این سازمان به افرادی که جامعه یهودی ارتدکس را ترک کرده اند کمک می کند

بهترین زندگی شما

مایک لی

تصور کنید که هرگز ندیده اید جادوگر شهر از. یا در ساحل آفتاب سوختگی پیدا کنید. یا Oreo را از هم دور کرده و مسیرهای دندان را در پر کردن ایجاد کنید. یا در عقب یک هوندا سیویک به دوست پسر کلاس دهم خود پنجه بزنید. تصور کنید که هرگز یاد نگرفته اید که ماندن در Y-M-C-A چقدر سرگرم کننده است یا قیچی را به شلوار جین خود می برید تا قطع کوتاه مدت را انجام دهید. یا در حباب های SAT با مداد شماره 2 تازه تیز شده سایه بزنید. تصور کنید که هرگز آهنگ 'تصور کنید' را نشنیده اید. یا ماشین رانندگی کرد. یا شکرگذاری را جشن می گیرند. یا آموخته اند که دایناسورها زمانی وجود داشته اند.

اگر شما هاردی بودید - در یهودیت فوق ارتدکس پرورش یافته اید - این می تواند تجربه شما باشد. شما در جامعه ای شدیداً جزیره ای ، بسیار محدود کننده بزرگ شده اید که تعامل با دنیای خارج در آن نادر است. با وجود اینکه در آمریکا بزرگ شده اید ، شما ممکن است زبان ییدیش را به عنوان زبان اول یاد گرفته باشید. به شما آموخته اند كه خداوند حدود 6000 سال پیش زمین را آفرید. در کتابهای شما ، اگر صفحات به طور کامل از بین نرفته باشد ، هر چیزی که شامل تکامل ، رابطه جنسی یا تولید مثل باشد ، با نشانگر سیاه تغییر می یابد. ممکن است شما در سن 18 سالگی با یک غریبه مجازی ازدواج کرده باشید و انتظار داشته باشید که بیش از 12 فرزند به دنیا بیاورید. و اگر به ذهن شما خطور کرده است که بخواهید این دنیای محدود را ترک کنید ، احتمالاً این فکر را پس زده اید.

ترک کردن باعث می شود شما پریا باشید. همچنین ممکن است شما در حال موشک یک طرفه به یک سیاره دیگر باشید.

'رفتن به OTD' - خارج از کشور رد کردن ، یا مسیر ، به عبری - مانند جابجایی از شهر به حومه شهر یا حرکت از جمهوری خواه به دموکرات نیست. رفتن باعث می شود شما یک apikores ، یک بدعت گذار باشید. پریا این بدان معناست که شما باید از خانواده خود طفره بروید ، توسط دوستان خود طرد شوید ، از حضانت فرزندان خود محروم شوید ، یا همه موارد بالا. شما همچنین ممکن است در حال سوار شدن به یک موشک یک طرفه به سیاره دیگری باشید ، بنابراین پرش وحشتناک و کلی است. در دنیای خارج ، انزوا و گمراهی می تواند بسیار کشنده باشد ، حتی کشنده باشد. در سالهای اخیر ، دست کم دو حرید سابق ، که از روند تلاش برای ترک ترک ارتدکس ، شکست خورده اند ، جان خود را گرفته اند.

اما apikorsim ها یک چیز به نفع آنها کار می کنند: واحه ای که از سال 2003 به بیش از 1500 نفر از آنها پشتیبانی عملی و راهنمایی های حیاتی برای انتقال خطرناک داده است.

