ماریا هینوجوسا: 'من در هر اتاق خبری که کار می کردم اولین لاتین بودم'
کتابها
سانتیاگو گارزا شنوندگان دیرینه NPR با معرفی امضای وی آشنایی دارند: 'I'm Maria Hinojosa' - البته به زبان اسپانیایی تلفظ می شود. زیرا بیش از 25 سال در رادیو ، روزنامه نگار ماریا هینوجوسا همیشه معتبرترین شخص او بوده است.
این همان تعهد ظریف اما تزلزل ناپذیر برای گزارش اخبار در عین حفظ هویت خود است که باعث می شود من اغلب ادعا کنم هینوجوسا برای کمک به روزنامه نگاری آمریکا اعتبار کافی را کسب نمی کند. از زمان شروع فعالیت خود در NPR در سال 1985 و سپس تاسیس این برنامه آمریکای لاتین در سال 1992 - یکی از اولین نمایش های رادیویی اختصاص داده شده به جامعه Latinx - بومی مکزیکی-آمریکایی شیکاگو در حال ساخت نوعی میراث است که روزنامه نگارانی که من فقط می توانم رویای آنها را داشته باشم.
یک بار من تو بودم توسط ماریا هینوجوزا 'class =' lazyimage lazyload 'src =' https: //hips.hearstapps.com/vader-prod.s3.amazonaws.com/1600194464-41wr5kcpEYL.jpg '> یک بار من تو بودم توسط ماریا هینوجوسا اکنون خرید کنیددر طول سالها ، او تحسین و تحسین را تحسین کرد زیرا از طریق چندین ریاست جمهوری ، سیاست های مهاجرتی و بحران های جامعه به صدای هدایتگر لاتین در سراسر کشور تبدیل شد - و در عین حال مصاحبه های آینده نگرانه را با همه از پیتبول تا اسکندریه Ocasio-Cortez . در سال 2010 ، هینوجوسا بنیانگذار و رئیس جمهور و مدیر عامل Futuro Media Group ، یک پلت فرم روزنامه نگاری چندرسانه ای شد که اکنون تولید آمریکای لاتین و همچنین چندین برنامه دیگر NPR و PBS.
حالا ، او روایت خودش را تعریف می کند ، صداقت و امضای خود را برای داستان سرایی به ارمغان می آورد Once I Was You: خاطره ای از عشق و نفرت در آمریکای پاره شده . هینوجوسا در خاطرات خود ما را به عنوان یک مهاجر مکزیکی بزرگ شده در شیکاگو که در ادامه به عنوان یک فعال ، همسر و مادر تبدیل شده است ، همراه خود می کند.
او به زیبایی داستان هایی از زندگی شخصی خود را ارائه می دهد - عاشق شوهر نقاش دومنیکایی-آمریکایی خود ، و تعادل خود را در رشد روزنامه نگاری سخت گیر با تربیت دو فرزند متعادل می کند - در حالی که در زمینه مهم تاریخی مهاجرت و سیاست در طول زندگی خود می بافد. در پایان ، من فکر می کردم که نه تنها به هویت خودم به عنوان یک لاتین ، بلکه همچنین مسئولیتم در قبال جامعه خود تأمل می کنم - و می دانم که 25 سال دیگر هینوجوسا چه تاریخی را می گوید.
برای شروع ماه میراث اسپانیایی و جشن گرفتن کتاب جدید او ، با هینوجوسا برای بزرگنمایی از آپارتمانم در کوئینز ، نیویورک نزد مادرش در هارلم نشستم تا درباره لاتینیداد ، کارش و اینکه چرا هیچ کاری کند نمی کند صحبت کنم. زمان به زودی
من نتوانستم از کتاب شما سیر شوم و به عنوان یک لاتین و یک روزنامه نگار خودم این افتخار است. اما قبل از شیرجه رفتن ، حال شما چطور است؟ شما در مورد رسانه های اجتماعی آزاد بودید که در ابتدای امسال داشتن COVID-19 چگونه است.
می دانید ، من در مورد انکار بیماری خود بسیار فکر می کنم. بعد از ابتلا به COVID ، قطعاً یک اتفاق PTSD اتفاق می افتد. خودت پیدا میکنی ناگهان به لحظات بد بازگشت ، و این برای من همیشه اتفاق می افتد. امروز این اتفاق افتاد چون من با سگم قدم زدم. این به من یادآوری کرد که اولین کاری که می توانم بعد از آزمایش منفی انجام دهم - بعد از یک ماه تب - این بود که فقط یک ساعت با سگم آهسته راه بروم.
