پایین سیاه ما راینی ادای احترامی است به یک افسانه بلوز در زندگی واقعی

سرگرمی

پایین سیاه ما راینی ، اقتباسی سینمایی از بازی آگوست ویلسون با بازی ویولا دیویس و چادویک بوزمن ، در 18 دسامبر به Netflix آمد.
این نمایش که در دهه 1920 شیکاگو اتفاق می افتد ، روزی از زندگی Ma Rainey ، خواننده موسیقی بلوز و گروه او را دنبال می کند.
در اینجا آنچه شما باید درباره الهام بخش پشت آن بدانید آورده شده است پایین سیاه ما راینی .

ما راینی واقعی در سال 1939 درگذشت . اما وقتی ویولا دیویس به خواننده افسانه ای بلوز تبدیل شد تا یک سکانس کنسرت برای نتفلیکس فیلمبرداری کند پایین سیاه ما راینی ، جمعیت 300 نفره اضافی - همه بومیان پیتسبورگ - طوری پاسخ دادند که گویی او خودش افسانه ای است که دوباره زنده شده است.

داستان های مرتبط

جایی که اکنون ستاره های 'صدا دادن' هستند

لیست خواندن برای درک نژاد در آمریکا

18 فیلم و سریال برای تماشای درباره مسابقه در آمریکا

'وقتی دیویس برای اولین بار روی صحنه آمد و موسیقی در حال پخش بود و او لب ها را همگام می کرد ، جمعیت کاملاً در لحظه حضور داشتند. جیغ زدن ، تشویق ، و کاملا به طور کامل وجود دارد. انرژی در همه جای آن چادر ریکرو شد. کارگردان جورج سی ولف از لحظه قدرتمند به OprahMag.com گفت: این بسیار فوق العاده الکتریکی بود. بازیگران آن را احساس کردند و ویولا نیز آن را احساس کردند. همه به آن وصل شدند.

دیوید لی

در یک لحظه در طول 9 ساعت تیراندازی ، که تا ساعت چهار صبح ادامه داشت ، یک دستیار تولید به یکی از حاضران 92 ساله گفت که از رفتن به خانه استقبال می کند. 'او می رود ،' من نمی روم. 'این به من یادآوری می کند که چگونه بود ،' 'ولف به یاد می آورد.

اقتباس از نمایشنامه آگوست ویلسون به همین نام ، پایین سیاه ما راینی تصمیم می گیرد تا از هر نظر نشان دهد 'چگونه بود'. چه جوری بود ارزش خودتو بدون ، حتی وقتی دیگران از تصدیق آن امتناع ورزیدند ، از طریق شخصیت Ma Rainey. تماشای جاه طلبی ها به دلیل رنگ پوست شما ، از طریق شخصیت لوو (آخرین نقش چادویک بوزمن) چگونه بود.

کارشناسی ارشد است پایین سیاه در طول یک روز در زندگی داستان خواننده بلوز اتفاق می افتد. این همان چیزی است که شما باید در مورد آن بدانید واقعی ما رینی قبل (یا بعد) از تماشای آن.

Ma Rainey بلوز را وارد جریان اصلی جریان کرد.

در سال 1923 ، Ma Rainey یکی از اولین هنرمندان سیاه پوستی شد که با پارامونت قرارداد امضا کرد. بین سالهای 1923 و 1928 ، Ma Rainey بیش از 100 رکورد بلوز ضبط کرد ، با آهنگ های برجسته از جمله ' رجوع کنید به Rider ، '' به هیچ مردی اعتماد نکن ، ' بلوز چشم سیاه ، 'و - مانند عنوان نمایشنامه -' پایین سیاه ما راینی ، 'نامگذاری شده برای رقص محبوب از دهه بیستم خروشان.

با توجه به الف نیویورک تایمز رکوردشناسی که در سال 2019 به عنوان بخشی از مجموعه مقاله های 'نادیده گرفته شده' منتشر شد ، رینی اولین سرگرم کننده ای بود که 'شکاف' میان ودویل را که برای مخاطبان سفید پوست بود و 'بیان اصیل قومی سیاه جنوبی' بلوز را 'از بین برد'. ج زمزمه های هیکاگو : تاریخچه LGBT قبل از Stonewall ، سنت سوکی د لا کروکسوبسبرد رائینی همچنین اولین زنی بود که در 'سبک کمتر جلا' خوانندگان مرد بلوز آواز می خواند.

تبلیغات پارامونت برای موسیقی Ma Rainey.

بایگانی های GABگتی ایماژ

موسیقی رائینی از ترس از فرو رفتن در گوشه و کنار تاریک زندگی نترسید و بیانگر تجربیات واقعی مردم بود. ' بلوزهای Ma Rainey داستانهای ساده و ساده ای در مورد دلشکستگی ، هرزگی ، شراب خواری ، ادیسه سفر ، محل کار و باند جاده زندان ، جادو و خرافات بود - به طور خلاصه ، چشم انداز جنوبی آفریقایی آمریکایی ها در دوران پس از بازسازی ، ویلیام بارلو نوشت نگاه به بالا به پایین: ظهور فرهنگ بلوز .