دفتر Footsteps که در آسمان خراش مرکز شهر منهتن واقع شده است (آدرس برای محافظت از امنیت مشتری مخفی نگه داشته می شود) با شور و هیجان خوابگاه دانشکده همراه است. در این اتاق استراحت یک جفت مبل چرمی مشکی و یک صفحه تخت وجود دارد. سبدهای سیمی دی وی دی شامل همه موارد از زین های فروزان به یک فیلم آموزشی به نام بخندید و درباره زایمان بیاموزید . یک کابینت مجموعه ای قوی از بازیهای رومیزی از جمله Monopoly و Taboo را در خود جای داده است و دیوارها با کلاژ و نقاشی هایی پوشانده شده است که نمادهای حبس و آزادی را ترجیح می دهد: یک زن با چشم بند ، پروانه های کاغذی از یک قاب فرار می کنند.

نشانه ای در دفتر آزاد اندیشی سازمان ها.

با احترام از مالکی شوارتز

یک کتابخانه وام دهنده متوسط ​​، انواع کلاسیک را ارائه می دهد: هابیت ، دو نسخه از نامه ی اسکارلت، مجموعه ای تقریباً کامل از رمان های کارآگاهی الفبای سو گرافتون (اگرچه کسی باید رمز و راز کجا را حل کند) 'C' مخصوص جنازه است ناپدید شد به). یک سینی انبوهی از برچسب ها را با عبارت سرپیچی روی حروف من با حروف بزرگ چسب تحمل کرده است. یک قوطی کاندوم در نزدیکی جزوه ها قرار دارد که نحوه استفاده از آنها را توضیح می دهد. گوشه ای با رایانه های رومیزی کاملاً روشن است که مشتریان Footsteps - معروف به عضو - از سه شب در هفته استقبال می کنند. برای کسانی که هنوز در خانه های فوق ارتدوکس زندگی می کنند ، بسیاری از آنها کامپیوتر ندارند ، این ممکن است یکی از معدود مکان هایی باشد که می توانند به اینترنت دسترسی داشته باشند یا رزومه را تایپ کنند.

همچنین یک اتاق کوچک وجود دارد که مددکاران اجتماعی با افراد تازه وارد ملاقات می کنند. ظرفی از اسباب بازی های پلاستیکی برای میزانی که مضطرب است و باید کمانچه کند ، روی میز کوچک بین آنها نشسته است. برای تبدیل شدن به بخشی از این دنیای جدید شجاع ، اعضا یک بار هزینه 25 دلار پرداخت می کنند ، سپس توافق نامه ای را امضا می کنند مبنی بر اینکه اطلاعات مربوط به اعضای دیگر را به اشتراک نمی گذارند و یا به دلیل ارتباط با سازمان از آنها خارج می کنند.

مالکی شوارتز ، بنیانگذار Footsteps ، در یک جامعه فوق ارتدوکس Lubavitch در بروکلین متولد شد. بزرگتر از نه ، به او آموخته است که یک راهنمای کمکی (دختر شیرین) و از قوانین پیروی کنید: لباس های متوسطی را که از لنگه تا زانو با لباس تنگ زیر آن پوشانده شده بپوشید ، بسته به اینکه میوه می خورد یا رشته فرنگی می خوانید نمازهای مختلف بخوانید ، هر بار که وارد خانه شوید یا از خانه بیرون بروید ، میزوزا را از روی درب ببوسید . اما در سن 17 سالگی ، شوارتز احساس اضطراب فزاینده ای درباره آینده خود در جامعه کرد. در آن سال ، هنگام تعطیلات سیمچات تورا ، احساس می شد که او از طریق یک شیشه متراکم مشغول تماشای جشن ها است.

او می گوید: 'من فهمیدم كه چقدر از بقیه جدا شده ام.' 'من مثل این بودم که از زندگی طبق تورات احساس لذت نمی کنم. من ارتباطی احساس نمی کنم و نمی توانم آن را مجبور کنم. ' سپس ، مانند بسیاری از دختران لوباویچ ، برای مدت یک سال به اسرائیل رفت تا در حوزه علمیه تحصیل کند. اما این تجربه به جای تقویت ایمان وی ، شکاف های آن را آشکار کرد. هنگامی که او 19 ساله شد ، تغییر ذهنی تقریباً کامل شده بود.