و وقتی آن را دریافت کردم ، زمان خیلی متفاوتی بود. هیچ آزمایشی در دسترس نبود. چیزی که بیشتر به یاد می آورم تب وحشتناک و بدن درد است و گناهی که می دانستم احتمالاً شوهرم را آلوده کرده است ، هرچند که ما هرگز به طور قطعی نمی دانستیم - او علائم معمولی را نداشت ، بنابراین در آن زمان صلاحیت این را نداشت امتحان بگیر
من همچنین در مورد بسیاری از افراد که از دست داده ام بسیار فکر می کنم. دوستان همسرم در جمهوری دومنیکن ، افرادی که در مکزیک می شناسیم ، افرادی که در شیکاگو می شناسم ، افرادی در تگزاس. کمی کند شد ، اما برای مدت طولانی اساساً هر هفته ، هر دو هفته یک مرگ بود. و اکنون ، من خودم را یک بازمانده می دانم. از نظر تاریخچه ، اکنون خواهم گفت که من یک بازمانده از یک بیماری همه گیر هستم. آنچه مرا نجات داد مراقبه ، سگ ، خانواده و بوکس من بود. می رقصم ، و بوکس می زنم.
من اینگونه زنده مانده ام. و اینگونه است که من زنده می مانم ، حتی وقتی چرخه خبر به انتخابات و این دولت تبدیل می شود ، که بی حس شدن در آن بسیار آسان است. اما این طبیعی نیست. ما نمی توانیم آنچه اکنون اتفاق می افتد را عادی کنیم.
من اغلب خودم را در توییتر می بینم که به یادداشتهای مربوط به آنچه در این انتخابات اتفاق می افتد می خندم ، و سپس این احساس ترس را پیدا می کنم زیرا هیچ یک از آنها خنده دار نیست. همانطور که همیشه به ما یادآوری می کنید ، این زندگی واقعی است.
وقتی لحظه ای به یاد می آورید کسی که شبیه من یا شما می شود مورد نفرت این دولت قرار می گیرد ... شما مثل 'اوه' هستید. اما دلیل اینکه چرا مهم است که مثلاً من کتابم را می نویسم یا روزنامه نگار مستقلی هستم مهم است که کنترل روایت بسیار اساسی است. که کاری که ما به عنوان روزنامه نگار انجام می دهیم ، به عنوان گوینده این لحظه از تاریخ ، مورخان - این واقعاً مهم است. و نگاه کردن به زندگی ما از منشور تاریخ ... این چیزی است که به ما کمک می کند تا در این لحظه زمین گیر شویم.
صحبت از تاریخ ، من طی چند ماه گذشته با لاتین ها در مورد نقش آنها در جنبش زندگی سیاه مشکلی داشته ام. پدر من سیاه و مادر من پورتوریکو است ، بنابراین این گفتگویی است که من تمام زندگی خود را انجام داده ام - این واقعیت که بسیاری از لاتین ها نیز سیاه پوست هستند ، اما هنوز هم انکارهای زیادی اتفاق می افتد که از تاریخ پیچیده ما ناشی می شود. فکر می کنید جامعه ما اینجا پیشرفت می کند؟
دلیل اینکه ما احساسات ضد مهاجر داریم این است که احساسات ضد سیاه پوستی داریم. ما باید با درک اینکه مهاجرت بخشی از کل این داستان است شروع کنیم و این جنبش برای زندگی سیاهان به جنبشی برای جشن گرفتن زندگی مهاجران گره خورده است ، جنبشی که به جنبشی برای جشن گرفتن زندگی لاتین و لاتین گره خورده است. چون همه ما هستیم بنابراین . بود همه هدف.
