این والدین سرانجام لانه های خالی داشتند - و سپس فرزندان آنها به خانه قرنطینه آمدند

بهترین زندگی شما

FluxFactory

بسیاری از دانشجویان دانشگاه در اواسط ترم بهار در ماه مارس بودند که دانشگاه های آنها به دلیل تعطیلی بسته شد پاندمی ویروس کرونا . هزاره ها که چندین سال از مدرسه برکنار شده بودند ، با پایین آمدن دستورات پناهگاه ، از شهرهای بزرگی مانند نیویورک و سانفرانسیسکو فرار کردند. فارغ از تحصیلات یا وضعیت شغلی آنها ، اکثریت به یک مقصد مشترک برای فاصله اجتماعی رفتند: خانه پدر و مادرشان. مطمئناً زندگی در زیر سقف مادر و پدر یک تنظیم بزرگ بود - و این فقط برای بچه ها نبود.

داستان های مرتبط صحبت با کودکان خود در مورد ویروس کرونا آیا می توانید از طریق ویروس کرونا ویروس دریافت یا تحویل بگیرید؟ چگونه اضطراب ویروس کرونا را کنترل کنیم

در ایالات متحده ، تقریباً 22.5 میلیون زوج با بچه های کاملاً بزرگ وجود دارند که در خارج از خانه های خود زندگی می کنند - معروف به لانه های خالی دفتر سرشماری ایالات متحده . قبل از شیوع ویروس کرونا ، این زوج ها ، معمولاً بین 50 تا 70 سال ، سرانجام به مرحله ای رسیده بودند که بدون بچه هایشان به زندگی در خانه عادت کرده بودند. اکنون ، برخی از این والدین متوجه شده اند که باید موارد عادی جدید خود را کنار بگذارند.

همانطور که خانواده های بیشتری به طور ناگهانی در حال پیدا کردن لانه های خود بودند بسیار راحت تر ، من با 14 پدر و مادر و پنج کودک بزرگسال صحبت کردم تا بشنوم چگونه با هم قرنطینه می کنند. در حالی که روشن است عشق آنجاست ، مشاجره ، مسائل مربوط به حریم خصوصی و لحظات ناخوشایند کمبودی نداشته است. و بزرگترین چالش؟ مرزها

دبرا کلاین ، 55 ساله مربی بهداشت مجاز در ماساچوست می گوید: 'ما سالهاست که لانه های خالی داریم و اکنون هیچ خلوت دیگری وجود ندارد مگر اینکه در ماشین بنشینم.' در حالی که دختر 26 ساله کلاین پس از اینکه هم اتاقی هایش 30 دقیقه از آپارتمانش خارج شدند ، تصمیم سریع برای ماندن در خانه پدر و مادرش را گرفت ، پسر کلاین ، 25 ساله ، در ابتدا در مقابل آمدن به خانه مقاومت کرد. اما پس از مکالمه ای دشوار با مادرش - که خیلی هیجان زده نبود اما هنوز در حال شیوع بسکتبال بود و به میخانه ها می رفت - سرانجام بازگشت. او می گوید: 'فراموش کردم که همه می توانند همه چیز را در خانه ما بشنوند.' 'بنابراین ما برای هر اتاق خواب دستگاه های سر و صدای سفید خریداری کردیم.'

خانواده کلاین در نزدیکی تابلوی هالیوود پیاده روی می کنند: سیدنی کلاین (چپ) ، ویلسون کلاین (نفر دوم از چپ) ، دبرا کلاین (نفر دوم از راست) ، استیون کلاین (راست).