او می گوید: 'من می دانستم که از من انتظار می رود خیلی زود بچه دار شدن را شروع کنم و من مسئولیت آوردن بچه ها را به آن دنیا بسیار جدی گرفتم. فکر کردم ، آیا من به اندازه کافی می دانم که چه چیز دیگری در آنجا وجود دارد تا بگویم این راهی است که من می خواهم به پایین بروم n ؟ 'او فهمید که جواب منفی بود.' چند ماه پس از بازگشت از اسرائیل ، شوارتز در میان 'شکنجه ها و عذاب های داخلی' بزرگ ، نزد مادربزرگ غیر ارتدکس خود نقل مکان کرد و در کالج هانتر در منهتن ثبت نام کرد. او می گوید: 'من هیچ سرنخی از آنچه قرار بود برایم تبدیل شود ، نداشتم' ، فراتر از از دست دادن بالقوه روابط من با هر کسی که دوست داشتم - هر کسی که من را شکل می داد. '

مالکی شوارتز بنیانگذار قدمها

برایان کالدرون / کالج شکارچی

شوارتز که می خواست احساسات آشفته اش را مرتب کند ، به یک شبکه زمزمه برای پیدا کردن افراد دیگری مانند او دست زد. او ملاقات های مخفیانه ای را در کافی شاپ ها ترتیب داد - حتی یک بار در سکو. او می گوید: 'خیلی شرم آور بود.' 'اما پس از صحبت با چند نفر ، من فکر کردم ، چرا ما این کار را برای خود سخت می کنیم؟ ”او اتاقی را در هانتر رزرو کرد و از یک مددکار اجتماعی خواست که برای هر ارتدکس سابق که علاقه مند هستند ، یک گروه بحث را رهبری کند. حدود 25 نفر ماه اول ، بیشتر در 20 و 30 سالگی و عمدتا مرد بودند. اکثریت قبلاً جامعه را ترک کرده بودند ، اما تعداد کمی از آنها همچنان زندگی می کردند که Haredim با کلاه های سیاه تاج بلند یا کلاه گیس های لازم آمد. آنها درمورد اینکه چرا آنها آنجا را ترک کرده اند یا می خواستند صحبت کنند: ریاکاری که احساس می کردند شاهد آن بوده اند ، اعتقاداتی که چندان مورد پسند آنها نیست ، آموزشی که نتوانسته اند دنبال کنند. با آن دیدار ، Footsteps متولد شد. شوارتز می گوید: 'آنچه لازم داشتم را شکل دادم.' 'جامعه ای از افراد دیگر که می فهمیدند.'

مددکار اجتماعی جولیا اورشلیمی هنیگ در اتاقی که با اعضای جدید مصاحبه می کند.

با احترام از جولیا اورشلیمی هنیگ

Footsteps اکنون گروه های پشتیبانی از مرکز حمایت از PTSD و سو abuse مصرف مواد و همچنین آموزش روابط سالم را ارائه می دهد که موضوعاتی مانند حمله جنسی و آزار و اذیت را در بر می گیرد. اما منابع بهداشت روان فقط آغاز آنچه ممکن است تازه سکولار نیاز داشته باشد. مدارس فوق ارتدکس ممکن است با استانداردهای آموزشی دولتی مطابقت نداشته باشند - به این معنی که دانش آموزان نمی توانند از مدارک دبیرستان محروم شوند - بنابراین Footsteps به اعضا کمک می کند تا خود را برای GED آماده کنند. همچنین با بیش از 1.5 میلیون دلار اعطا شده تا کنون ، مشاوره و بورس تحصیلی دانشگاه ارائه می دهد. (بودجه این گروه توسط بنیادهای سکولار و یهودی و اهداکنندگان خصوصی تأمین می شود ؛ طبق گفته Footsteps ، امی شومر سال گذشته 10 هزار دلار پول داده است.)

