحنه رفتن دانشجویان در تئاتر آگوست ویلسون نیویورک پس از این همه زحمت بسیار چشمگیر است. در یک لحظه به خصوص تأثیرگذار ، ناوارو برای عملکرد هیجان انگیز خود ژاکت پدربزرگ خود را که مهاجر از مکزیک بود ، می پوشد. گرچه ناوارو سیاه نیست ، اما او می گوید ویلسون 'برای همه افرادی که دائماً دیده نمی شوند' می نوشت ، مثل او و خانواده اش.
نت فلیکس 'در حال بزرگ شدن ، شنیدم که مادر و پدرم در مورد رویاهای خود صحبت می کنند. این یک موضوع مهم در کارهای ویلسون است: رویاها ، و مایل به رفتن دورتر. به نوعی ، با اجرای در آن صحنه ، رویاهای افرادی را که پیش از من بودند ، گرامی داشتم. ناوارو می گوید ، با حضور در آن صحنه و تکمیل آرزوهایم ، آنچه را که امیدوار بودند برآورده کردم.
صدا دادن قدرت آموزش هنر و قرار گرفتن در معرض ادبیات را برجسته می کند. گرچه ویلسون یکی از نمایشنامه نویسان بزرگ ایالات متحده است ، اما بسیاری از دانشجویان فقط با کارهای او روبرو می شوند از طریق رقابت. ویلنا که تهیه کننده مستند بود ، آرزو می کند کاش یکی از همین دانشجویان بود.
'با اجرای در آن صحنه ، من رویاهای افرادی را که پیش از من بودند ، گرامی داشتم.'
'ویلسون باید بیشتر در مدرسه آموزش داده شود. او باید بخشی از برنامه درسی باشد. ویلنا می گوید: من هرگز ندیده ام كه نویسنده چنان تأثیر مستقیمی در زندگی مردم داشته باشد. 'شما نمی توانید بدون تحقیق در مورد گذشته خود به جلو بروید. چرخه قرن نقشه راهی برای نحوه حرکت در آینده است. '
با صدا دادن تعهد و دنزل واشنگتن برای آوردن همه ویلسون چرخه قرن آمریکایی برای فیلمبرداری ، قرار گرفتن در معرض کار ویلسون بیشتر در دسترس خواهد بود. استرن می گوید: 'افتخار است که تأثیر کمی در همسو شدن ویلسون با آنچه از تئاتر بزرگ و نویسندگی عالی داریم ، باشد.'
قضاوت بر اساس صدا دادن استقبال ، که مخاطبان از بین 128 فیلم سینمایی ساندنس به عنوان فیلم انتخاب کردند جایزه مورد علاقه جشنواره در سال 2020 ، مردم در مورد اهمیت کار ویلسون - و قدرت انکار ناپذیر موضوعات مستند اتفاق نظر دارند.
در حال حرکت به جلو ، سارفو و ناوارو - که مانند بسیاری دیگر از دانشجویان در آنها حضور داشتند صدا دادن ، به دنبال درجات درام هستند - تجربه ای را که در صدا دادن با آنها.
'من هرگز آگوست ویلسون را فراموش نمی کنم. مایا آنجلو یک نقل قول دارد که مادرم همیشه به من می گوید: 'مردم آنچه را که گفتی فراموش می کنند ، مردم آنچه را انجام داده ای فراموش می کنند ، اما مردم هرگز احساسی را که به آنها داده ای فراموش نمی کنند.' سارفو می گوید هرگز احساسی را که به من ایجاد کرده فراموش نمی کنم.
صدا دادن مستندی در مورد چگونگی بدست آوردن شش دانشجو در میان بسیاری از دانش آموزان است. برای هر سال مسابقه مونولوگ آگوست ویلسون برگزار می شود (امسال ، آن را بیش از بزرگنمایی برگزار شد ) ، این تعداد افزایش می یابد.
برای راه های بیشتر برای بهترین زندگی خود به علاوه همه چیز اپرا ، برای دریافت خبرنامه ما ثبت نام کنید!
این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس های ایمیل خود ، در این صفحه وارد می شود. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این و محتوای مشابه را در piano.io تبلیغات پیدا کنید - ادامه مطلب را در زیر بخوانید