شناسایی من با آمریکای سیاه بسیار واقعی است. من در ضلع جنوبی شیکاگو بزرگ شدم ، بنابراین درک من از نژاد مبتنی بر تجربه و زندگی در دوره حقوق مدنی بود. پلنگ های سیاه در محله من بودند. من مادربزرگ [مادرخوانده] یک زن آمریکایی آفریقایی تبار است و مانند راهنمای معنوی من است. اگر آمریکای سیاه نبود ، من آن چیزی که بودم نبودم. اما همه با آن تجربه و نژادپرستی درون لاتین و لاتین بزرگ نشدند - ما دارند برای نگاه کردن به آن ، باید صداش کنیم این اتفاق خوبی است که اکنون در حال رخ دادن است تا بتوانیم به آن اشاره کنیم. این به بسیاری از مکالمات دشوار منتهی می شود و همینطور باشد.
داستان های مرتبط
همه چیز درباره ماه میراث اسپانیایی باید بدانید 
بهترین کتاب های مهاجرت 
10 مشاغل متعلق به لاتین همچنین افرادی مانند شما که نژادی هستند ... مانند مظهر امید هستید. می دانم که آسان نیست هویت پیچیده است. نحوه شناسایی ما بخشی از ساختار اجتماعی است. به عنوان مثال ، من بسیاری را با محل زندگی خود انتخاب می کنم. من در هارلم ، نیویورک زندگی می کنم. شوهر من دومنیکن است. من بچه هایم را به عنوان دومینی مکس تربیت می کنم. این همان چیزی است که ما آنها را 'Domini-Mex' می نامیم. اما به عنوان مثال ، شوهر من نیز خود را سیاه نشان می دهد. بنابراین من دختر را Afro-Latina معرفی می کند ، در حالی که لزوماً آن راه را ارائه نمی دهد ، که ممکن است برخی از کسانی که چیزی بهتر از این نمی دانند با آن مشکل داشته باشند. اما او این راه را شناسایی می کند.
نسل جوان در حال انتخاب است. آیا من با Black Lives Matter ایستاده ام ، یا نه؟ و من فکر می کنم که بسیاری از ما ، به ویژه نسل های جوان ، سرانجام در حال انتخاب هستند: نه ، نه ، نه ، ما اینجا هستیم ، ما اینجا هستیم ، و مادربزرگ ، لطفا از این کلمات استفاده نکنید ، لطفا از این کلمات استفاده نکنید
من حکایت کتاب شما را دوست داشتم ، جایی که شما یک خبرنگار رادیویی جوان هستید و برای اولین بار خود را روی آنتن می برید ، و این لحظه داخلی را دارید ، 'آیا من نام خود را به اسپانیایی تلفظ می کنم ، یا بیشتر انگلیس پسند؟' و تصمیم دارید آن را به اسپانیایی تلفظ کنید. چگونه شجاعت را پیدا کردید که در آن لحظه هستید و همچنان آن را ادامه دهید؟
من هرگز ندیدم که مادرم یا پدرم افرادی را که برای تغییر مناسب هستند تغییر دهند. پدرم برای همیشه با لهجه غلیظ مکزیکی صحبت کرد. او به ایجاد کاشت حلزون کمک کرد ، او یک نابغه بود ، اما لهجه مکزیکی بسیار ضخیم به زبان انگلیسی داشت. مادرم هرگز دبیرستان را تمام نکرد ، اما او یک مددکار اجتماعی مشهور در شهر شیکاگو بود. هیچ یک از آنها هرگز تغییر ندادند. بنابراین فکر می کنم این نوع ریشه ها در شما ریشه می گیرد.
'خیلی زود فهمیدم که امتیاز یعنی مسئولیت.'
من اولین لاتین در هر اتاق خبری ای بودم که در آن کار می کردم. این لحظه خاص در NPR اتفاق افتاد ... بنابراین من مثل این بودم که آنها کمی من را متفاوت ببینند ، خوب ، خوب ، پس من می خواهم آن باشم من همیشه فقط سعی می کنم خودم باشم ، و سعی می کنم که شما درک کنید که من یک لاتین کامل هستم بخشی از واقعیت کامل ما در آمریکا است.