اعضا همچنین می توانند برای کمک به گرفتن کارآموزی و یا مصاحبه شغلی با Footsteps تماس بگیرند. اگر عضوی پیدا شود که به شدت برای پول مواد غذایی یا قبض آب و برق احتیاج دارد ، می تواند از Footsteps کمک مالی اضطراری بخواهد. و یک Go for It وجود دارد! کمک هزینه ، که حداکثر 500 دلار برای اعضای علاقه مند به آموزش رانندگی ، کلاس های هنری ، دوره های زبان یا سایر اشکال خودسازی ارائه می دهد. جنیفر فریدلین ، سخنگوی Footsteps ، می گوید: 'ما همه کارها را از جمله موارد پیچ ​​و مهره مانند کمک به افراد برای ثبت مالیات خود تا کمک به آنها برای یافتن زندگی پر احساس انجام می دهیم.'

بیشتر کسانی که اولترا ارتدکس را ترک می کنند ، خصوصاً از نظر اقتصادی در اوایل مبارزه می کنند. یافتن شغل پردرآمد و بدون هزینه GED بسیار مشکل است. بعلاوه ، برخی از OTDers لهجه های سنگینی دارند یا عادت ندارند که با جنس مخالف دست بدهند ، که می تواند مصاحبه را ناجور کند. اجاره یک آپارتمان بدون اشتغال ثابت تقریباً غیرممکن است. برای اعضایی که خود را بی خانمان یا فقط گرسنه می دانند ، این سازمان آشپزخانه خود را با بوریتوهای یخ زده ، قهوه ، ماست ، چیپس آفتاب نگهداری می کند. و اعضای مستقر به طور موقت خانه های خود را به روی خانه های جدیدی باز کرده اند که هنگام انتقال به مکانی برای اقامت احتیاج دارند.

کارمندان در اتاق کامپیوتر (صفحه ها در عکس تاریک می شوند تا از حریم خصوصی اعضا محافظت کنند).

با احترام از مالکی شوارتز

حدود 35 درصد اعضای Footsteps بچه دارند و اکثریت قریب به اتفاق آنها طلاق گرفته اند. برنامه رشد عدالت خانواده که به سرعت در حال رشد است ، به آنها کمک می کند تا برای حضانت یا ملاقات ملاقات کنند. Footsteps وکلا را از شرکتهای معتبر شهر نیویورک آموزش می دهد تا پرونده اعضا را رسیدگی کند. همچنین بودجه ای را برای والدینی که نیاز به خرید رونوشت پرونده های دادرسی خود دارند و یا استخدام کارشناسان در اختیار شما قرار می دهد. نبردهای حضانت اغلب طاقت فرسا هستند: فرقه های اولترا ارتدکس می توانند از نظر مالی جدی علیه مرتدان استفاده کنند و این معمول است که همسرانی که عقب می مانند هزینه ای حقوقی پرداخت نمی کنند - جامعه آنها را به طور کامل پوشش می دهد.

این قدمها در میان صدها هزار Haredim در ایالات متحده بدنام است ، که توسط برخی به عنوان یک نفوذ خطرناک ، و توسط دیگران به عنوان یک شر موذی شناخته می شود. (وقتی کسی از جامعه خارج می شود ، اولترا ارتدوکس ها گاهی اوقات می گویند که این شخص 'به رد پا پیوسته است.') این سازمان متهم شده است که مردم را به دور از زندگی راحت هاردی وسوسه می کند. در واقع ، این گروه هیچ گونه تبلیغ و تبلیغ مجددی در جامعه انجام نمی دهد و برای استفاده از خدمات آن یا مشارکت در میهمانی ها به اعضا نیازی به انکار دین ندارند. فریدلین می گوید: 'ما اهمیتی نمی دهیم كه مردم فقط برای بورس تحصیلی مراجعه كنند.' 'ما اهمیتی نمی دهیم که آنها پس از آن به Hasidism بازگردند. ما برنامه ای نداریم. و برخلاف شایعات ، ما مردان را مجبور نمی کنیم که آنها را قطع کنند پیس [حاشیه های فرفری] ، و همچنین به عنوان بخشی از مراسم آغازین به کسی غذا نمی دهیم. ' 'ما فقط می خواهیم مردم انتخاب كنند.'