با تشکر از رینی ، بلوز در جریان اصلی جریان قرار گرفت. هنوز هم ، با وجود پیشگام بودن ، محبوبیت راینی کاهش یافت همانطور که جاز و ژانرهای دیگر در مرکز قرار گرفتند. ما رائینی پایین سیاه اشاره به اختلاف بین بینش خلاقانه رائینی و تغییر اشتهای عمومی دارد. رینی آخرین جلسه خود را در سال 1928 ضبط کرد ، اگرچه قبل از کناره گیری از موسیقی در اواسط دهه 30 همچنان به اجرای خود در نمایش های چادر ادامه داد.

رینی در سن 14 سالگی یک مجری مسافرتی بود.

زنی که سرانجام دوباره آبی ها را اختراع می کند ، گرترود پریدگت در کلمبوس ، جورجیا در 26 آوریل 1886 متولد شد - اگر نسخه او از وقایع را باور دارید. در هر نیویورک تایمز ، در یک سرشماری محل تولد راینی به عنوان آلاباما و تاریخ تولد او در سپتامبر 1882 ذکر شده است.

در سن 14 سالگی ، راینی به عنوان خواننده در استعدادهای درخشان و نمایش های چادر سفر می کرد. او برای اولین بار در یکی از این رویدادها با بلوز روبرو شد - بخصوص در میسوری در سال 1902. 'زن جوانی با گیتار به چادر گروه آمد و آهنگی از دل شکستگی را با ملودی پیچان و شبح خواند. رینی خود را چنان تحت تأثیر پاتوس مرموز کوک قرار داد که شروع به خواندن این آهنگ به عنوان یک کنسرت در نمایش های خود کرد ، نیویورک تایمز ترحیم بخوانید.

ته سیاه و سفید ma rainey2020 چادویک بوزمن به عنوان levee ، colman domingo به عنوان cutler ، viola davis به عنوان ma rainey ، مایکل پاتس به عنوان drag drag و glynn turman به عنوان toledo cr david leenetflix

دیوید لی / NETFLIX

وی در سن 18 سالگی با ویلیام 'پا' راینی ازدواج کرد.

او شروع به اجرای موسیقی بلوز از خودش کرد. در سال 1904 ، در سن 18 سالگی ، ویلیام 'پا' راینی ازدواج کرد (و به نوبه خود ، نام مستعار 'Ma' Rainey را گرفت). با هم ، آنها با نام 'ما و پا راینی ، آدمکشهای بلوز' سفر کردند موزه آمریکای آفریقایی کالیفرنیا . به گفته ، این زوج در سال 1916 از هم جدا شدند روزنامه گاردین .

پس از پایان ازدواج ، رائینی شرکت عملکرد خود را تأسیس کرد و نام آن را 'مادام گرترود رائینی و مجموعه های هوشمند جورجیا' نامید. موزه ملی تاریخ و فرهنگ آمریکایی آفریقایی .

راینی به داشتن گردنبند ساخته شده از پول معروف بود.

دیویس یک تحول خیره کننده برای پایین سیاه ما راینی . در واقع ، اهل نیویورک آرایش ویولا دیویس را 'ستاره واقعی' نامید پایین سیاه ما راینی .مطابق با و ، دیویس از بالشتک استفاده می کرد ، آرایش اش چرب شده بود و دندان هایش طلاکاری شده بود تا ظاهر آن کامل شود. اگرچه تعداد کمی عکس از رائینی وجود دارد ، اما مطمئنا دیویس حضور امضای خواننده را ثبت می کند.

'ما یک شخصیت صحنه پر زرق و برق را تیز کرد ، و ورود خود را با یک لباس مجلسی ، به کف و یک گردنبند ساخته شده از گردنبندهای طلای بیست دلاری ،' مورخ Steven J. Niven در آمریکایی آفریقایی زندگی می کند .

دیوید لی

او دوستی طولانی مدت با افسانه بلوز ، بسی اسمیت داشت.

در حالی که با شوهرش و شرکت موسی استوکس سفر می کرد ، رینی بسی اسمیت 14 ساله را به عنوان یک رقاص استخدام کرد ، زندگینامه . در رائنی ، اسمیت یک چهره مادری و یک همکار موسیقی پیدا کرد. اسمیت ادامه می داد تا به یکی از محبوب ترین خوانندگان بلوز از دهه 20 و 30 ، معروف به 'امپراطور بلوز'. دوستی او با 'مادر بلوز' همچنان پابرجا بود.

این محتوا از YouTube وارد شده است. شما ممکن است بتوانید همان مطالب را در قالب دیگری پیدا کنید ، یا ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری را در وب سایت آنها پیدا کنید.

دوستی آنها به تصویر کشیده شده است فیلم دی ریز بیسی ، با بازی Mo'Nique در نقش Ma Rainey و Queen Latifah در نقش Bessie Smith. 'او یک مجری عالی بود. او باعث شد مردم خودشان را دوست داشته باشند. او مردم را به پذیرفت آنچه که هستند ، Mo'Nique در یک ویدیو برای HBO گفت .