خانواده کلاین

کریس ادواردز ، هواشناس تلویزیونی بازنشسته مستقر در دیترویت به من گفت که هنگام تماس زوم برای تولد 60 سالگی یکی از دوستانش ، وقتی داستان غیر رنگی درباره 'زمان تنهایی' خود را تعریف کرد ، لحظه ای دختر کوچکش را در خانه فراموش کرد. جوان 20 ساله او گوشهایش را پوشاند و فریاد زد: 'چگونه می توانم عضو شوم شنیدن این؟ واضح است که ناراحتی به هر دو جهت انجام می شود: راشل اونسمن ، 23 ساله ، در ردینگ ، پنسیلوانیا ، به من گفت: 'دفتر خانه مادر من یک دیوار را با حمام مشترک دارد ، بنابراین هر وقت او در یک جلسه است ، باید به او پیام بدهم تا ببینم آیا خوب برافروختن. ' و هنگامی که جازمین گرین ، 21 ساله ، پس از تعطیلی دانشگاه ویک فارست ، به خانه خود در هوستون تگزاس بازگشت ، این اشتباه تاسف بار را انجام داد که یک پیام Snapchat 'خوش ذوق' را باز کرد. گرین می گوید: 'من نمی فهمیدم که مادر من پشت سر من است.' 'من تلفنم را پنهان کردم ، سپس موسیقی پخش کردم و رقصیدم تا اوضاع را منتشر کنم. به راحتی می توان گفت که ، من دیگر نمی توانم از افراد خاصی عکس بگیرم. '

خانواده ادواردز: کریستی ادواردز ، سامر ادواردز ، چیس ادواردز ، کریس ادواردز.

خانواده ادواردز

والدین علاوه بر یادگیری آداب حفظ حریم خصوصی با فرزندان خود ، با یک عامل استرس زای دیگر نیز سر و کار دارند: مقدار اضافه شده آماده سازی غذا و هنگامی که یک خانه کامل وجود دارد تمیز کنید کریستین موفات ، 51 ساله ، که در حال انزوا در وستچستر ، نیویورک است ، می گوید: 'ما باید برنامه ای تنظیم می کردیم تا همه به نوبت شام و تمیز کردن را انجام دهند.' 'هنگامی که همه کار خود را می دانستند ، بسیار نرم تر بود.' کن زنگ ، که به همراه همسرش ، دانشجوی تازه کار دانشکده 19 ساله و پسرهای دوقلوی 22 ساله در لومبتون ، نیوجرسی قرنطینه می شود ، خاطرنشان می کند: 'قطعاً قبض غذای ما افزایش یافته است و ماشین ظرفشویی ما پس از آن مبهوت می شود. این برای هفت ماه گذشته آسان است.

با این حال ، برخی از برنامه های شام نکات منفی وجود دارد ، زیرا برخی از هزاره ها به والدین خود می آموزند که با وعده های غذایی خود ماجراجویانه تر شوند. آلیس ویتنی ، 29 ساله ، نویسنده مستقل غذا است که از شهر نیویورک به بینگهامتون ، نیویورک نقل مکان کرده است. پدر و مادر قفقازی او را از کره به فرزندی پذیرفتند ، بنابراین او فقط پس از ترک خانه شروع به آشپزی با مواد اولیه آسیایی کرد. اگرچه والدینش 'خوش ذوق ترین افراد' هستند ، اما او در چند هفته گذشته با گسترش کام خود سرگرم بوده است.

'من نمایش زنده اینستاگرام مرغ کارامل ویتنامی را انجام دادم و والدینم را راضی کردم که یک لقمه را امتحان کنند. آنها نه تنها آن را امتحان کردند ، بلکه دوست داشتنی آن را خواستار شدم و هفته آینده برای آنها درست کردم. ' 'حالا ، هر روز که خودم را صبحانه درست می کنم - مانند تخم های نرم و تمیز شونده تاماگو روی برنج ، تاکوهای صبحانه ، یا ریزه های شور - مادرم داوطلبانه آن را چشیده و لذت برده است.'

آلیس و خانواده اش فعلاً نمی توانند به موزه ها بروند - اما آنها در حال کار بر روی یک معمای خریداری شده در یکی هستند.

خانواده ویتنی

برای بسیاری از خانواده ها ، مسئله کاملاً واقعی دیگری با پهنای باند وجود دارد: WiFi. کلاسهای کالج ، زوم کنفرانس ، تماشای پرشور Netflix ، و بازی کردن شبکه های خانگی را در دست می گیرند. به عنوان مثال ، زنگ می گوید که فرزندش اخیراً باید مطمئن شود که همه آنها از اینترنت خارج شده اند تا جوانترین آنها بتواند یک تست آنلاین با زمان داشته باشد. به همین ترتیب ، سوزان آلوسی-میلر ، 54 ساله و همسرش - هر دو معلم انگلیسی دبیرستان - پس از بازگشت دو پسر در سن دانشگاه به بورلی هیلز ، میشیگان ، در تلاش برای اولویت بندی کنفرانس های ویدیویی بودند. او می گوید: 'من و شوهرم معمولاً فقط از عملکرد صوتی استفاده می کنیم ، اما اغلب مجبور هستیم جلسات خود را دوباره شروع کنیم.'