در حالی که یک زن حردی قاعدگی دارد ، او و شوهرش باید تخت های دوقلوی خود را جدا کنند و با دقت تمام از لمس یا حتی عبور مستقیم اشیا به یکدیگر خودداری کنند. وقتی پریود به پایان رسید ، او پارچه های مخصوص پنبه سفید (مخصوص بازرسی) را دو بار در روز و به مدت هفت روز دیگر وارد واژن خود می کند تا علائم خونریزی اضافی را بررسی کند. سپس آنها را به یک خاخام یا دایان (قاضی) تحویل می دهد ، که پارچه را بررسی می کند و تصمیم می گیرد که آیا او و شوهرش می توانند تماس خود را از سر بگیرند. (در واقع ، یک برنامه برای آن وجود دارد: از طریق Tahor [Pure] ، زنان می توانند عکس های دیجیتالی پارچه های بدیکش را برای خاخام ارسال کنند - اگرچه همانطور که راهنمای کاربر هشدار می دهد ، 'همیشه نمی توان لکه های بسیار پیچیده را پاسخ داد.') وقتی به او داده می شود کاملاً واضح است ، او به یک میکوا (حمام تشریفاتی) می رود تا کاملاً خود را تمیز کند.

چاوی ​​وایزبرگر در عروسی خود در سال 2002.

با مجوز از Chavie Weisberger

چاوی ​​وایزبرگر قبل از ازدواج در سن 18 سالگی این قوانین و سایر قوانین مربوط به رابطه جنسی را آموخته بودند. 'او می گوید ،' اما در عمل ، همه چیز خیلی وحشتناک بود. ' در فرقه اش انتظار می رفت که صبح روز عروسی سر خود را بتراشد ، سپس به این کار ادامه دهد و پس از آن کلاه گیس بپوشد. او می گوید: 'من فقیر بودم ، بنابراین کلاه گیسهای من بسیار مستهلک و ارزان بودند - نیمی از موهای انسان ، نیمی از مصنوعی.' 'در تابستان آنها بسیار نفرت انگیز می شوند. یادآوری می کنم که وقتی یک روز گرم به خانه آمدم و آن را بیرون کشیدم ، نسیم را از پنجره باز روی پوست عرق کرده ام احساس کردم. ' پوشیدن کلاه گیس ، مانند سایر اعمال پیرامون لباس و رفتار زنان ، برای جلوگیری از تحریک هوس در مردان است. به همین ترتیب ، مردان Haredi مجاز به گوش دادن به آواز زنان خارج از خانواده خود نیستند ، زیرا نوعی 'برهنگی' تلقی می شود.

شوهر وایزبرگر تمام وقت تلمود را مطالعه کرد و در ازای آن ماهیانه کمک هزینه دریافت کرد. اما وی دارای سه فرزند كوتاه مدت بود و برای تأمین هزینه های زندگی ، وایزبرگر در مدارس دخترانه Hasidic تدریس می كرد و دو شغل نیمه وقت دیگر را تعطیل می كرد ، همه در حین انجام آشپزی خانواده و مراقبت از كودك. تا 25 سالگی ، او دانست که دیگر نمی تواند طبق قوانین سخت جامعه زندگی کند. در سال 2008 - زمانی که بچه هایش 5 ، 3 و 1 ساله بودند - او درخواست طلاق داد. چهار سال بعد ، او با Footsteps تماس گرفت.