اما اشتباه نکنید ، این کار ممکن است سخت و گیج کننده باشد و من با بسیاری از سندرم شیادی مقابله کردم ، که در کتاب درباره آنها زیاد صحبت می کنم. اما به همین دلیل است که من در این مورد می نویسم ، زیرا می خواهم مردم را تشویق کنم که وقتی این اتفاق می افتد ، اجازه نده که شما را پایین بکشد. شما هستید نه فریبکار لطفاً با این احساس مبارزه کنید
بعد از 25 سال ، چه چیزی انگیزه شما را برای ادامه گفتن این داستان ها و ادامه دادن صدای جامعه ما حفظ می کند؟
خوب متشکرم که به من زنگ زدی ، من هرگز خودم را چنین ندیدم. از وقتی خلق کردم رسانه های آینده و پرسنل خودم و اتاق خبر خودم را ایجاد کردم ، ما در مورد چگونگی گسترش کارهایی که بهترین کار را می کنیم ، که بیان داستانها از این منظر خاص است ، بسیار متفکر بوده ایم. آنچه مرا انگیزه می دهد این است ... به عنوان مثال ، اگر به تلفن خود نگاه كنم ، از یك جوان هندوراسیایی پناهنده متن دارم ، كه در وضعیت ناامیدی قرار دارد برای چهارمین بار كشور خود را ترك كند. آنها به او اقامت مکزیک داده اند ، در حقیقت بهش بده؟ من همچنین با زنی در ارتباط هستم که فرزندش اینجا در نیویورک است و کورکورانه او را از او می گیرند. حال س theال این است: چگونه می خواهید مادر را با فرزند نابینا متحد کنید؟ بنابراین من هر روز با چنین افرادی در ارتباط هستم. این داستان هایی است که دائماً نیاز به گفتن دارند.
و من این مدت طولانی است که این کار را انجام می دهم - و من در اینجا واقعاً بی ادب خواهم شد - اما چون بیشتر جوایزی را که می خواستم برنده شوم را به دست آورده ام ، لازم نیست چیزی را به کسی ثابت کنم. لازم نیست ثابت کنم که من یک روزنامه نگار عینی هستم ، حرفه من برای خودش ایستاده است. بنابراین قلب من بسیار باز است ، و من می خواهم بر روی عناصر انسانی تمرکز کنم.
البته ، هرچه پیرتر می شوم ، بعضی روزها می خواهم فقط کنار دریاچه بنشینم و رمان های خارق العاده بخوانید و تمام روز را تمرین کنید. اما من می دانم که فقط برای مدت طولانی می توانستم این کار را انجام دهم. همانطور که در کتاب گفتم ، خیلی زود فهمیدم امتیاز یعنی مسئولیت. بنابراین من از نظر روزنامه نگاری و از نظر کارآفرینی رسانه ای این مسئله را جدی می گیرم.
قبل از اینکه شما را رها کنم ، باید بپرسم: من خوانده ام که شما قسمت کوچکی در آن دارید در ارتفاعات . شما در کتاب می نویسید که با این جاه طلبی برای ورود به هالیوود کار خود را شروع کردید ، سپس به عنوان یک روزنامه نگار به پایان رسیدید ... اما پیچ و تاب داستان ، حالا شما در این فیلم Lin Manual Miranda خواهید بود ...
نمی توانم زیاد بگویم ، اما نقشی دارم! من یک هنرپیشه هستم! من خودم بازی نمی کنم! اما من نمی توانم وارد جزئیات شوم زیرا در این صورت شما می توانید خط داستانی را آشکار کنید ، که یک داستان متفاوت از آن است اصلی در ارتفاعات . این دایره بسیار پر است. همانطور که پیر می شوم - و این یکی از مواردی است که دوست دارم به زنان جوان تر ، به ویژه زنان رنگین پوست جوان تر بگویم: رویای بزرگ.
هنگام تدریس ، روز اول کلاس از دانش آموزانم می پرسم: دیوانه ترین ، وحشی ترین ، مجنون ترین رویای شما چیست؟ من همیشه قرار بود در یک فیلم هالیوودی بازی کنم. من هنوز هم امیدوارم که یک نمایش یک زن را انجام دهم ، این یک رویا است ، ما خواهیم دید. من خودم را تحت فشار قرار می دهم تا از مرزها فکر نکنم زیرا می خواهم الگویی را برای نسل جوان الگو کنم. هرگز دیر نیست ، و من هرگز تسلیم نمی شوم. نکته جالب پیر شدن؟ شما نمی گه! این بسیار آزاد است.
برای اطلاعات بیشتر مانند این ، در خبرنامه ما ثبت نام کنید.
تبلیغات - ادامه مطلب را در زیر ادامه دهید