برای این دو نسل متفاوت ، برنامه خواب نیز می تواند باعث هرج و مرج شود زیرا والدین زودتر به رختخواب بازنشسته می شوند در حالی که بچه های آنها تا ساعات آخر صبح بیدار می مانند. دکتر بیهوشی ساکن مریلند ، دکتر دانیلا ویگینز ، 48 ساله ، غالباً حدود ساعت 11 شب با همسرش می خوابد - و این زمانی است که سرانجام فرزندان آنها ، خانه کالج اسپلمن و دانشگاه براون ، از اتاق خواب بیرون می آیند و هنگام آشپزخانه در اینترنت آشپزخانه سر و صدا می کنند برای مهمانی های تماشای Netflix یا اجتماعات بزرگنمایی. ویگینز می گوید: 'شوهر من برای گرفتن سکوت به آنها پیام کوتاه فرستاده است ... و نه همیشه مودبانه.'

اما فراتر از معیارهای WiFi و برنامه ریزی شام ، برای بسیاری از این والدین ، ​​آنچه بیشتر آنها را نگران می کند ، دیدن فرزندانشان است که با واقعیت جدید و مطمئن خود کنار می آیند - یا به گفته موفت ، واقعیت 'زندگی آنها وارونه شده است'. چندین نفر از بزرگسالانی که با آنها صحبت کردم خاطر نشان کردند فرزندانشان به دلیل از دست دادن در فارغ التحصیلی کلاه و لباس ، یا اینکه از دوستان خود جدا نشده اند ، یا اینکه صرفاً از زندگی مستقل به اتاق خواب کودکی خود محدود نشده اند ، احساس افسردگی می کنند. . دختر خود موفت دانشجوی ارشد کالج موسیقی برکلی در بوستون است.

او می گوید: 'او در مورد پایان سال ارشد بسیار احساسی بود.' در همان زمان ، من و شوهرم دو کارمند را اخراج کردیم و برای ادامه کار ، حقوقمان را کاهش دادیم. ناامیدی زیاد بود. هیچ کس در اینجا مراقبه یا معما نمی کرد ، مطمئناً. '

در همین حال ، پسر بزرگ آلوسی-میلر ، یکی از ارشدان دانشگاه میشیگان ، نگران آینده او در برابر عدم قطعیت های اقتصادی بزرگ است - و او اغلب به این دلیل احساس گناه می کند. 'آیا باید او را تشویق می کردم که با هم خانه هایش در مدرسه بماند و سال ارشد را تمام کند؟ آیا اگر پسر دوم من در اتاق خوابگاه خود بماند ، بازده بیشتری خواهد داشت؟ ' او متعجب است 'من فکر می کنم هر پدر و مادری استرس دارد و مطمئن نیست که انتخاب صحیح در همه اینها چیست ، اما همه ما تمام تلاش خود را می کنیم.'

برای هر لانه ساز خالی که سعی در کشف عادی جدید خود دارند ، جولی لیتکات-هایمز ، نویسنده چگونه یک بزرگسال را بزرگ کنیم ، توصیه می کند با 'یک جلسه خانوادگی صحبت کنید تا در مورد چگونگی تغییر نقش و انتظارات از آخرین زندگی در زیر سقف شما' صحبت کند. وی همچنین اضافه می کند که هر چند روز یکبار چک کردن به فرزندتان فضا کمک می کند. از مشاوره خودداری کنید. بزرگترین هدیه شما به فرزندانتان حضور شماست ، همراه با همدلی. این ممکن است به شما کمک کند خاطره ای از ترس یا فقدانی را که در سن خود تجربه کرده اید احضار کنید ، سپس احساس خود را به اشتراک بگذارید. '

لیتکات-هایمز همچنین اذعان می کند که اگرچه والدین ممکن است به عنوان الگوی فرزندان خود عمل کنند ، اما مادر و پدر نیز باید به یاد داشته باشند که آنها نیز در تلاش هستند. 'سعی کنید روی چیزهایی که در خود دارید تمرکز کنید می توان کنترل: اقدامات و پاسخهای خود شما. سپس، خودمراقبتی را تمرین کنید . اصطلاحاً ماسک اکسیژن خود را روی آن بگذارید. ' (برای منابع عمیق تر ، Lythcott-Haims موارد اضافی را ارائه می دهد پیشنهادات برای لانه های خالی در وب سایت او.)