وایزبرگر اکنون مدیر مشارکت جامعه در سازمان است و به سازماندهی رویدادهایی که به اعضا شبکه ای می دهد تا بتوانند ریشه یابی کنند ، کمک می کند. این به معنای آشپزی سالانه انتخابی است ، یک مسابقه برای دیدن اینکه چه کسی بهترین نسخه خورشت گوشت و لوبیای یهودی را درست می کند. (امسال حدود 50 نفر از شرکت کنندگان به هفت نوع رای گیری رای دادند - برنده یک جایزه و یک کارت هدیه 50 دلاری معامله گر جو به خانه برد.) همچنین: شبهای بولینگ ، یک شام سنتی شکرگذاری (وایزبرگر می گوید: 'این تفاوت با غذای یهودیان نیست'). یک پرنده بزرگ ، سیب زمینی له شده وجود دارد ... ') ، مهمانی زمستانی ، مهمانی پوریم (آخرین آن با مضمون هری پاتر بود) ، ماهانه غذا و Schmooze ، و حتی در رژه غرور همجنسگرایان شهر نیویورک قدم می زد با یک بنر Footsteps. در طول سفر اردوی سالانه در ماه جولای ، اعضا و خانواده های آنها دست به کار گیاهان آبدار می شوند ، در استخر غوطه ور می شوند و مارشمالو کوشر را تفت می دهند.

وایزبرگر امروز

با مجوز از Chavie Weisburger

علی رغم رفاقت ، انتقال اجتماعی به دنیای سکولار می تواند گیج کننده باشد. دینا ، یک عضو 33 ساله که هاسیدیچ را بزرگ کرد ، بعضی از قسمت ها را نسیم تر از بقیه دانست: 'لباس پوشیدن به یک روش خاص بدون زحمت است' ، او می گوید. 'جایی که پیچیده می شود صحبت از فرهنگ پاپ است - اگر چیزی بعد از سال 2014 اتفاق نیفتاده باشد ، من آن را نمی دانم. وقتی برای اولین بار رفتم ، باید به یک باشگاه می رفتم و زیاد حرکت نمی کردم. من توضیح می دهم که قبلاً هرگز نمی رقصیدم و مردم می پرسیدند ، 'از کجا آمده ای؟' و من مثل 'eight آیا شما هشت ساعت آینده را آزاد خواهید داشت؟'

پیوندهای ایجاد شده در خارج از ردپای مغذی - و ضروری هستند ، برای زمانی که روند کار سخت می شود ، همانطور که تقریباً به ناچار انجام می شود. دینا می گوید: 'من بسیاری از افراد فوق ارتدوکس را می شناسم که دوست دارند آنجا را ترک کنند ، اما این آنها را فقط برای فکر کردن فلج می کند ، زیرا تقریباً همه شکست می خورند. وقتی تلاش می کنید ، جامعه عقب می رود. ' همانطور که وایزبرگر شروع به انتقال کرد ، او نیز مورد توجه ناخواسته بسیاری قرار گرفت. او می گوید: 'مردی بدون اعلام در جلوی در من حاضر شد و سعی کرد مرا متقاعد کند که بمانم.' 'برخی از مردم نامه هایی را نوشتند كه از مرگ اخیر پدر من استفاده می كردند و می گفتند ،' فكر كنید چگونه روح او را در بهشت ​​تحت تأثیر قرار می دهید. 'سپس نامه های ناشناس دریافت كردم ، مانند اینكه' فرزندان شما در حال مصرف مواد مخدر هستند و در نهایت شما را می كشند. در خواب. 'این یک بمباران کامل بود.'