رائینی که در دو جنسیت آشکار است ، در برخی از آهنگ ها از رابطه جنسی خود یاد می کند.

که در پایین سیاه ما راینی ، راینی آشکارا با معشوق خود ، دوسی مای (تیلور پیج) مهربان است. مطابق با نجوا های شیکاگو : تاریخچه تاریخچه LGBT قبل از Stonewall ، 'راینی از عشق خود به زنان پنهان نمی کرد.' یا ، همانطور که دیویس توصیف رائینی به نیویورک تایمز ، 'این زنی است که در مورد جنسیت خود عذرخواهی می کند ، در مورد ارزش خود عذرخواهی نمی کند. '

برای دریافت شواهد ، به موسیقی راینی نگاه کنید. در آهنگ ' آن را بر روی من بلوز ثابت کنید ، 'راینی آواز می خواند' ، من دیشب با انبوهی از دوستانم بیرون رفتم / حتماً زن بوده اند ، 'چون من هیچ مردی را دوست ندارم' و 'درست است که یقه و کراوات می بندم.'

آگهی پارامونت برای این ترانه حاوی Rainey بود که 'کلاه مردانه ، جلیقه ، کت و کراوات بر تن داشت و توجه دو زن باریک و زنانه را برای هر دو کروا خواستار بود.'

de la Croix در این مقاله نوشت: گفته می شود که این ترانه از حادثه ای در سال 1925 الهام گرفته شده است ، که در آن پلیس شیکاگو به یک شکایت سر و صدا پاسخ داده و رینی را در 'عیاشی با چند دختر کر بی برهنه' پیدا کرده است. نجوا های شیکاگو .بیسی اسمیت ( که دوجنس هم بود ) ، او را وثیقه داد.

وی در سال 1939 در سن 53 سالگی درگذشت.

به گفته دی لا کرواکس ، رینی در اواسط دهه 1930 از موسیقی بازنشسته شد و سالهای باقی مانده خود را در زادگاهش کلمبوس ، جورجیا گذراند و دو تئاتر را که در اختیار داشت اداره کرد. او همچنین در جماعت کلیسای باپتیست دوستی شرکت داشت که برادرش یک شماس بود. وی در سال 1939 بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. de la Croix نوشت: 'یک آگهی تبلیغاتی در روزنامه محلی خواننده و زن بلوز را به عنوان' خانه دار 'توصیف کرد. نجوا های شیکاگو .

این محتوا از {embed-name} وارد می شود. شما ممکن است بتوانید همان مطالب را در قالب دیگری پیدا کنید ، یا ممکن است بتوانید اطلاعات بیشتری را در وب سایت آنها پیدا کنید.

Ma Rainey بیش از نمایشنامه ویلسون الهام بخش آثار بوده است.

آگوست ویلسون مانند بسیاری دیگر از هنرمندان از راینی الهام گرفت. پس از مرگ او ، خواننده بلوز ممفیس مینی مرگ او را در یک آهنگ غمگین کرد. وی آواز خواند: 'مردم مطمئناً از وقتی كه ما رائینی از بین رفته تنها به نظر می رسند.'

رائنی همچنان به شعر و شعر ادامه داد. استرلینگ ای براون در شعر خود با نام 'Ma Rainey' در سال 1932 تاثیری که Rainey در طول سفرهایش به شهرهای اطراف کشور بر مردم داشت ، به دست آورد. لنگستون هیوز ، در شعر 1952 خود سایه بلوز ، 'در مورد راینی نوشت ،' حقیقت را بگویم ، اگر من متوقف می شوم و گوش می دهم ، هنوز می توانم او را بشنوم! ' در سال 1965 ، باب دیلن در ترانه خود از Ma Rainey در کنار بتهوون نام برد بلوز آرامگاه. '

در اواخر قرن 20 ، وی به دلیل تأثیر فرهنگی خود در مقیاس بزرگتر اعتبار یافت. در سال 1983 ، وی به تالار مشاهیر بنیاد بلوز وارد شد. در سال 1994 ، اداره پست ایالات متحده به احترام او تمبر ساخت . دانشکده هنرهای راینی-مک کولرز در کلمبوس ، جی ایالت آمریکا است به نام او و کارسون مک کالرس.

دافنه هریسون در کتاب ادای احترام به شخصیت رائینی نوشت Black Pearls: Blues Queens of the 1920s . 'راینی خوش روحیه و خوش صدا ، زندگی را دوست داشت ، عشق را دوست داشت و بیش از همه مردم خود را دوست داشت. صدای او با اعلامیه ای دلیرانه از شجاعت و عزم راسخ - دوباره تأیید زندگی سیاه - منفجر می شود.

برای راه های بیشتر برای بهترین زندگی خود به علاوه همه چیز اپرا ، برای دریافت خبرنامه ما ثبت نام کنید!

این محتوا توسط شخص ثالث ایجاد و نگهداری می شود و برای کمک به کاربران در ارائه آدرس های ایمیل خود ، در این صفحه وارد می شود. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این و مطالب مشابه را در piano.io تبلیغات بیابید - ادامه مطلب را در زیر بخوانید