چگونه بر انزوای اجتماعی در طول کووید-19 غلبه کنیم؟
خود بهبود
همه گیری کووید-19 چیزهای زیادی به ما آموخته است. چالش‌های جدیدی که ایجاد کرده است، همه را گیج می‌کند - از افراد و خانواده‌ها گرفته تا جوامع و کل جهان. و برخورد با انزوای اجتماعی یکی از آنهاست.
همانطور که می دانید، فاصله گذاری اجتماعی یکی از اقدامات حیاتی و ضروری برای مهار ویروس کرونا است. مثل همیشه همه چیز عواقبی دارد.
اگرچه فاصله گذاری اجتماعی برای تحت کنترل درآوردن این بیماری همه گیر حیاتی است، اما پیامدهای منفی دارد. از آنجایی که این امر ما را از ملاقات با خانواده، دوستان، یا حتی چهره های آشنا یا ناآشنا و تعامل رودررو با مردم باز می دارد، باید با نوعی تنهایی که قبلاً هرگز تجربه نکرده ایم کنار بیاییم.
بدترین چیز این است که ما هیچ سرنخی برای مقابله با این تنهایی اجباری نداریم. حتی وقتی با ترس از آلوده شدن و برای بسیاری از افراد، وضعیت مالی دشوار ناشی از از دست دادن معیشت دست و پنجه نرم می کنیم، اضطراب انزوا می تواند اوضاع را بدتر کند.
یادگیری نحوه برخورد با تنهایی ناشی از انزوا برای سلامت روان ما ضروری است. این مقاله به شما ایده هایی در مورد چگونگی مقابله با انزوای اجتماعی که به دلیل همه گیری کنونی بر ما تحمیل شده است، ارائه می دهد.
اضطراب و انزوای اجتماعی چه تأثیری بر ما می گذارد؟
صرف نظر از اینکه چه کسی هستید - جنسیت، سن، موقعیت مکانی، موقعیت اجتماعی یا امنیت مالی شما - انزوای اجباری بیماری همه گیر بر سلامت روان و در نتیجه سلامت جسمانی شما تأثیر می گذارد. تقویت مهارت های مقابله ای دیگر یک انتخاب نیست. این تنها راه رو به جلو است برای بقا ضروری است.
در تمام این سال ها، شما با این باور بزرگ شده اید که ارتباط اجتماعی برای بقای شما حیاتی است. ما به خود آموخته ایم که برای راحتی و حمایت به یکدیگر اعتماد کنیم و به یکدیگر وابسته باشیم. بنابراین، طبیعی است که وقتی باید فاصله اجتماعی را رعایت کنید، احساس غمگینی و افسردگی کنید.
اولین قربانی تنهایی اجباری سلامت روان است. ممکن است منجر به:
- اختلال در خواب یا بی خوابی
- از دست دادن اشتها یا ناتوانی در کنترل غذا خوردن
- افزایش سطح اضطراب و استرس
- مشکل در تمرکز بر روی کار در دست
- سطح ایمنی پایین
- سوء مصرف الکل
- کودک آزاری و خشونت خانگی
- اختلالات سلامت روان مانند زوال عقل، بیماری آلزایمر و اختلالات شخصیتی مختلف
- غفلت از خود و از دست دادن علاقه به زندگی
- افکار خودکشی
- اقدام به خودکشی
افکار و تلاش های خودکشی بدترین سناریوها و شاید اثر مرکب شرایط سلامت روانی موجود مانند اسکیزوفرنی، زوال عقل و بیماری آلزایمر هستند.
تأثیر متعاقب آن بر سلامت جسمانی نیز مخرب است. این می تواند شرایط سلامتی موجود مانند بیماری های عروق کرونر، دیابت و فشار خون را بدتر کند.
با این حال، پیش بینی اینکه چگونه یک فرد تحت تأثیر تنهایی ناشی از فاصله گذاری اجتماعی قرار می گیرد، دشوار شده است.
همچنین ممکن است بخواهید راهنمای ما در مورد شش را بخوانید فعالیت هایی که به کاهش اضطراب کمک می کند یا یاد بگیر تمرین ذهن آگاهی برای اضطراب .
چگونه با انزوا کنار بیاییم؟
اولین قدم برای کنار آمدن با تنهایی ناشی از فاصله گذاری اجتماعی، پذیرش و تصدیق حضور آن است. این نیمی از نبرد برنده خواهد بود.
از سوی دیگر، اگر آن را نادیده بگیرید یا پنهان نگه دارید و به خود و بقیه دنیا بگویید که همه چیز خوب است، با مشکل جدی مواجه خواهید شد. بنابراین، اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را تشخیص دادید، واقعیت را بررسی کنید و حداقل به خودتان اعتراف کنید که به کمک نیاز دارید.
تا زمانی که شدت علائم شما در محدوده قابل کنترل باشد، می توانید برخی از این پیشنهادات خودیاری را امتحان کنید. اگر در هر زمانی احساس کردید که تلاش‌هایتان نتیجه نمی‌دهد یا به نظر می‌رسد همه چیز از کنترل خارج می‌شود، از در میان گذاشتن نگرانی‌هایتان با یکی از نزدیکانتان تردید نکنید. در صورت نیاز، از کمک حرفه ای استفاده کنید. به یاد داشته باشید که کمک به موقع می تواند جان شما و عزیزانتان را نجات دهد.