هر چقدر انتقال دشوار باشد ، داستان های موفقیت لژیون هستند. فریدلین می گوید: 'گام ها در میان اعضای آن ، رتبه های Ivy League ، دانشمندان فولبرایت (تعداد زیادی عضو مشغول تحصیل در مقطع دکترا در ریاضیات سطح بالا هستند که حتی چهار سال پیش هم جبر نمی دانستند') ، پزشکان ، فیلمسازان ، وکلا ، مددکاران اجتماعی و افراد کاملاً منظمی که فقط در حال دویدن نبودند دور از چیزی اما دویدن سریع به سمت یک هدف شخصی یا یک حقیقت. حتی یک مهمانی سالانه زیبا برگزار می شود ، Footsteps Celebrates ، که برای بزرگداشت نقاط عطف اعضا در سال گذشته طراحی شده است. فریدلین می گوید: 'جامعه به مردم می گوید ،' اگر شما بروید ، شکست خواهید خورد '. 'اعضای ما در حال حاضر انگیزه دارند ، اما آنها مصمم تر هستند که ثابت کنند جامعه اشتباه است.'

درهای کمد شامل کاری از سارا ارنتال ، هنرمند مشهور و عضو قدمها.

با احترام از مالکی شوارتز

یک هشتگ مورد استفاده در میان OTD وجود دارد: #ItGetsBesser ( بهتر به معنای 'بهتر' در ییدیش). این روشی است که به کسانی که سفر خود را شروع می کنند بگویید که صعود سربالایی ارزش آن را دارد. شوارتز می گوید ، 'وقتی می بینم اعضائی که با درجه عالی فارغ التحصیل می شوند و وارد مدرسه پزشکی می شوند - وقتی می بینم آنها انزوای کمتری دارند و شرمنده می شوند - کمی چشمهایم اشک می شود. من خیلی غرور و تحت تأثیر قرار دارم چون می دانم برای رسیدن به آنجا چه زمان لازم بود. من می دانم که پیمودن آن مسیر چقدر سخت بود. '

کمتر از یک سال پیش ، راشل زنی متاهل هاسیدیک بود ، مادری به ظاهر متدین و دارای 4 بچه گیسوان شاه بلوط. اکنون ، در سن 37 سالگی ، او یک مدل موی هیپستر بی نظم و انرژی محرک دارد. 'Bubbly' عدالت او را رعایت نمی کند - او مانند یک بطری نوشابه دو لیتری است که در یک مخلوط کن رنگ تکان داده شده است. راشل در یک خانواده محافظه کار هاردی در بروکلین ، فقط چند ایستگاه مترو - اما با یک دنیا جدا شده - از فروشگاه های ضبط موسیقی که هیپ هاپ و رستوران هایی را سرو می کنند که گوش ماهی های بیکن بسته بندی می کنند ، بزرگ شده است.

وی در 17 سالگی ازدواج کرد. طبق معمول ، او و شوهرش برای اولین بار در هنگام مراسم عروسی خود ، هنگامی که دست هایشان را زیر چوپا گرفتند ، این دو را لمس کردند. راشل در 18 سالگی اولین فرزند خود را داشت و افسردگی پس از زایمان غرق او شد. اما به نظر نمی رسید فرار گزینه ای باشد. او می گوید: 'همیشه به من می گفتند ،' اگر تو بروی ، بی خانمان خواهی شد '. 'مردن به تنهایی یک تهدید دائمی بود.'

جامعه به مردم می گوید ، 'اگر شما ترک کنید ، شکست خواهید خورد.'

او اولین کارت کتابخانه خود را در 18 سالگی دریافت کرد و از همه چیز ، از دیکنز گرفته تا زندگی نامه مایکل جکسون ، شخم زد. در مرحله بعدی ، او برای عضویت در یک فروشگاه ویدئویی در این نزدیکی ثبت نام کرد و به دلیل شوک و وحشت شوهرش ، اواخر شب به تنهایی فیلم تماشا کرد: زیبایی آمریکایی ، کازابلانکا ، کودک رزماری. او سرسختانه مخالف دستیابی به اینترنت در خانه بود ، اما پس از سالها نشان دادن وی ، راشل پیروز شد. او با خنده می گوید: 'او حق داشت مقاومت کند ، زیرا وقتی که به YouTube دسترسی پیدا کردم ، شروع به جستجوی مواردی مانند' تکامل چیست؟ 'کردم ، ناگهان جواب س toالاتی رسید که هرگز فکرش را هم نمی کردم پرسیدن. '