بحث و جدال در مورد WiFi ، ظرف ها و دسترسی به حمام به کنار ، بزرگترین موضوعی که در میان والدین و فرزندان بالغی که با آنها صحبت کردم دیدم سپاسگزاری برای مدت طولانی با هم بودن است. ایلیزه اوکانل 54 ساله اخیراً از نیوجرسی به کامینگ ، جورجیا نقل مکان کرد. وقتی سه بچه او در حین قرنطینه به خانه برگشتند ، وقت خود را صرف پاسخ به دستورالعمل هایی در ژورنالی کردند که پسرش برای تولدش به او داده بود. کریسی تریانو 51 ساله با پسر ، دختر و همسرش سوراخ ذرت ، پینگ پنگ و حتی آبجو پنگ بازی می کند.

خانواده تریانو ، چپ به راست: استیو تریانو 51 ، اولیویا تریانو 19 ، کریسی تریانو 51 ، جوزف تریانو 22 ، در ریچموند ، VA.

خانواده تریانو

دیگران در حال یادگیری هستند TikTok می رقصد با بچه هایشان یا چاپ کردن لیست 100 فیلم برتر AFI را انتخاب کنید تا فیلم ها را با هم تماشا کنید. هنگامی که 51 سالگی تولد موفت در حین قرنطینه اتفاق افتاد ، او و خانواده اش لباس رسمی پوشیدند ، موسیقی منفجر کردند و جرقه زنانی را در مسیر خود روشن کردند.

ویتو گالو ، کارمند روابط عمومی که در حال حاضر در لیچفیلد ، کانتیکت ، و مهاجر خود ساکن است ، می گوید: 'در حالی که عجیب است که در 28 سالگی در خانه باشم ، اما من به جای هزاران مایل دور ماندن از آنها ممنونم که اینجا هستم.' والدین.

در حالی که این پسران و دختران سبک زندگی مستقل خود را از دست می دهند ، عقب نشینی در یک مکان امن با افرادی که آنها دوست دارند ، آخرین آرامش در حال حاضر است. راکسی جکسون ، 63 ساله ، در تایرون ، جورجیا می گوید: 'من فکر می کنم که در این اوقات پر از استرس بودن در کنار چیزهای آشنا از کودکی شما راحت باشد.' 'دختر 24 ساله من و شوهرم اکنون تقریباً هر روز با هم ناهار می خورند.' دختر جکسون می گوید: 'من سپاسگزارم که پدر و مادری دارم که اجازه می دهند بعضی اوقات بچه شوم.'

از چپ به راست تصاویر کارل جکسون پدر ، کارل جکسون جونیور (در دست گرفتن جکس ، بیگل آنها) ، راکسی جکسون و درو جکسون هستند.

خانواده جکسون

پتی ویچر ، 59 ساله ، در هرموسا بیچ ، کالیفرنیا ، وقتی دید لیست مواد غذایی قرنطینه ای 28 و 23 ساله اش با درخواست خمیر کوکی های Nutter Butters ، Little Smokies و Pillsbury پر شده است ، خندید.

ویتچر می گوید: 'من فهمیدم اینها چیزهایی است که آنها در کودکی دوست داشتند و غذای راحتی آنها بود.' 'من به این دوره به عنوان یک هدیه واقعی نگاه می کنم. این احتمالاً آخرین باری است که هر دو بچه ام را زیر یک سقف قرار می دهم ، بنابراین من شخصاً از هر دقیقه آنها لذت می برم. '

---

برای داستان های بیشتر مانند این ، برای ما ثبت نام کنید خبرنامه .

این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس های ایمیل خود ، در این صفحه وارد می شود. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این و مطالب مشابه را در piano.io تبلیغات بیابید - ادامه مطلب را در زیر بخوانید