۱- احساس خود را بپذیرید
همانطور که قبلاً اشاره شد، این اولین قدم به سمت عادی شدن است. وقتی کسی نیست که با او صحبت کنید یا کسی نیست که متوجه انحرافات در رفتار شما شود، نادیده گرفتن احساسات آسان است. در واقع، زمانی که تنها هستید و در حال مبارزه هستید باید بهتر از خود مراقبت کنید. گاهی اوقات یک بررسی واقعی در مورد سلامت روان خود انجام دهید.
2. با طبیعت ارتباط برقرار کنید
وقتی محدودیت‌هایی برای حرکت وجود دارد، عملی کردن این امر دشوار خواهد بود. حداقل زمانی که وضعیت کووید-19 بهبود می‌یابد و محدودیت‌ها برداشته می‌شوند، باید از این فرصت برای خروج استفاده کنید. فاصله گذاری اجتماعی ممکن است مانع از ملاقات یا ملاقات با خانواده و دوستان شما شود. اما همیشه می توانید در پارک قدم بزنید یا به دویدن بروید. فعالیت هایی را انجام دهید که در منطقه شما مجاز است تا به طبیعت نزدیک تر شوید. این می تواند اعصاب شما را آرام کند و شما را آرام کند.
3. سرگرمی های خود را بپذیرید
سرگرمی های قدیمی را احیا کنید یا علایق جدید را کشف کنید. باید لیستی از کارهایی وجود داشته باشد که همیشه می خواستید انجام دهید اما هیچ وقت برای آن ها وقت نداشتید. این فرصت برای آن است. انجام کاری که دوست دارید و به آن علاقه دارید می تواند تمرکز شما را از استرس و نگرانی های ناشی از بیماری همه گیر منحرف کند.
4. مراقبت از خود را تمرین کنید
شاید هرگز مجبور نبودید زودتر به مراقبت از خود فکر کنید زیرا هرگز با موقعیت مشابهی روبرو نشده بودید. شرایط جدید نیاز به تعدیل در رویکرد و نگرش شما دارد. یاد بگیرید که مراقب علائم مشکل باشید و مایل باشید که بدون معطلی اقدام کنید. اغلب، مشکلات سلامتی، اعم از روحی یا جسمی، در صورت رسیدگی فوری آسان‌تر است. اجازه بدتر شدن اوضاع می تواند مضر باشد.
5. با خانواده و دوستان تماس بگیرید
به یاد داشته باشید که دیگران نیز احساسات مشابهی را تجربه می کنند. چه نیاز به کمک داشته باشید چه آنها، به صورت دوره ای با دیگران تماس بگیرید. شما ممکن است هرگز این کار را قبل از همه گیری انجام نداده باشید. اما زمان آن فرا رسیده است که آن را به بخشی از روال خود تبدیل کنید. نیازی نیست تصور کنید که وضعیت دیگران بهتر است و آنها به شما اهمیت نمی دهند. یا اینکه با دراز کردن دست مزاحم می شوید. به جای چنین فرضیاتی، اولین کسی باشید که با افرادی که با آنها آشنا هستید ارتباط برقرار می کند. شاید ندانید؛ یک تماس شما می تواند برای کسی تفاوت ایجاد کند.
6. یک دفتر خاطرات داشته باشید
تمام افکار و تجربیات خود را در طول همه گیری ثبت کنید. نوشتن آنها می تواند وضوح و تمرکز بیشتری را به همراه داشته باشد. این تمرین ممکن است به شما کمک کند نیاز خود به کمک را بپذیرید. یا به شما کمک کند تا مکانیزم مقابله را به تنهایی پیدا کنید. هر زمان که گیج شدید و احساس گمراهی کردید، به دفترچه یادداشت خود برگردید و مدخل ها را بخوانید تا دیدگاه جامعی از وضعیت به دست آورید. و مجله همچنین می تواند به شما بگوید که چگونه احساسات و عواطف شما با تغییر واقعیت های زمینی تغییر کرده است.
خواندن توصیه می شود: 365 مجله برای کشف خود
در اینجا چند پیشنهاد دیگر وجود دارد که می توانید در زمانی که احساس انزوا می کنید، سعی کنید با تنهایی مبارزه کنید.
- به سازمان های داوطلبانه بپیوندید تا به دیگران کمک کنید تا با این همه گیری مبارزه کنند
- راه هایی برای بهره وری بیشتر پیدا کنید
- فعالیت هایی را امتحان کنید که عزت نفس و اعتماد به نفس شما را افزایش می دهند
- به نیازهای اولیه خود رسیدگی کنید
- به دنبال راه هایی برای حمایت و تشویق دیگران باشید
- از رسانه های اجتماعی برای ارتباط با دیگران استفاده کنید
افکار نهایی
سازمان جهانی بهداشت (WHO) مدام به ما یادآوری می‌کند که در این همه‌گیری هنوز از جنگل خارج نشده‌ایم. کل دنیا راه درازی در پیش دارد تا بتوانیم این موضوع را پشت سر بگذاریم. بنابراین، یادگیری کنار آمدن با تنهایی گامی حیاتی برای سلامت روان بلندمدت شماست.
هر یک از ما تجربه متفاوتی از انزوای اجتماعی داریم. نحوه برخورد ما با موقعیت، احساسمان یا نحوه کنار آمدن با آن. چیزی که برای یکی جواب می دهد ممکن است برای دیگری جواب ندهد. مایل به انطباق با قوانین و شرایط در حال تغییر باشید. در صورت لزوم از مراجعه به یک درمانگر بی میل نباشید.