راشل در سال 2018 تقاضای طلاق کرد و حضانت اصلی فرزندان خود را بدست آورد ، اگرچه روابط خود را با همه اعضای خانواده و دوستانش از دست داد. از طریق یکی از دوستان OTD ، او در مورد Footsteps شنید و در سفر کمپینگ و چند رویداد اجتماعی دیگر شرکت کرد. او می گوید: 'آنها مرا در دنیای سکولار راحت کردند.' اگرچه او هنوز از عدم ثبات در اوایل دوره گذار رنج می برد ، اما او یک دانش آموز تمایل داشت. او می گوید: 'همه چیز جدید حیرت انگیز است ، حتی پیراهن آستین کوتاه پوشیده است.' 'اما احمقانه ترین لحظه Shabbos بود که من برای ناهار در یک کافه رفتم. اولین شنبه زندگی من بود که یک وعده غذایی درست نمی کردم یا از برق اجتناب نمی کردم. من هر کاری را که می خواستم انجام می دادم ، مثل اینکه فقط یک روز دیگر از هفته بود. این ذهن من را به باد داد. '

در یک جمعه شب کاملاً بارانی آوریل ، راشل از پله های یک بار در مرکز شهر منهتن بالا می رود ، جایی که دیوارها همراه با باس لرزیده اند. درب منزل ، یک دروازه بان قلب مضراب سیاه را در داخل مچ دست خود قرار می دهد. او کت خود را به گوشه ای پرتاب می کند و شروع به سر زدن می کند. یک پیشخدمت می آید ، سینی ای را که با عکسهای Jell-O در لیوانهای پلاستیکی چمباتمه جمع شده است ، حمل می کند و راشل مکث می کند تا قبل از اینکه آن را پایین بیندازد ، نگاهش را بکند. وی اذعان می کند: 'من هرگز یکی از این موارد را نداشته ام.' 'هر کس دیگری سالهای نوجوانی خود را برای انجام چنین کارهایی داشته است ، اما من اکنون فقط در بزرگسالی جوانم زندگی می کنم.'

دی وی دی برای پیشرفت فرهنگی اعضا.

با احترام از مالکی شوارتز

موسیقی از 40 مورد برتر است و یکپارچهسازی با سیستمعامل است ، تا زمانی که ملودی خاصی شروع به پخش نکند ، قابل توجه نیست: این رقص کلاسیک 'Rich Girl' در سال 1994 است ، هزینه استاندارد باشگاه ، با این تفاوت که احتمالاً مشهورترین آهنگ فرهنگ پاپ یهودی در همه زمان ها است ، 'If I مرد ثروتمند بودند 'از کمانچه در پشت بام . راشل در حالی که می لرزد ، خودش را می خندد ، خرده های چراغ سبز که از توپ دیسکو پرش می کنند و در حالی که دو قدم می زند ، روی موهای تیره اش سر می خورد. او چند مرد گاو نر را می بیند که زیر علامت خروج بیرون می آیند و ابروهای خود را با مخلوطی از شادی و شگفتی تیتراژ بالا می اندازد. یک دوست مچ او را می گیرد ، و او را بیشتر به زمین رقص مرطوب می کشد ، جایی که افراد مهمانی شروع به کندن پیراهن های خود را می کنند ، چهره های مرطوب و سرمستی دارند. شخصی س asksال می کند که آیا راشل به زودی می رود یا خیر. او گیج به نظر می رسد.

'من؟ وای نه. او هنوز خیلی زود است ، 'او می گوید ، با پوزخند ، و در میان جمعیت ناپدید می شود.

تبلیغات - ادامه مطلب را در زیر ادامه دهید